پایگاه
خبری فولاد ایران - هاجون چانگ در یکی از کتابهای خود به تشریح مکاتب اقتصادی
می پردازد. در ابتدا هر مکتب را در قالب یک جمله کوتاه و رسا معرفی می کند.
اقتصاد کلاسیک: بازار همه تولیدکنندگان را از رهگذر رقابت
گوش به زنگ نگه می دارد، بنابراین بازار را به حال خودش رها کنید.
اقتصاد نئوکلاسیک: افراد می دانند چه کاری می کنند، پس آنها
را به حال خودشان رها کنید؛ مگر در مواقع کژکارکردی بازارها.
مکتب مارکسیستی: سرمایه داری ابزاری قدرتمند برای پیشرفت
اقتصادی است؛ اما فرو خواهد پاشید، همچنانکه مالکیت خصوصی به مانعی برای پیشرفت
تبدیل می شود.
سنت توسعه گرا: اقتصادهای عقب مانده نمی توانند توسعه یابند
اگر آنها امور را کلا به بازارها بسپارند.
مکتب اتریش: هیچکس به اندازه کافی نمی داند، بنابراین هر
فردی را تنها به حال خودش رها کنید.
مکتب (نئو) شومپتری: سرمایه داری ابزار قدرتمند پیشرفت
اقتصادی است، اما سرمایه داری، همینطور که بنگاه ها بزرگتر و بروکراتر می شوند،
تضعیف خواهد شد.
مکتب کینزی: آنچه برای افراد خوب است ممکن است برای کل
اقتصاد خوب نباشد.
مکتب نهادگرا- قدیم و جدید: آدمها محصول جامعه خودشان هستند،
حتی با اینکه ممکن است آنها قواعد جامعه را تغییر دهند.
مکتب رفتارگرا: ما به اندازه کافی باهوش نیستیم، بنابراین
نیاز داریم تا عامدانه آزادی انتخاب خودمان را از طریق قواعد محدود کنیم.
#محمدرضا_فرهادی_پور
🔵⭕️ آکادمی
اقتصاد