پایگاه خبری فولاد ایران - روابط چین و استرالیا طی ماه های اخیر به دنبال فراخوان کانبرا برای تحقیق و تفحص بین المللی در منشاء کروناویروس، روندی نزولی داشته است. پکن طی اقدامات تلافی جویانه برخی واردات گوشت گاو از استرالیا را به حالت تعلیق درآورد، تعرفه های سنگین را بر واردات جو اعمال کرد و بنا بر گزارش ها، اقدامات بیشتری را در مورد محصولات دیگر استرالیا در نظر خواهد گرفت.
اسکات موریسون، نخست وزیر استرالیا گفت که وی ترسی از این اقدامات پکن ندارد و اظهار کرد: "ما یک ملت با تجارت آزاد هستیم و هرگز ارزش های خود را از روی اجبار معامله نمی کنیم."
به گزارش فولاد ایران، گاوین تامپسون، معاون انرژی آسیا و اقیانوس آرام گفت: این اختلاف باعث نگرانی است زیرا تجارت صادراتی استرالیا و چین در سطح بالایی قرار دارد و چین در حال حاضر حدود یک سوم از صادرات استرالیا را خریداری می کند."
اما چین هنوز بزرگترین واردات کالای خود از استرالیا یعنی سنگ آهن را مورد هدف قرار نداده است چراکه که غول آسیا در حال حاضر گزینه های بسیار اندکی برای تأمین آن دارد. دو کالای عمده وارداتی دیگر چین، ذغال سنگ و گاز طبیعی مایع (LNG) نیز تاکنون تحت قوانین محدودیتی چین قرار نگرفته اند. در واقع، صادرات انرژی و منابع طبیعی استرالیا به چین رو به رشد بوده و حتی بیشتر از معمول شده است. صادرات سنگ آهن و LNG به استرالیا به ترتیب نسبت به سال گذشته 8 و 9 درصد نسبت به سال گذشته افزایش داشته است. واردات زغال سنگ چین از استرالیا نیز بسیار بیشتر از سطح پیش از همه گیری است.
رسانه های دولتی چین از کانبرا به دلیل نقش "رهبری" در درخواست تحقیق و تفحص انتقاد کردند و هشدار دادند که چین می تواند محدودیت هایی اعمال کند که به سختی به اقتصاد استرالیا ضربه وارد کند.
تامپسون گفت ممکن است روابط بین چین و استرالیا تا جایی بدتر شود که به صادرات سنگ آهن، زغال سنگ و محموله های LNG به غول اقتصادی آسیای شرقی ضربه بزنند، وی گفت چنین تاکتیکی هایی می تواند به رشد اقتصادی چین نیز ضربه وارد نماید.
با آنکه اقتصاد چین از همه گیری کروناویروس رنج می برد، پکن اقدامات تحریک کننده گسترده ای را برای پیشبرد رشد رواج می دهد که شامل هزینه های زیرساختی است که به نوبه خود نیاز به مقادیر زیادی فولاد، سنگ آهن و ذغال سنگ برای ساخت و ساز را در پی دارد.
کارخانه های فولاد چین به امید بهبود تقاضا، تولید خود را افزایش داده اند. یکی از مدیران اجرایی انجمن آهن و فولاد چین گفت: چین می تواند افریقا را جایگزین استرالیا برای سنگ آهن کند اما این مورد تاخیر 4 تا 5 ساله عرضه را نیز به دنبال دارد. لی شینچوانگ، نایب رئیس انجمن صنعتی چین گفت: "پس از اتمام چنین انتقالی، جایگاه استرالیا به عنوان یک تأمین کننده سنگ آهن به چین برای همیشه از دست می رود."
سنگ آهن برای اقتصاد چین "مهم" است
چین بزرگترین مصرف کننده سنگ آهن جهان است و این کالا برای اقتصاد آن حیاتی است. استرالیا، بزرگترین تولیدکننده و صادر کننده سنگ آهن جهان است و حدود 60 درصد از کل محموله های سنگ آهن جهان در سال 2019 را به خود اختصاص داده است.
برزیل دومین صادر کننده بزرگ این کالاست و 23 درصد از محموله های سنگ آهن جهان را در سال گذشته به خود اختصاص داد. تولید این کشور در ماه های اخیر تحت تأثیر کرونا، آب و هوای مرطوب و فاجعه بزرگ معدن قرار گرفته است. پیش بینی می شود در سال 2020 صادرات سنگ آهن برزیل به میزان 4 درصد کاهش یابد. این کاهش در سال 2019 بالغ بر 13 درصد بوده است.
چین که بیش از 60 درصد سنگ آهن خود را از استرالیا وارد می کند، با گزینه های اندکی روبرو است. این کشور اخیرا مقررات مربوط به بازرسی سنگ آهن را تغییر داد که در ابتدا هدف آن تسهیل واردات استرالیا بوده است.
در ابتدای ماه مارس قیمت سنگ آهن آهن از 80 دلار در هر تن افزایش یافته و به 100 دلار در هر تن رسیده است.
در مورد زغال سنگ، پیش بینی ها پیچیده تر است زیرا چین در مقایسه با سنگ آهن، به اندازه کافی مستقل است و این امر این خطر را ایجاد می کند که چین می تواند واردات زغال سنگ استرالیا را مورد هدف قرار دهد. به طور کلی دو نوع ذغال سنگ وجود دارد: ذغال سنگ متالورژی مورد استفاده در ساخت فولاد و ذغال سنگ حرارتی که به طور گسترده برای تولید نیرو و برق مورد استفاده قرار می گیرد.
هنوز محدودیتی برای زغال سنگ متالورژی معرفی نشده است. واردات چین برای ذغال سنگ متالورژی در چهار ماهه اول سال به 28 میلیون تن رسیده است که بیش از نیمی از 52 میلیون تن واردات چین برای کل سال 2019 است. چین بیش از 80 درصد واردات ذغال سنگ متالورژی خود را از استرالیا تامین می کند.
اما روند بازار ذغال سنگ حرارتی ممکن است متفاوت باشد، جایی که شایعاتی درباره محدودیت های چینی در مورد آن ظاهر شده است.
درمورد LNG ، واردات در ماه مه تقریباً 9 درصد نسبت به سال گذشته افزایش داشته که بخشی از آن به دلیل بهبود تقاضا پس از همه گیری است. تامپسون می گوید: "اقدام علیه LNG استرالیا با توجه به چشم انداز مقیاس قراردادها در آینده بعید به نظر می رسد." قراردادهای LNG به طور معمول 10 تا 20 سال بسته می شوند.
حتی اگر چین گزینه های چندانی برای تامین کالاهای مهم نداشته باشد، به احتمال زیاد سرمایه گذاری های خود را افزایش می دهد تا از تأمین منابع در آینده اطمینان حاصل کند. گفته می شود چین این کار را با ایجاد تنوع در منابع و تسریع در سرمایه گذاری معدنی تحت پروژه جاده ابریشم جدید طی 5 سال آینده انجام خواهد داد. این امر در پشت پرده مخالفت دولت های بسیاری مانند ایالات متحده و استرالیا و همچنین اتحادیه اروپا را در بر دارد که سرمایه گذاری های چینی در سال های اخیر را مورد ارزیابی قرار داده اند.
تحلیلگران فیچ اظهار می کنند: "با تخریب روابط دیپلماتیک بین چین و بازارهای توسعه یافته، انتظار می رود سرمایه گذاری شرکت های چینی در صحرای آفریقا افزایش داشته باشد."
منبع: cnbc