پایگاه خبری فولاد ایران - احتمالاً شنیده اید جهان با کاهش محصولات زیادی از جمله تراشه های کامپیوتر، تجهیزات ورزشی و غلات صبحانه مواجه شده است. در عصری که ما عادت کرده ایم چند کلیک کنیم و منتظر باشیم تا هر چیزی که می خواهیم به درب خانه ما برسد، حالا مجبوریم ماه ها منتظر کالای سفارشی خود بمانیم و باید با این امر کنار بیاییم.
اما این اختلال در زنجیره تأمین از کجا شروع شد؟ شروع این اختلالات به اوایل سال گذشته برمی گردد، به مراحل اولیه همه گیری. کارخانه هایی در جهان که بسیاری از ظرفیت های تولیدی در آنها قرار دارد، مثل چین، کره جنوبی، تایوان و همچنین کشورهای جنوب شرقی آسیا مانند ویتنام و غولهای صنعتی اروپایی مانند آلمان از شیوع ویروس کرونا به شدت آسیب دیدند. بسیاری از کارخانه ها تعطیل یا مجبور به کاهش تولید شدند زیرا کارگران بیمار یا در قرنطینه بودند. در پاسخ، شرکت های کشتیرانی برنامه های خود را در انتظار کاهش تقاضا برای جابجایی کالا در سراسر جهان، کاهش دادند. اما از طرفی، تقاضا برای صندلی های اداری و چاپگرها، تجهیزات بدنسازی و کنسول های بازی های ویدئویی، میکسر و مخلوط کنن خانگی بیشتر شد که مشکلات خودش را به همراه داشت.
کارخانه ها باید قطعاتی را برای تولید کالاهایی که صادر می کنند، وارد کنند. به عنوان مثال، رایانه ای که در چین مونتاژ می شود ممکن است به یک تراشه ساخت تایوان یا مالزی، یک صفحه نمایش تخت از کره جنوبی و ده ها دستگاه الکترونیکی دیگر از سراسر جهان و همچنین به مواد شیمیایی تخصصی از دیگر نقاط چین یا اروپا نیاز داشته باشد. افزایش شدید تقاضا، سیستم حمل و نقل کالا به کارخانه ها را مسدود کرد. در عین حال، محصولات نهایی، که بسیاری از آنها در چین بودند، به دلیل کمبود شدید کانتینر حمل و نقل، در انبارها و بنادر سراسر آسیا انباشته شد.
به گزارش فولاد ایران، تقاضا برای حمل و نقل شدید بود و هزینه جابجایی به شدت افزایش یافت. قبل از همه گیری، ارسال یک کانتینر از شانگهای به لس آنجلس شاید 2000 دلار هزینه داشت. در اوایل سال 2021، همان سفر 25000 دلار قیمت داشت. در بنادر آمریکای شمالی و اروپا، که مقصد کانتینرها بود، هجوم شدید کشتی ها دسترسی به اسکله ها را تحت الشعاع قرار داد. در بنادر مانند لس آنجلس و اوکلند، کالیفرنیا، دهها کشتی مجبور شدند روزها قبل از بارگیری و تخلیه در اقیانوس لنگر بیاندازند. در همان زمان، رانندگان کامیون و باراندازان در قرنطینه گیر کرده بودند، این امر باعث کاهش دسترسی به افراد برای تخلیه کالا و کند شدن بیشتر این روند شد.
این وضعیت با تعطیلی کانال سوئز پس از گیر افتادن یک کشتی کانتینری غول پیکر در آنجا و سپس بسته شدن بنادر اصلی چین در واکنش به موارد جدید کووید -19 بدتر شد.
هیچ کس واقعاً نمی داند این وضعیت تا کی ادامه خوهاد یافت اما دلایل خوبی وجود دارد که گمان کنیم این امر تا سال 2022 و شاید طولانی تر با ما خواهد بود. کمبودها و تاخیرها به احتمال زیاد بر روی خرید امسال کریسمس و تعطیلات تأثیر می گذارد و پیدا کردن کالاهای کلیدی را بسیار دشوار می کند. بسیاری از شرکتها سفارشات خود را زودتر ثبت کرده اند که این امر کمبود را تشدید می کند و موج بیشتری را به سمت بنادر و انبارها می فرستد.
منبع: NY Times