پایگاه خبری
فولاد ایران - شاید صنعت فولاد
جهان بتواند تا سال 2050 انتشار گازهای گلخانه ای خود را از طریق افزایش بازیافت،
استفاده از هیدروژن برای تامین انرژی و جذب کربن از طریق گیاهان قدیمی، حذف کند. اما رسیدن به آن نقطه آسان نخواهد بود.
حدود 7 درصد از گازهای
گلخانه ای دنیا در فرایند تولید فولاد منتشر می شوند و برخی از فرآیندهای تولید را
نمی توان به راحتی با نیروی برق انجام داد. تغییر به سمت به صفر رساندن انتشار کربن نیازمند آن است که
صنعت فولاد ۲۱۵ تا ۲۷۸ میلیارد دلار برای آن سرمایه‌گذاری کند. با این حال، فولاد تولید شده تحت چنین سیستمی در نهایت می
تواند هزینه کمتری نسبت به قیمت های امروزی داشته باشد.
صنعت فولاد مسیر پر چالشی برای
کربن زدایی دارد چرا که به شدت به زغال سنگ متکی است، به دلیل محدودیت عرضه قراضه
خیلی نمی تواند در بخش تولید از طریق بازیافت مانور دهد و برای آن که تولیدی با
هزینه رقابتی از طریق مصرف هیدروژن داشته باشد باید منتظر کاهش هزینه های هیدروژن بماند
تا به تولید پاک و کم هزینه دست یابد.
حدود 69 درصد از تولید
فعلی فولاد دنیا توسط زغال سنگ در کوره های بلند تامین می شود. با توجه به ترکیبی از ویژگی های قیمتی و مقاومتی، هیچ
جایگزین آشکاری برای فولاد مورد نیاز در همه چیز از ساختمان‌ها گرفته تا خودروها و
تجهیزات پزشکی وجود ندارد.
به گزارش فولاد ایران، دولت ها باید راه را برای این انتقال انرژی در صنعت فولاد
هموار کنند و برای آن که در یک دهه آینده انگیزه کافی در مراحل اولیه این تغییر ایجاد
شود قیمت کربن یا یارانه تا 145 دلار به ازای هر تن دی اکسید کربن مورد نیاز است. انتشار گازهای گلخانه ای این صنعت برابر با 2.55 میلیارد
متریک تن کربن است. در واقع صنعت فولاد دنیا نیاز به یک
سیاست گذاری قوی برای کربن زدایی دارد.
مسیر از بین بردن گازهای
گلخانه ای صنعت فولاد می تواند بدین صورت باشد که: بازیافت ضایعات فولادی در کوره
های قوس الکتریکی با تامین برق از منابع تجدید پذیر افزایش یابد. کوره‌های تازه ساخته شده می‌توانند با هیدروژن به دست آمده از آب با استفاده
از انرژِی های تجدیدپذیر کار کنند. کارخانه های فولادی که از زغال سنگ یا گاز استفاده می کنند
می توانند با ترکیب هیدروژن به کاهش قیمت آن کمک کنند. برخی از نیروگاه‌های موجود که با سوخت زغال‌سنگ کار می کنند
می توانند مجهز به فناوری جذب آلاینده ها شوند.
کارشناسان معتقدند فولادی
که تا سال 2050 با این روش ها تولید شود قیمتی کمتر از قیمت های فعلی خواهد داشت. میانگین
قیمت پنج ساله فولاد خام 726 دلار در هر تن است، در حالی که فناوری های پیشنهادی
در این گزارش می تواند قیمت فولاد را به 418 تا 598 دلار در هر تن برساند. همچنین پیش بینی ها حاکی از آن است که در حال حاضر نیز 27 درصد
ظرفیت تولید فولاد دنیا تحت پوشش هدف انتشار صفر کربن قرار دارد.
منبع: mining.com
ترجمه: مونا تابان