پایگاه خبری فولاد ایران - چین پس از واکنش اولیه نامشخص به تهاجم روسیه، بلوک های استراتژیک را برای محافظت از خود در برابر بدترین عواقب اقتصادی و دیپلماتیکی که ممکن است با آن مواجه شود، ایجاد کرد تا و پس از بهبود اوضاع از تغییرات ژئوپلیتیک بهره مند شود. شی جین پینگ، رهبر چین، از انتقاد از ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه اجتناب کرده است و دولت او تحریم‌های بین‌المللی اعمال شده علیه روسیه را محکوم کرده است. شی هفته گذشته با رهبران اروپایی تماس گرفت و پیشنهادات مبهم برای کمک به مذاکره برای راه‌حل را داد. رهبر چین باید تلاش کند تا از آنچه که مبارزه بین دو قدرت می‌داند بالا برود و به عنوان ستونی از ثبات در جهانی متلاطم فزاینده دیده شود.
ژنگ یونگ نیان، استاد دانشگاه چینی هنگ کنگ، پس از تهاجم در مقاله ای پرتیراژ نوشت: "در مرکز استراتژی چین این اعتقاد نهفته است که ایالات متحده در برابر ماجراجویی های خارجی بی پروا، ضعیف شده است."
اما مسیر پیش روی چین به هیچ وجه مشخص نیست. نزدیک شدن بیش از حد به روسیه خطر تشدید خصومت نسبت به چین در اروپا و فراتر از آن را به همراه خواهد داشت، احتمالی که دولت شی را نگران می کند. چین همچنین ممکن است با اختلالات اقتصادی ناشی از جنگ و تلاش‌های غرب برای مجازات روسیه از طریق محدود کردن تجارت و قطع موسسات مالی آن مواجه شود.
به گزارش فولاد ایران، در هر صورت، اقتصاد چین به اندازه کافی بزرگ است که ضرباتی را که دیگران را فلج می کند، خنثی کند. شرکت‌های چینی حتی ممکن است در موقعیت خوبی قرار بگیرند تا از نیاز مبرم روسیه به تجارت استفاده کنند. هر اتفاقی که در جنگ بیفتد، چین تعمیق روابط خود با روسیه را راهی برای ایجاد وزنه تعادلی در برابر ایالات متحده می بیند. شی و پوتین با این استدلال که دوران سلطه آمریکا پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991 یک ناهنجاری تاریخی بود، دکترین‌های ژئوپلیتیکی را پذیرفته‌اند که از کشورهایشان می‌خواهد موقعیت خود را به عنوان قدرت‌های بزرگ بازپس بگیرند. درست همانطور که پوتین ایالات متحده را به عنوان تهدیدی برای روسیه در مرزهای غربی خود ترسیم می کند، شی حمایت ایالات متحده از تایوان، دموکراسی جزیره ای خودگردانی که پکن ادعا می کند متعلق به خود است، به عنوان یک تهدید مشابه در سواحل چین می بیند. در هفته‌های اخیر، تحلیل‌گران چینی بارها به نوشته‌های یک صد ساله جغرافی‌دان انگلیسی، سر هالفورد جان مکیندر اشاره کرده‌اند. او استدلال کرد که هر کسی اروپای مرکزی را کنترل می کند، منطقه وسیعی را که از اروپا تا آسیا امتداد دارد، کنترل می کند. هر کسی که اوراسیا را کنترل کند، می تواند بر جهان مسلط شود.
ژنگ از دانشگاه چینی هنگ کنگ، نوشت: "نظم قدیمی به سرعت در حال فروپاشی است و سیاست مرد قدرتمند دوباره در میان قدرت‌های بزرگ جهان رو به رشد است. کشورها پر از جاه طلبی هستند، مانند ببرهایی که به طعمه خود چشم دوخته اند و مشتاق هستند هر فرصتی را در میان ویرانه های نظم قدیمی بیابند."
منبع: Japan Times