پایگاه خبری فولاد ایران - بازگشت تورم فقط یک رویداد مهم اقتصادی نیست. سیاسی هم هست و باید تصمیمات سختی در مورد نحوه واکنش به آن گرفته شود و این مسائل بزرگی را ایجاد می کند.
آخرین گزارش سالانه بانک تسویه بین المللی تجزیه و تحلیل از آنچه در حال وقوع است ارائه می دهد و خطرات ناشی از دور شدن از تورم پایین 40 سال گذشته را روشن می کند. این بانک خاطرنشان می کند که خطر اکنون خطر رکود تورمی است که به عنوان دوره طولانی رشد ضعیف به اضافه تورم متغیر و پایدار تعریف می شود.
برای کمک به درک بهتر ماهیت این چالش، بانک تسویه حساب های بین المللی با بررسی نحوه عملکردها، تفاوت‌های بین تورم پایین و تورم بالا را توضیح می‌دهد. برای مثال، وقتی تورم به‌طور پایدار پایین است، نوسانات و تداوم آن نیز کاهش می‌یابد.
به گزارش فولاد ایران، تورم بالا برعکس است. تغییرات بزرگ در قیمت‌های نسبی، به عنوان مثال، کاهش شدید ارزش پول، به سرعت در سراسر اقتصاد گسترش می یابد، زیرا مردم در تلاش برای محافظت از خود در برابر شوک‌های درآمد واقعی هستند. هر چه نگرانی بیشتر باشد، تلاش های پیشگیرانه بیشتر می شود. وقتی مردم دیگر نمی دانند چه چیزی باید انتظار داشته باشند، به شدت تدافعی می شوند.
نکته مهم این است که ما اکنون در آستانه تغییر از تورم پایین به تورم بالا هستیم. یک توضیح برای خطرناک بودن این روند، اعتماد بیش از حد به ماندگاری تورم پایین و همینطور اعتماد بیش از حد به توانایی ارائه راهنمایی های آینده است. دلیل دیگر، اعتماد بیش از حد به ظرفیت عرضه است که البته شوک هایی هم وجود دارد مثل جنگ. هرچه چنین تغییراتی در روند تورم ریشه‌دارتر شود، هزینه‌های معکوس کردن آن بیشتر می‌شود. در بدترین حالت، ممکن است یک رکود شدید یا کندی طولانی مدت پیش بیاید.
اما سوال مهم این است که آیا سیاست گذاران به اندازه کافی برای کاهش تورم به اهداف خود اقدام کرده اند یا خیر. بحث اصلی آنها این است که شرایط مالی به شدت در حال حاضر سخت تر شده است. این امر ارتباط نزدیکی با افزایش شکنندگی مالی از دوره رکود تورمی دهه 1970 دارد. در عین حال، نسبت‌های پول به تولید ناخالص داخلی هنوز در سطوح بی‌سابقه‌ای پایین هستند. این کاملا محتمل است که سیاست در ماه‌های آینده به شدت سخت‌تر شود. بانک‌های مرکزی ممکن است در مواجهه با نیاز به کندی‌های عمیق‌تر یا سیاست‌های سخت‌تر، دچار تزلزل شوند. یک نتیجه احتمالی، چرخه رکود تورمی است. مورد دیگر این است که بسیاری از سیاستگذاران موافق هستند که تورم 2 درصدی بسیار سختگیرانه است. چرا به جای آن 4 درصد یا بیشتر را انتخاب نکنید؟ مزیت آن این است که به بانک‌های مرکزی فضای بیشتری برای مانور کاهشی نرخ بهره در آینده می‌دهد، بنابراین نیاز به تسهیل کمی در رکودهای بعدی را کاهش می‌دهد.
این استدلال، با مخالفت های شدیدی همراه بوده است. تسلیم شدن در زمانی که شرایط سخت می شود به مردم می گوید که سیاست گذاران همیشه هر زمان که شرایط سخت شود تسلیم خواهند شد. علاوه بر این، جایگزین استفاده از نرخ های منفی به جای آن وجود دارد. مهمتر از همه، در چنین فضای حساس به تورم، مردم نه تنها به سختی می‌توانند تغییرات نسبی قیمت را هضم کنند، بلکه فقط منتظر خواهند بود تا سیاستگذاران بار دیگر آنها را فریب دهند. به هر حال، پول یک کالای عمومی ضروری است. پول سالم پشتوانه ثبات سیاسی و اقتصادی است و آن را نباید دور انداخت.
منبع: فایننشال تایمز