پایگاه خبری فولاد ایران – در 24 ژوئیه، سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه در آغاز سفر پنج روزه آفریقا به منظور تقویت روابط کشورش با کشورهای این قاره، وارد قاهره مصر شد. او در یک کنفرانس مطبوعاتی در قاهره مدعی شد که درکی مشترک از علل بحران غلات وجود دارد و تلاش کرد تا تحریم های غرب را مسئول بحران غذایی عمیق آفریقا معرفی کند.
وزیر امور خارجه پیشتر در مقاله ای تاکید کرده بود که گمانه‌های تبلیغات غربی و اوکراینی مبنی بر اینکه روسیه «گرسنگی صادر می‌کند» کاملاً بی‌اساس است. از قضا، تنها چند ساعت پس از ورود روزنامه‌های حاوی مقاله به دکه‌های روزنامه‌فروشی در سراسر آفریقا، موشک‌های کروز روسیه بندر اودسا اوکراین را که دروازه اصلی برای صادرات غلات که به غذای بسیاری از کشورها در سراسر جهان از جمله کشورهای آفریقایی کمک می‌کند را هدف گرفتند.
از آغاز تهاجم به اوکراین، تلاش‌های روسیه برای جلب رضایت آفریقا از طریق روایت‌های نادرست ادامه یافت. به عنوان مثال، در ماه مارس، عکسی که ظاهراً پوتین جوانی را نشان می‌دهد که در سال 1973 در یک اردوگاه نظامی تانزانیا در حال آموزش مبارزان آزادی موزامبیک است، در رسانه‌های اجتماعی آفریقا ظاهر شد و تحسین و هیجان ناشایستی را برانگیخت. این تصویر همچنین توسط پسر یووری موسوینی، رئیس جمهور اوگاندا در توییتر منتشر شد. البته، این عکس واقعاً مربوط به دهه 1970 نیست و مردی که ظاهراً پوتین است، رهبر روسیه نیست. با این وجود، با موفقیت برای توجیه حمایت آفریقا از حمله روسیه به اوکراین استفاده شده است.
استفاده مکرر روسیه از «واتابوتیسم» (توسل به نفاق)، برای منحرف کردن توجه از جنایات جنگی خود در اوکراین و فراتر از آن، برای مخاطبان آفریقایی بازی خوبی دارد. این به این دلیل است که تعداد زیادی از آفریقایی‌ها غرب را مسئول جنگ‌ها، درگیری‌ها و بی‌ثباتی می‌دانند که جنوب جهان را ویران کرده است. به عنوان مثال، بسیاری از آفریقایی ها تهاجم به رهبری ایالات متحده به عراق را که حملات مشابه غرب به کشورهایشان را به آنها یادآوری می کند، جنایت می دانند و از آنچه آنها به عنوان تلاش های روسیه برای جلوگیری از غرب و مقابله با ریاکاری غرب می دانند، استقبال می کنند.
همچنین معرفی روسیه به‌عنوان قهرمان «چند قطبی» در جهان، برای آفریقایی‌هایی که تحت تسلط ایالات متحده آسیب‌های زیادی دیده‌اند و مشتاق هستند که ملت‌هایشان سرانجام صدایشان در عرصه بین‌المللی شنیده شود، خوشایند است.
در مجموع، دلایل زیادی وجود دارد که چرا آفریقایی‌ها روایت‌های مطرح شده توسط روسیه را که بر جنایات، تجاوزات و گام‌های نادرست تاریخی و کنونی غرب نسبت به بقیه جهان تأکید می‌کند، دوست دارند و از آن حمایت می‌کنند.
با این حال، هیچ چیز نمی‌تواند پذیرش روسیه از سوی آفریقا را به عنوان یک ناجی ضداستعماری، مشروع یا توجیه کند. آفریقایی ها باید بدانند که پذیرش غیرانتقادی آنها از روسیه به عنوان یک نیروی خیرخواه چقدر می تواند برای این قاره مضر باشد.
به گزارش فولاد ایران، با تشدید رویارویی با غرب، روسیه در حال افزایش جاه طلبی های نو استعماری خود در آفریقا است. با گسترش نفوذ اقتصادی و سیاسی خود بر قاره، همانطور که در اوکراین، گرجستان و بسیاری از کشورهای پیرامونی خود انجام داد، از مداخله در امور داخلی کشورهای آفریقایی برای پیشبرد منافع خود دریغ نخواهد کرد.
این قاره در حال حاضر به شدت درگیر سیاست داخلی در سودان، کار، جمهوری کنگو و مالی است. تقویت روابط با روسیه، در زمانی که آشکارا به دوستان جدیدی نیاز دارد تا از آنها برای تأمین تلاش های جنگی خود بهره برداری کند، نتیجه خوبی برای آفریقا نخواهد داشت.
آفریقایی ها هر دلیل حق دارند که به غرب مشکوک باشند. اما این نباید منجر به پذیرش غیرانتقادی روس و سفید کردن بسیاری از جنایات مستند کرملین شود. زمان آن فرا رسیده است که آفریقا یاد بگیرد توسط غرب و روسیه دستکاری نشود.
منبع: الجزیره