پایگاه خبری فولاد ایران - بحران اقتصادی و سیاسی در سریلانکا، که از آوریل 2022 آغاز شد، در سراسر جهان روی صفحه‌های تلویزیون پخش می‌شود. اعتراضات سراسر کشور را فرا گرفته و رئیس جمهور را مجبور به کناره گیری کرده است.
این کشور در پرداخت بدهی خود در ماه مه کوتاهی کرد و در حال حاضر 51 میلیارد دلار به طلبکاران بدهکار است. تورم این منطقه تقریباً 40 درصد است که ناشي از ناتوانی فزاینده در پرداخت واردات سوخت، غذا و دارو است. تخمین زده می شود که ذخایر ارز خارجی آن از 7.6 میلیارد دلار در سال 2019، 99 درصد کاهش یافته و به حدود 50 میلیون دلار کاهش رسیده است.
ذخیره ارزی چیست؟
ذخایر ارز خارجی یا ذخایر مبادله‌ای، شامل پول نقد و دارایی‌های دیگری مانند طلا است که توسط بانک‌های مرکزی و سایر موسسات مالی مانند صندوق بین‌المللی پول (IMF) نگهداری می‌شود. 7 دلیل اصلی که چرا بانک های مرکزی ذخایر ارزی دارند عبارتند از:
• کمک به حفظ ارزش پول داخلی در نرخ ثابت. چین ارزش یوان را به دلار آمریکا می‌بندد. با انباشت دلار، ارزش دلار را در مقابل یوان افزایش می‌دهد و در نتیجه با ارزان‌تر کردن صادرات چین نسبت به کالاهای ساخت آمریکا، فروش را بالا می برد.
• برای نگه داشتن پول داخلی کمتر از دلار. ژاپن که دارای سیستم نرخ ارز شناور است، اوراق خزانه یا اوراق قرضه آمریکا را می خرد تا ین را کمتر از دلار نگه دارد. این کمک می کند تا صادرات آن نسبتاً ارزان تر بماند.
• حفظ نقدینگی در صورت بروز بحران اقتصادی. یک بانک مرکزی می تواند وارد عمل شود و ارز خارجی خود را با پول داخلی مبادله کند و اطمینان حاصل کند که شرکت ها می توانند به واردات و صادرات رقابتی ادامه دهند.
• برای انجام تعهدات مالی بین المللی یک کشور. اینها می تواند شامل پرداخت بدهی ها، تامین مالی واردات و جذب جابجایی ناگهانی سرمایه باشد.
• تامین مالی پروژه های داخلی. گاهی اوقات برنامه های زیرساختی یا صنعتی از این طریق تأمین مالی می شوند.
• برای اطمینان بخشیدن به سرمایه گذاران خارجی. جنگ یا ناآرامی های داخلی می تواند سرمایه گذارانی را که ممکن است به دنبال انتقال پول خود به خارج از کشور باشند، ترسانده باشد. نگه داشتن ذخایر ارزی می تواند فضایی از اطمینان ایجاد کند و ترس سرمایه گذاران را آرام کند.
• برای تنوع بخشیدن به سبد خود. با نگه داشتن ارزها و دارایی های مختلف در ذخایر، یک بانک مرکزی می تواند ریسک خود را متنوع کرده و در صورت کاهش یک سرمایه گذاری از آن محافظت کند.
در طول دوره‌های بی ثبات اقتصاد جهانی، سرمایه‌گذاران و معامله‌گران ارز اغلب به دنبال تبدیل دارایی‌های نقدی به ارزهای به اصطلاح «امن» هستند. ارزهایی مانند فرانک سوئیس و ین ژاپن، به ویژه دلار آمریکا دارایی های امن محسوب می شوند.
دلار به ویژه جذاب است، زیرا ارز ذخیره جهانی است و در بسیاری از معاملات تجاری بین المللی استفاده می شود. همچنین توسط بزرگترین ذخایر طلای جهان پشتیبانی می شود. سرمایه‌گذاران به سمت آن هجوم آورده‌اند، زیرا نشانه‌هایی مبنی بر اینکه فدرال رزرو ایالات متحده نرخ‌های بهره را سریع‌تر از سایرین افزایش خواهد داد، وجود دارد.
ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه گفته است که روسیه آماده توسعه یک ارز ذخیره جهانی همراه با چین و سایر اعضای گروه کشورهای بریکس است. این می تواند بر اساس سبدی از ارزهای اعضای سازمان باشد که شامل برزیل، هند و آفریقای جنوبی نیز می شود.
این اقدام به دنبال قطع ارتباط روسیه با سیستم مالی جهان پس از تهاجم این کشور به اوکراین صورت گرفت که دسترسی آن به دلار را محدود کرد. این می‌تواند گزینه جذابی برای گروه وسیع‌تری از کشورها باشد. یک احتمال این است که ارز سبد بریکس بتواند ذخایر نه تنها اعضای گروه، بلکه کشورهایی را که در حال حاضر در محدوده نفوذ آنها قرار دارند، جذب کند که شامل کشورهای جنوب آسیا و خاورمیانه می شود.
به گزارش فولاد ایران، طرفداران ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین معتقدند که دارایی های دیجیتال نیز می تواند تسلط ارزهای اصلی را به چالش بکشد. برخی از بانک های مرکزی به دنبال فناوری بلاک چین برای ارز دیجیتال هستند. به گزارش سیتی ایندکس، چین بیت کوین را به رسمیت نمی شناسد اما ظاهراً در حال توسعه یوان دیجیتال است.
منبع: مجمع جهانی اقتصاد