پایگاه خبری فولاد ایران – اکثر مردم از نوسان قیمت متنفرند، اما اقتصاددانان به حرکت قیمت ها نگاه می کنند و اطلاعات مهم را می بینند. جنون اخیر در مورد مداخلات در بازارهای برق اروپا نمونه ای به خصوص وحشیانه از این پویایی دیرینه است.
در هفته‌های اخیر، قیمت‌های برق روزانه برای سه ماهه چهارم سال برای مدت کوتاهی به بالای 1200 یورو (1200 دلار) در هر مگاوات ساعت در آلمان و بالاتر از 2500 یورو در فرانسه رسید. قیمت معمولی حدود 50 یورو است. دلیل این امر ساده است: کمبود.
از دست دادن ظرفیت تولید برای تعمیر و نگهداری در فرانسه، تعطیلی در آلمان و خشکسالی در سراسر قاره، نیروگاه‌های گازی بیشتری را به کار انداخت و سوخت آنها از زمانی که روسیه از سلاح انرژی خود استفاده کرد، بسیار گران شده است.
به گزارش فولاد ایران، درست مانند هر بازار دیگری برای یک کالای همگن، قیمت برق توسط گران ترین تامین کننده تعیین می شود. این بدان معناست که حتی نیروگاه هایی با هزینه های عملیاتی کم، مانند نیروگاه های هسته ای یا نیروگاه های بادی، قیمت های بالایی را که نیروگاه های گازی دریافت می کنند. نتیجه سودهای کلان و خشم عمومی است.
بر اساس منحنی های رو به جلو، مورگان استنلی، تخمین می زند که هزینه برق در اتحادیه اروپا می تواند بیش از 800 میلیارد یورو افزایش یابد، افزایشی به ارزش حیرت آور شش درصد از تولید ناخالص داخلی. بنابراین سیاستمداران شروع به این طرح این سوال کرده اند که آیا مکانیزم قیمت گذاری متفاوتی مورد نیاز است یا خیر.
مشکل این است که طراحی بازار برق سخت است. قیمت مرجع برای برق و برای تسویه بسیاری از قراردادهای بلندمدت در بازار نقدی تعیین می شود و عرضه‌کنندگان بر اساس میزان هزینه‌ای که برای تأمین یک واحد برق که به عنوان هزینه نهایی آن شناخته می‌شود، پیشنهاد می‌دهند.
بازارهای اروپا در نتیجه یک جنگ با قیمت های بسیار بالایی برای برق روبرو هستند. این وضعیتی است که برای آن طراحی صورت نگرفته است. بنابراین سیاستگذاران با سه چالش روبرو هستند. اولین مورد حفظ سیگنال قیمت نهایی، هم برای تولیدکنندگان و هم برای مصرف کنندگان. کاهش قیمت ها، به عنوان مثال با یارانه دادن به گاز مورد استفاده در تولید برق، همانطور که اسپانیا و پرتغال انجام داده اند.
دوم اینکه چگونه و آیا باید سود را دوباره توزیع کرد. دولت آلمان اخیراً تصمیم گرفته است تا این کار را از طریق اعمال مالیات بر مشاغل با سودهای کلان اجرا کند. مشکل این است که یافتن دریافت‌کنندگان واقعی سودهای بادآورده ممکن است سخت باشد و در واقع ممکن است خارج از بازار انرژی باشند.
سوم این است که اطمینان حاصل شود که بازار انرژی اروپا برای بحران بعدی آماده است. در حال حاضر، بازار نقدی سیگنال هایی را در مورد کمبود انرژی ارائه می دهد و انگیزه ای برای سرمایه گذاری در انرژی های تجدیدپذیر ارائه می دهد. اما برای محافظت در برابر کسری پایدار ظرفیت و در نتیجه بحران قیمتی دیگر، بازارهای انرژی اروپا باید خود را تطبیق دهند. اما سیاستمداران چقدر دوست دارند که چنین چیزی در حال حاضر وجود داشته باشد.
منبع: اکونومیست