پایگاه خبری فولاد ایران – انقباضات شدید اقتصادی ناشی از بحران های مالی باعث رکود پایدار شد. اما مقاله‌ای که در این هفته از بانک تسویه‌های بین‌المللی منتشر شد، به‌طور نگران‌کننده‌ای نشان می‌دهد که شوک‌های قیمت نفت تأثیرات مخرب بیشتری بر رشد بلندمدت دارند.
دیوید آیکمن، ماتیاس درهمان، میکائیل جوسلیوس و شیائوچوان زینگ، انقباضات اقتصادی را به چهار دسته تقسیم می کنند: انقباضات ناشی از بحران های بانکی، سیاست های پولی محدودکننده که برای مبارزه با تورم بالا، شوک های نفتی و هر چیز دیگری طراحی شده است. از "انقباضات شدید" موجود در مجموعه داده ها، 100 مورد ناشی از بحران بانکی، 51 مورد با سیاست پولی، 19 مورد ناشی از شوک های نفتی و 9 مورد به علت "سایر" هستند. این پژوهشگران این یافته ها را به صورت زیر خلاصه می کنند: تفاوت در نرخ های رشد 10 ساله 0.9 انحراف معیار است که به دنبال 5 درصد بزرگترین کاهش سالانه تولید ناخالص داخلی است، اما انحراف معیار متوسط 0.2 برای انقباضات بین صدک 15 و 20. این کاهش در نرخ های رشد 10 ساله تقریباً به زیان دائمی در سطح تولید ناخالص داخلی واقعی 4.75٪ و 1.05٪ برای یک اقتصاد معمولی در نمونه ما تبدیل می شود.
آنها اظهار می کنند در حالی که برآوردهای نقطه‌ای از کسری رشد به دنبال تشدید سیاست‌های پولی تا حدودی کمتر از آن پس از بحران‌های مالی است، شوک‌های قیمت نفت باعث ایجاد کسری‌های رشد بااهمیت‌تر می‌شوند و نرخ رشد 10 ساله 1.5 انحراف معیار ضعیف‌تر به دنبال چنین شوک‌هایی است.
به گزارش فولاد ایران، به طور کلی، این یافته‌ها این تصور را به چالش می‌کشند که تنها بحران‌های مالی هستند که اثرات زخمی ایجاد می‌کنند. پیام شاید تعجب آور این تحقیقات این است که ضربه به رشد ناشی از یک شوک نفتی و یک بحران مالی است که فاصله چندانی با هم ندارد.
منبع: فایننشال تایمز