پایگاه خبری فولاد ایران – بازارهای مالی جهان دردناک ترین تعدیل خود را از زمان بحران مالی جهانی تجربه می کنند. با توجه به چشم انداز نرخ های بهره بالاتر آمریکا، بازدهی ده ساله خزانه داری این هفته برای مدت کوتاهی به 4 درصد رسید که بالاترین سطح از سال 2010 است. بازارهای سهام جهانی به شدت فرو ریخته اند و پرتفوی اوراق قرضه امسال 21 درصد از دست داده است.
به گزارش فولاد ایران، دلار در حال له کردن همه است. دلار آمریکا از اواسط آگوست 5.5 درصد بر اساس وزن تجاری افزایش یافته است، تا حدی به این دلیل که فدرال رزرو نرخ بهره را افزایش می دهد و همچنین به این دلیل که سرمایه گذاران از ریسک عقب نشینی می کنند. در سراسر آسیا، دولت ها برای مقاومت در برابر کاهش ارزش پول خود مداخله می کنند.
در اروپا، بریتانیا، سیاست های مالی بی پروا باعث از دست دادن اعتماد سرمایه گذاران شده است. و با افزایش بازده اوراق قرضه، اقتصادهای بدهکار منطقه یورو در شکننده‌ترین وضعیت خود از زمان بحران بدهي‌های دولتی در یک دهه پیش به نظر می‌رسند.
علت اصلی آشفتگی بازار، مبارزه فدرال رزرو با تورم است. انتظار می رود بانک مرکزی نرخ وجوه فدرال را تا پایان سال به 4.5 درصد افزایش دهد و در سال 2023 همچنان بالاتر باشد. چشم انداز نرخ ها در سیستم مالی آمریکا موج می زند. هزینه وام مسکن 30 ساله نزدیک به 7 درصد است. بازده اوراق قرضه ناخواسته در حال حاضر بیش از 9 درصد است که باعث خشک شدن انتشار بدهی های جدید شده است. بانکدارانی که در زمانی که بازدهی پایین‌تر بود، خریدهای اهرمی را پذیرفته بودند، ناگهان صدها میلیون دلار را در وضعیت قرمز قرار می‌دهند. صندوق‌های بازنشستگی که به دنبال بازدهی بالاتر در زمانی که نرخ‌ها پایین بود، از دارایی‌های خصوصی غیرشفاف استفاده می‌کردند، اکنون باید با کاهش ارزش سرمایه‌گذاری‌های مخاطره‌آمیز، زیان خود را افزایش دهند.
در خارج از آمریکا، اثرات مالی انقباض پولی فدرال رزرو بسیار شدید بوده است. افزایش قیمت دلار برای واردکنندگان انرژی که قبلاً با هزینه های بالاتر دست و پنجه نرم می کردند دردناک است. چین با رساندن یوان به پایین‌ترین حد در برابر دلار امریکا، به این امر پاسخ داد. هند، تایلند و سنگاپور برای حمایت از ارزهای خود در بازارهای مالی مداخله کرده اند. بر اساس گزارش بانک جی پی مورگان، به استثنای چین، ذخایر ارزی در بازارهای نوظهور در سال گذشته بیش از 200 میلیارد دلار کاهش یافته است که سریع ترین سقوط در دو دهه اخیر است.
اقتصادهای پیشرفته که معمولاً می توانند قدرت دلار را تحمل کنند، امروزه، نشانه های بیشتری از استرس را نشان می دهند. برخی از ارزهای با بدترین عملکرد در سال 2022 از کشورهای ثروتمند هستند. سوئد در 20 سپتامبر نرخ ها را یک واحد درصد افزایش داد و همچنان شاهد کاهش ارزش پول خود در برابر دلار بود. در بریتانیا افزایش بازده بدهی دولت نتوانست سرمایه خارجی زیادی را جذب کند. بانک کره ذخایر ارزی را به صندوق بازنشستگی ملی وام می دهد تا دلار کمتری در بازار آزاد خریداری کند. در ژاپن، دولت برای اولین بار در این قرن مداخله کرد تا ین را خریداری کند، علیرغم تصمیم ظاهراً آهنین بانک مرکزی برای پایین نگه داشتن نرخ بهره.
بسیاری از بانک‌های مرکزی تاکنون نتوانسته‌اند همگام با انقباضات فدرال رزرو حرکت کنند، زیرا اقتصاد آنها ضعیف‌تر است. بحران انرژی اروپا را وارد رکود خواهد کرد. کره جنوبی و ژاپن از تأثیرات منفی رکود اقتصادی در چین رنج می برند که ناشی از بحران مسکن و سیاست کووید صفر است.
دلار قوی، در واقع، مشکل تورم داخلی آمریکا را به اقتصادهای ضعیف‌تر صادر می‌کند. حتی اقتصاد آمریکا که امسال در برابر بادهای معکوس مقاوم بوده است، بعید است که از طریق شوک نرخ بهره به همان شدتی که اکنون با آن مواجه است به رشد خود ادامه دهد. قیمت مسکن در حال کاهش است، بانک‌ها کارکنان خود را اخراج می‌کنند و فدرال اکسپرس و فورد، دو سرمایه‌دار اقتصادی، هشدارهایی درباره سود صادر کرده‌اند. کاهش سرعت اقتصاد در نهایت برای بازگرداندن ثبات قیمت ها ضروری است. برای فدرال رزرو دیوانگی است که تورم سالانه 8.3 درصد را تحمل کند، اما نرخ های بالاتر به اقتصاد واقعی آسیب می رساند. بازارهای مالی جهان نیز در حال بیدار شدن در مورد این موضوع هستند.
منبع: اکونومیست