پایگاه خبری فولاد ایران – یک چرخش توربین بادی "sg 8.0-167 dd" برق کافی برای راه اندازی یک خانه بریتانیایی برای یک شبانه روز را تولید می کند. مزرعه بادی واقع در سواحل یورکشایر، 165 مورد از این توربین‌های وسیع را در میدانی از فولاد تشکیل می‌دهد که در ماه اوت به طور کامل عملیاتی شد و اکنون بزرگترین مزرعه بادی در جهان است. هنگام وزش باد این مزرعه می تواند 1.4 میلیون خانه را تغذیه کند.
توسعه صنعت بادی فراساحلی یکی از بزرگترین موفقیت های زیرساختی بریتانیا است. تا سال 2010، 1.3 گیگاوات نیروی باد در آب های بریتانیا وجود داشت. امروز این رقم 14 گیگاوات است و تا سال 2021، زمانی که چین از آن سبقت گرفت، بیشترین رقم تولید برق بادی را به خود اختصاص داده بود.
به گزارش فولاد ایران، در حال حاضر حدود 36 درصد از برق بریتانیا از باد تامین می شود که بیشتر آن از طریق فراساحل است. موفقیت بریتانیا در توسعه نیروگاه های بادی تا حدی به سیاست دولت بستگی دارد. جغرافیا نیز نقش مهمی دارد. خط ساحلی بریتانیا در امتداد ساحل غربی دریای شمال، یکی از بادخیزترین مکان‌های روی زمین است. این امر شرکت‌های بی‌شماری را جذب کرده است که خدمات و تجهیزات ارائه می‌کنند و توسعه‌دهندگان می‌توانند از آنها برای کمک به ساخت مزارع در آب‌های بریتانیا استفاده کنند.
بزرگترین مانع بر سر راه رسیدن بریتانیا به هدف 50 گیگاواتی خود، موفقیت باد فراساحلی در جاهای دیگر است. زنجیره‌های تامین نیز در نتیجه رقابت شدید قیمت‌ها می‌تواند باعث تاخیر شود. شبکه برق بریتانیا نیز باید سرعت عمل داشته و پست‌ها و ترانسفورماتورها را در امتداد ساحل شرقی بسازد. زیرساخت‌های شبکه موجود برای تأمین نیروگاه‌های زغال‌سنگ ساخته شده بود که تمایل داشتند در کنار منابع آب برای خنک‌سازی ساخته شوند. در راستای افزایش تقاضا نیز دولت می‌تواند مشاغلی را که در حال حاضر با برق کار نمی‌کنند، مانند حمل‌ونقل، گرما و صنایع سنگین، تشویق کند تا تغییر کنند. در درازمدت، صنعت بادی فراساحلی با دیواری از تقاضای راکد مواجه خواهد شد، مگر اینکه بخش‌های بزرگ فعالیت اقتصادی برقی شوند.
منبع: اکونومیست