پایگاه خبری فولاد ایران – هواپیماها بزرگترین منبع تولید گازهای گلخانه ای هستند. پس از افت ناشی از کووید، سفر هوایی بار دیگر در حال رشد است و انتشار گازهای گلخانهای آن بسیار پررنگ شده و مقابله با آن دشوار است. استفاده از باطری ها برای هواپیماهای با برد کوتاه و با ظرفیت کوچک، وعده هایی را به همراه دارد. اما برای هواپیماهای بزرگتر، فنآوری استفاده از هیدروژن فشرده (ساخته شده از منابع سبز) یا بهعنوان سوخت جت احتمالاً برای دههها به عنوان یک فانتزی باقی میماند.
از این رو، ایده سوخت پایدار هوانوردی (saf) محبوبیت پیدا کرده است. این ماده جادویی در تمام پارامترهای مربوط با سوخت موجود مطابقت دارد و جایگزینی برای نفت سفیدی است که در حال حاضر توسط هواپیماها سوزانده می شود. اما به جای تقطیر از نفت خام، ساف به طور مستقیم یا غیرمستقیم از دی اکسید کربن ساخته می شود.
SAF که از روغنهای پخت و پز و چربیهای زائد حیوانی تولید میشود، میتواند انتشار کربن در پروازها را تا ۸۰ درصد کاهش دهد.
خطوط هوایی تاکنون حدود 450000 پرواز را با استفاده از saf به عنوان بخشی از ترکیب سوخت انجام داده اند. هدف این صنعت این است که تا سال 2050 انتشار کربن صفر شود و تا کنون این به نظر تنها راه عملی برای رسیدن به آن است. اما ساخت SAF یک کار دشوار است. این امر مستلزم "تثبیت" کربن دی اکسید کربن در مولکول های بزرگ غنی از انرژی است. جای تعجب نیست که نتیجه تقریباً سه برابر هزینه سوخت معمولی جت است.
در حال حاضر، بزرگترین تولید کننده ساف هیدرولیكی شده، یک شرکت فنلاندی است. این شرکت در حال توسعه یک کارخانه بیودیزل در روتردام برای تولید سالم و همچنین توسعه یک کارخانه هدفمند در کشور خود است و قصد دارد تا پایان سال 2023، 1.9 میلیارد لیتر saf در سال تولید کند که حدود 15 برابر کل تولید جهانی در سال 2021 است.
به گزارش فولاد ایران، شرکت های نفتی نیز مایلند وارد عمل شوند. رپسول، یک شرکت اسپانیایی، با عربستان سعودی آرامکو، غول نفتی عربستان سعودی، همکاری کرده است تا کارخانهای در بیلبائو بسازد که نه تنها برای هواپیماها، بلکه برای خودروها، کامیونها و قایقها نیز، با استفاده از هیدروژن سبز و دیاکسید کربن که از یک منبع تغذیه میشود، سوخت میسازد. پالایشگاه نفت نزدیک این کارخانه که قرار است در سال 2024 افتتاح شود، از یک فرآیند کاتالیزوری توسعه یافته توسط جانسون متی، یک شرکت شیمیایی بریتانیایی، برای انجام فیشر-تروپشینگ استفاده خواهد کرد.
بنابراین، به هر طریقی، به نظر میرسد که فناوری ساخت سوختهای سبز هواپیما در حال ظهور است و ممکن است به نقطه ای برسد که افراد حساس به محیط زیست بتوانند با وجدان راحت سوار هواپیما شوند.
منبع: اکونومیست