پایگاه خبری فولاد ایران – اوپک در گزارش ماهانه خود فاش کرد که بار دیگر نتوانسته است به اندازه‌ای که توافق کرده بود، تولید کند. کمبود تولید آن حدود 1.8 میلیون بشکه در روز بود. ظاهرا این به یک امر عادی برای کارتل تبدیل شده است.
در همین حال، دولت فدرال ایالات متحده پس از آزادسازی نزدیک به 200 میلیون بشکه نفت در سال جاری به عنوان راهی برای مقابله با تورم قیمت سوخت، باید مقداری نفت برای ذخایر استراتژیک نفت خود خریداری کند. حفاری های ایالات متحده عجله ای برای افزایش تولید ندارند و به نظر می رسد رشد تولید جایگاه خود را در میان اولویت های اصلی این شرکت ها از دست داده است.
البته تحریم‌هایی هم علیه روسیه وجود دارد که بسیاری انتظار دارند به تولید نفت این کشور لطمه بزند و ممکن است این اتفاق بیفتد، اما هنوز نیفتاده است. در واقع، تحریم‌های نفتی در قالب سقف قیمتی، در حال حاضر برای صادرات دریایی و تحریم صادرات به اتحادیه اروپا، هیچ تأثیری بر جریان نفت از روسیه نداشته است.
بانک‌های سرمایه‌گذاری با وجود رکود اخیر ناشی از انتظارات کاهش رشد اقتصادی در سراسر جهان، انتظار دارند قیمت نفت بالاتر باشد. این انتظارات عمدتاً بر اساس معکوس کردن سیاست‌های چین در برابر کووید صفر است. اما احتمالاً این واقعیت را نیز باید در نظر گرفت که نفت همچنان یک کالای ضروری است و دوران نفت ارزان ممکن است برای همیشه به پایان برسد.
ذخایر جهانی نفت در پایین ترین سطح از سال 2004 قرار دارد، وزارت انرژی امسال 200 میلیون بشکه نفت از ذخایر استراتژیک آزاد کرده است، اوپک به تلاش برای تولید در سهمیه اعلام شده خود ادامه می دهد و تولیدکنندگان آمریکایی تمایلی به افزایش تولید ندارند.
این یک توصیف بسیار مختصر از وضعیت عرضه جهانی نفت است و شواهد کمی وجود دارد که نشان دهد هر یک از این روندها به زودی به طور معناداری تغییر خواهند کرد.
اوپک انگیزه ای برای تلاش و افزایش تولید ندارد. تنها در صورتی این کار را انجام می دهد که بداند نفت برای مدت طولانی تری بالای 100 دلار در هر بشکه باقی خواهد ماند، اما در حال حاضر هیچ راهی برای اطمینان در این مورد وجود ندارد.
از طرف دیگر، بعید است که تولید نفت ایالات متحده دیگر مانند گذشته نرخ افزایش تولید سالانه یک میلیون بشکه در روز یا بیشتر را ثبت کند.
به گزارش فولاد ایران، به احتمال زیاد این یک روند پایدار در غیاب جایگزین های مناسب برای محصولات نفتی است و به این معنی است که تقاضا و عرضه در آینده در یک تعادل متزلزل خواهند بود. اقدامات آب و هوایی نیز مستلزم کاهش تولید نفت است تا به اهداف انتشار صفر کربن برسند. معنی همه اینها این است که دوران نفت خام ارزان ممکن است برای همیشه به پایان رسیده باشد.
منبع: Oilprice