پایگاه خبری فولاد ایران – 2022، سالی بود که دنیا را در معرض آزمایش قرار داد. از حمله به اوکراین تا کووید-19 در چین، از تورم تا تغییرات آب و هوایی، از تنش‌های چین و آمریکا تا انتخابات محوری، سال 2022 سوالات سختی را مطرح کرد.
به گزارش فولاد ایران، بزرگ‌ترین شگفتی این سال انعطاف‌پذیری کشورهای لیبرال در غرب بوده است. زمانی که ولادیمیر پوتین در 24 فوریه به نیروهای روسیه دستور ورود به اوکراین را داد، انتظار روبرو شدن با دولت یک کشور فاسد را داشت، اما در واقع ولودیمیر زلنسکی و مردمش تأیید کردند که تعیین سرنوشت و آزادی ارزش مردن را دارد.
در فرانسه، مارین لوپن، راست افراطی توسط امانوئل مکرون، یک میانه رو پشت سر گذاشته شد. جورجیا ملونی اولین نخست وزیر راست افراطی ایتالیا پس از پیروزی اش، یک سیاستمدار راست میانه را به عنوان وزیر امور خارجه جدید ایتالیا منصوب کرد. حتی در بریتانیا هم حزب کارگر و هم محافظه‌کاران حاکم محاسبه می‌کنند که پیروزی در انتخابات به دور از افراط‌های پوپولیستی راست و چپ است.
شی جین پینگ سلطه حزب کمونیست چین را گسترش داده و خود را به عنوان رئیس دائمی آن و قدرتمندترین رهبر از زمان مائوتسه تونگ منصوب کرده است. اما اقدامات او برای بهبود بازار ملک، مهار فناوری و جلوگیری از کووید به اقتصاد آسیب جدی وارد کرد. امروز، او نیز در سیاست های سختگیرانه خود انعطاف به خرج داده است.
برای همه کسانی که از ارزش‌های لیبرال کلاسیک استقبال می‌کنند، این انعطاف‌پذیری ها و تغییرات مهم پس از یک عقب‌نشینی طولانی، دلگرم‌کننده است.
اما هنوز در بسیاری از کشورهای جهان، ارزش‌های لیبرال درگیر هستند. با وجود شکست ژایر بولسونارو در برزیل، دموکراسی در آمریکای لاتین تحت فشار است. رجب طیب اردوغان در حالی که بر تورم ویرانگر ترکیه ریاست می‌کند، مخالفان احتمالی را در انتخابات 2023 تحت تعقیب قرار می‌دهد. بنیامین نتانیاهو در اسرائیل تلاش می‌کند با تشکیل ائتلافی با راست افراطی عرب از زندان برای فساد اجتناب کند. اندونزی در ماه دسامبر یک قانون جنایی غیرلیبرال را تصویب کرد که تهدید می کند رابطه جنسی خارج از ازدواج را ممنوع می کند، آزادی بیان را خفه و ارتدکس مذهبی را تحمیل می کند. اقتصاد هند مملو از شرکت های الهام گرفته از فناوری است، اما سیاست های آن اکثریتی، زشت و بی رحمانه است.
در سراسر جهان، ایده دولت محدود در حال شکست است. به دلیل شوک انرژی پس از تهاجم، دولت‌های اروپایی پول را برای تثبیت قیمت‌ها سرازیر می‌کنند. آنها همچنین با استفاده از سیاست های صنعتی به جای بازار، انتقال از سوخت های فسیلی را که خود هدفی خوشایند است، تقویت می کنند. پاسخ آمریکا به تهدید امنیتی چین، ایجاد موانع تجاری و یارانه برای جدا کردن اقتصاد خود و تقویت صنایع داخلی است. اگر این به متحدان آمریکا آسیب برساند، خیلی بد است.
ناسیونالیسم اقتصادی محبوب است، اما تخریب خلاقانه، ممکن است برای جمعیت های سالخورده ای که رشد اقتصادی کمتری دارند و برای رای دهندگان جوانی که سیاست هویت را پذیرفته اند، ناخوشایند باشد.
منبع: اکونومیست