پایگاه خبری فولاد ایران – از زمانی که اولین مورد ویروس کرونا از شهر ووهان در استان هوبی شناسایی شد، چین سه مرحله متمایز در واکنش خود به آن را پشت سر گذاشته است. مرحله اول اجرای سریع کنترل کووید بود که امکان بازگشت سریع اقتصادی چین را تنها در سه ماهه دوم سال 2020 فراهم کرد. این زمانی بود که در جاهای دیگر از بیش از 3.9 میلیارد نفر در بیش از 90 کشور یا منطقه درخواست یا دستور ماندن در خانه توسط دولت های خود را دریافت کردند. مرحله دوم با قرنطینه های مکرر در مناطق مختلف چین، از جمله چندین شهر بزرگ آن، مشخص شد، زیرا شیوع کووید-19 و گونه های مرتبط با این ویروس باعث قرنطینه کامل تحت سیاست سختگیرانه «کووید صفر» شد. مرحله سوم ناشی از اعتراضات سراسری علیه ادامه چنین قرنطینه‌های فراگیر و شامل کنار گذاشتن مؤثر این سیاست بود که به نوبه خود منجر به امواج عظیمی از ابتلا و مرگ و میر شده است. مرحله بعدی، که ممکن است زودتر از آنچه بسیاری از مردم انتظار دارند فرا برسد، احتمالاً بازگشت اقتصاد چین است.
اما اکنون با لغو سیاست کووید صفر در چین، اندازه گیری سطح فعلی عفونت ها و مرگ و مير ناشی از کووید و گونه های مرتبط با آن بسیار دشوار است. یک مقام ارشد در هنان، سومین استان پرجمعیت چین، فاش کرد که اکنون نزدیک به 90 درصد از مردم آنجا به کووید-19 و گونه های مرتبط با آن آلوده شده اند. این معادل حدود 88.5 میلیون نفر در آن استان است.
به گزارش فولاد ایران، این افزایش عفونت‌های کووید در کوتاه‌مدت تأثیر عمیق‌تری بر فعالیت‌ها ایجاد کرده است و احتمالاً رشد تولید ناخالص داخلی 2.8 درصدی در سال 2022 را کاهش می دهد. روری گرین، اقتصاددان ارشد چین، فکر می‌کند که با توجه به اوج‌گیری عفونت‌های کووید در سواحل شرقی، فعالیت‌ها حداکثر تا ماه مارس آغاز خواهد شد. وی تاکید کرد: "ما فکر می‌کنیم که چین به سرعت از کمای کووید به سمت رونق بازگشایی حرکت می‌کند و هدف تولید ناخالص داخلی «بیش از 5 درصد» برای سال 2023 تعیین می‌شود و شی به دنبال گزارش تولید ناخالص داخلی به راحتی بالاتر از این سطح خواهد بود."
اما طبق نظر گرین، ممکن است افزایش رشد اقتصادی چین بر روی قیمت نفت، این بار به اندازه سال‌های گذشته مشخص نباشد. او گفت: "رهبری چین بر بازگشایی و حذف سیاست‌های منفی، به جای محرک‌های تهاجمی برای ایجاد فعالیت‌ها متکی است و برای اولین بار، بهبود چرخه‌ای در چین توسط مصرف خانوارها، عمدتاً خدمات، رهبری می‌شود."
وی خاطرنشان کرد برای قیمت نفت، باید توجه داشت که حمل و نقل تنها 54 درصد از مصرف نفت چین را تشکیل می دهد، در حالی که این میزان در ایالات متحده 72 درصد و در اتحادیه اروپا 68 درصد است. سال گذشته، واردات خالص نفت و نفت پالایش شده 8 درصد کمتر از اوج قبل از همه‌گیری بود، زیرا زیرساخت‌ها و تولید صادرات محور تا حدودی تحرک کمتر و ساخت و ساز کمتر دارایی را جبران کرد. گرین گفت: "ما افزایش 5 تا 8 درصدی در حجم خالص واردات نفت را تخمین می زنیم، اما بعید است که این امر باعث افزایش قیمت نفت شود، به خصوص که چین با تخفیف از روسیه خرید می کند."
منبع: Oilprice