پایگاه خبری فولاد ایران – در طول نیم قرن گذشته، زمانی که دولت‌ها و بانک‌های مرکزی برای مدیریت رشد اقتصادی بیشتر با هم متحد شدند، رکودها کمتر و دورتر شدند.
اما این اتحاد اغلب کوتاه و کم عمق بود. ایمان به دولت به‌عنوان ناجی در رکود، در بیشتر دوران زندگی مردم راه خود را در ذهن مردم ایجاد کرده است. با این حال، اقتصاد جهانی به سمت دوره ای می رود که شبیه دوره ای است که در دهه های گذشته دیده ایم.
به گزارش فولاد ایران، از سال 1980، اقتصاد ایالات متحده تنها 10 درصد از زمان را در رکود سپری کرده است، در مقایسه با نزدیک به 20 درصد بین پایان جنگ جهانی دوم در سال 1945 و 1980، و بیش از 40 درصد بین سال های 1870 و 1945. دلیل مهم آن، نجات توسط دولت است. محرک های ترکیبی در ایالات متحده، اتحادیه اروپا، ژاپن و بریتانیا، از جمله هزینه های دولت و خرید دارایی های بانک مرکزی، از 1 درصد تولید ناخالص داخلی در رکودهای 1980 و 1990 به 3 درصد در سال 2001 و 12 درصد در سال 2008 و رقم خیره کننده 35 درصد در سال 2020 رسید. اگرچه رکود 2020 شدید بود، اما کوتاه ترین رکود از زمان شروع رکوردها بود و تنها دو ماه طول کشید. کمک های مالی دولت در بیماری همه گیر به قدری سریع و بزرگ انجام شد که برای بسیاری از مردم، به ویژه کارمندان، گویی رکود هرگز اتفاق نیفتاده است. درآمد و امتیاز اعتباری آنها بالا رفت. ثروت آنها با افزایش بازار سهام و اوراق قرضه منفجر شد.
در سال 2020، دولت‌ها آنقدر پول به اقتصاد تزریق کردند که مصرف‌کنندگان هنوز دو سال پس از آن، پس انداز برای خرج کردن دارند. ماندگارترین میراث کووید ممکن است تأثیر آن بر تورم کار و دستمزد باشد. تورم کالاهایی مانند خودرو به سرعت در حال کاهش است، اما تورم برای خدمات چسبنده تر است.
در عین حال، جهان به سمت تورمی اساسی در حال تغییر است. نرخ زاد و ولد سال‌هاست که کاهش می‌یابد. کشورها در حال عقب نشینی به سمت داخل هستند و به نزدیک ترین و دوست ترین کشورها منتقل می شوند. فشار ناشی از جمعیت شناسی و کاهش تجارت جهانی، تورم جدید را بیشتر به 4 درصد سوق می دهد تا 2 درصد. این امر کاهش نرخ بهره را برای بانک های مرکزی برای مقابله با رکود بعدی دشوارتر می کند. در حالی که رکود بعدی ممکن است مدت بیشتری طول بکشد، اما احتمالاً شکلی ناآشنا به خود می گیرد، احتمالاً نه عمیق تر اما پایدارتر، زیرا تورم چسبنده بانک های مرکزی و تیم های نجات دولتی را مجبور به کناره گیری می کند. جهان برای این کار طولانی پیش رو آماده نیست.
منبع: فایننشال تایمز