پایگاه خبری فولاد ایران – در حالی که سال 2023 به جلو می رود، صحبت هایی از گسست تجارت جهانی سازی و جداسازی شنیده می شود، در حالی که از سوی دیگر، آمار نشان دهنده تداوم اینرسی در الگوهای تجارت و سرمایه گذاری است. اما چطور می توان این تنش ها را سازماندهی کرد.
به گزارش فولاد ایران، گزینه اول این است که شما می توانید به دین قدیمی که اقتصاد همیشه برنده است، پایبند باشید. در این صورت تجارت جهانی را به عنوان تبلیغات ژورنالیستی رد می کنید. برای داشتن این دیدگاه، در واقع باید به چیزهای زیادی باور داشته باشید، از جمله مهمترین آن موضع دولت بایدن است که قصد دارد تولید داخلی را مجدداً اولویت بندی کند و با چالش تاریخی ناشی از ظهور چین روبرو شود. اتخاذ این دیدگاه شما را به گزینه دو هدایت می کند. یعنی به جای تجارت معمول، قبول کنیم که در آستانه یک دوره تاریخی جدید جنگ سرد هستیم.
این یک سناریوی از رویارویی پرمخاطره است که هر اولویت دیگر را تحت الشعاع قرار می دهد. هرچند در هفتههای اخیر تلاشهایی برای تنشزدایی روابط تجاری بین چین و امریکا صورت گرفته اما این حرکتها الزاما پیشبینی بازگشت به تجارت معمولی نیست. تیم بایدن به جای آشتی و همگرایی، چیز بسیار عجیبتری را ارائه میکند.
آنها اصرار دارند که نمیخواهند فقط برای اینکه سقفی برای هر حوزه فناوری که ممکن است برتری آمریکا را به چالش بکشد، قرار دهند، توسعه اقتصادی چین را متوقف کنند.
در هر حال، ما شاهد بازگشت تجارت جهانی یا شکست کامل آن نیستیم، بلکه در مسیر ادامه برخی از جنبه های الگوی آشنا که بر اساس مقدمات اساسی متفاوت است قرار داریم. اقتصاد جهانی آینده ممکن است از مجموعه ای از ائتلاف های متخاصم تشکیل شود که با پرده های اطلاعاتی کم و بیش قابل مشاهده تقسیم شده اند.
وعده تجارت جهانی، همانطور که از دهه 1990 به بعد فهمیده شد، دقیقاً این بود که دوره جدیدی را آغاز خواهد کرد. اعتراف به این موضوع که انبوهی از شوکهای غیرمنتظره و متنوع این روند را مختل میکند، قابل درک و در واقع، اعتراف به ناامیدی اساسی از انتظارات است. در حالی که طرفداران تجارت طبق معمول اعلام می کنند که هنوز اقتصاد، احمقانه است و جنگجویان سرد جدید حول پرچم دموکراسی در مقابل خودکامگی جمع می شوند، موضع تجارت جهانی را با سردرگمی روبرو می کند نوعی سردرگمی که توسط یک اصطلاحی مانند «چند بحران» توصیف می شود. این نشان دهنده تنوع ناآشنا شوک هایی است که به آنچه قبلاً یک مسیر ثابت توسعه جهانی به نظر می رسید، حمله می کند.
منبع: فایننشال تایمز