پایگاه خبری فولاد ایران – با توجه به اینکه بازار کار ایالات متحده هنوز قوی است، شاخص هایی که در تلاش برای تعیین زمان رکود هستند فراوان است.
یکی از آخرین شاخص های قابل قبول رکود، حاشیه سود است. وقتی شرکتها حاشیه سود زیادی به دست نمیآورند، احتمال سرمایهگذاری کمتری دارند و بیشتر افراد را اخراج میکنند.
اما حاشیه سود یک مفهوم دشوار برای اندازهگیری است که با این واقعیت که سودهای گزارششده برای اهداف مالیاتی که در حسابهای ملی نشان داده میشود، با اصول حسابداری عمومی پذیرفته شده که شرکتها منتشر میکنند متفاوت است، پیچیدهتر میشود. با این حال، اگر از داده های رسمی تولید شده در مسیر محاسبه تولید ناخالص داخلی استفاده کنیم، به نظر می رسد حاشیه ها متوقف شده است.
تشدید حاشیه ها در طول تاریخ بیش از هر چیز دیگری ناشی از مبارزه ادواری بین سرمایه و کار بوده است. وقتی بیکاری کم است و موقعیت مذاکره کارگر قوی است، حاشیه سودها کاهش می یابد.
بازار کار در حال حاضر قوی به نظر می رسد و این نشان می دهد که هیچ نشانه ای برای کسی که امیدوار است فدرال رزرو به زودی مجبور شود از افزایش نرخ بهره خودداری کند، نمی دهد. اما آمار مشاغل به اندازه کافی قوی نبود که نرخ بهره بازار را به سمت بالا نگه دارد.
آمار اشتغال روز جمعه باید بسیار مفید باشد و اشاره قوی به این دارد که چرخه صعود فدرال رزرو در نهایت ممکن است تکان مطلوب را به گوشهای از اقتصاد داده باشد.
از ابتدای ماه گذشته یک تغییر حماسی در انتظارات نرخ وجود دارد. حرکات بزرگ در بازارهای اوراق قرضه با تلاطم نسبتاً خفیفی در سهام همراه شده است. به نظر می رسد این یک راه بسیار عجیب برای واکنش به دوز اضطرابی است که در وهله اول باعث افزایش نرخ ها شد. بنابراین شاید سرمایه گذاران سهام باید توجه بیشتری به اوراق بدهی داشته باشند و البته آنها هرگز نمی توانند برای مدت طولانی چشم از چین بردارند.
تقریباً سه ماه از زمانی که چین اعلام کرد از سیاست محدودکننده و طولانی مدت کووید-صفر خود کناره گیری می کند می گذرد. بسیاری نسبت به بازگشایی بزرگترین اقتصاد جهان به شدت خوشبین بودند. اما پس از یک روند صعودی شدید در ماه نوامبر، رالی شتاب خود را از دست داد. چین دوباره عملکرد ضعیفی دارد.
به گزارش فولاد ایران، آخرین دادههای تورم چین که روز پنجشنبه منتشر شد، بسیار پایینتر از انتظارات بود و نشان میداد که اقتصاد آنطور که انتظار میرفت سرزنده نیست. بنابراین، سرریزهای رشد چین احتمالاً محدودتر از گذشته خواهد بود.
منبع: بلومبرگ