پایگاه خبری فولاد ایران- اوپک همیشه در مسیرهای مرموز حرکت کرده است و این بار با اعلام کاهش تولید غیرقابل پیش‌بینی، بازارها را غافلگیر کرد. این بلوک به رهبری عربستان سعودی، حداقل بازار ماه مارس را سردرگم کرده و اصطلاح «رکود تورمی» پس از یک وقفه کوتاه به تیتر اخبار بازگشته است.
به گزارش فولاد ایران، دولت بایدن چاره‌ای جز بررسی مجدد طرح تابستان گذشته، یعنی روی آوردن به دشمنان پیشین برای پر کردن شکافی که هیدروکربن‌های خلیج‌فارس به طور معمول در آن قرار دارند، ندارد. این طرح‌ها برای تعامل مجدد با تامین‌کنندگان بزرگ اما بی‌اعتماد مانند ونزوئلا در هفته‌های پس از ورود اولین تانک‌های روسی به خاک اوکراین شکل گرفت.
بایدن، با افزایش سرسام آور معاملات آتی نفت و گاز ایالات متحده، مجبور به باز کردن ذخایر استراتژیک خود شد تا از واکنش منفی رانندگان به دلیل احتمال قیمت های بالا در پمپ ها، جلوگیری کند. با این حال، این موضوع به دلیل انتقادات شدید وی از محمد بن سلمان، ولیعهد سعودی، در مسیر مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری در سال 2020 پیچيده شد.
با توجه به اینکه نفت و گاز روسیه تحت تحریم است و اوپک تمایلی به انجام هیچ گونه لطفی به بایدن ندارد، ایالات متحده شروع به بررسی گزینه های جدید برای کمتر کردن این فشار کرد و ونزوئلای نیکلاس مادورو به عنوان یک شریک بالقوه بحث برانگیز اما امیدوارکننده مطرح شد.
زمانی که جنگ روسیه آغاز شد، دولت بایدن به سرعت دو عامل کلیدی را در مورد کشور غنی از منابع تشخیص داد. اولاً، اینکه دولت مادورو منابعی را برای پوشش تحریم هیدروکربن های روسیه توسط غرب داشت. ثانیاً، مشخص شد که محدودیت‌های اپراتورهای بخش خصوصی باید کاهش یابد تا نفت ونزوئلا جریان یابد. در نتیجه، ایالات متحده اولین گام متهورانه خود را برداشت و به شورون اجازه داد تا نوامبر گذشته فعالیت های قدیمی خود را در ونزوئلا از سر بگیرد. این نشان دهنده شکاف اولیه در تحریم نفتی بود و به نوبه خود، مادورو شروع به بازنگری سیستم نظارتی سوسیالیستی کشور برای حمایت از مشارکت بخش خصوصی در بخش‌های استراتژیک مانند نفت کرد.
هنگامی که اولین محموله نفت خام ونزوئلا در ژانویه به می سی سی پی رفت، به نظر می رسید که تعداد بیشتری از نفت خام ونزوئلا در این مسیر به جریان خواهد افتاد.
اما در واقعیت، این روند چیزی جز یک مهلت کوتاه نبود.
معافیت از تحریم ها برای شروع سریع جریان نفت بحران زده ونزوئلا کافی نیست. واضح است که تعدادی از شرکت‌های بزرگ نفتی بین‌المللی، برای شروع سرمایه‌گذاری در رنسانس صنعت نفت ونزوئلا به منظور افزایش مجدد حجم صادرات، مورد نیاز خواهند بود.
جهش کنونی قیمت نفت، احتمال رضایت رئیس جمهور را بیشتر و بیشتر می کند. کاهش ذخایر استراتژیک نفت (SPR) در سال گذشته تا حدی تأثیر داشت، اما ایالات متحده نمی‌تواند یک ترفند را دو بار انجام دهد. ذخایر استراتژیک نیاز به پر کردن مجدد دارد و اروپا در حال حاضر به دنبال تامین منابع برای زمستان آینده است، زیرا جنگ همچنان ادامه دارد.
سوال این است که غرب به چه کسی دیگری روی می آورد؟ اوپک در حال بازی سخت است و بازگشایی چین، هرچند با تاخیر، شروع به کشاندن عرضه به سمت شرق کرده است. بنابراین، ونزوئلا برای بایدن گزینه‌ای جذاب به نظر می‌رسد.
منبع: Oilprice