پایگاه خبری فولاد ایران- دلار همچنان پادشاه ارزهاست، اما کسانی که می خواهند از آن فرار کنند در حال یافتن راه هایی برای انجام این کار هستند.
هر چند وقت یکبار که سقوط دلار رونق می گیرد، اشتها برای یک ارز ذخیره جایگزین افزایش می یابد. نزدیک به سه چهارم قرن است که دلار در مقیاس جهانی بر تجارت، امور مالی و پرتفوی ذخیره روزهای بارانی بانک های مرکزی تسلط داشته است. با این حال، تورم بالا، ژئوپلیتیک متزلزل و تحریم‌های اعمال شده توسط آمریکا و متحدانش بر کشورهایی مانند روسیه اخیراً باعث شده تا بار دیگر نگرانی‌های دلاری مطرح شود.
اغلب این اپیزودها توسط خشم یک رهبر جهانی نسبت به دلار تحریک می شود. در سال 1965، والری ژیسکار دستن، وزیر دارایی وقت فرانسه، علیه امتیاز گزافی که دلار آمریکا به آمریکا اعطا می کرد، به خشم آمد. این بار لوئیز ایناسیو لولا داسیلوا، رئیس جمهور برزیل در سفر اخیر به چین خواستار تجارت بازارهای نوظهور با استفاده از ارزهای خود شد.
همزمان، افزایش قیمت طلا و کاهش سهم دلار از ذخایر جهانی، تردیدهای دیگری را برانگیخته است. با این حال، دلار آمریکا کشش گرانشی قدرتمندی را بر اقتصاد جهانی اعمال می کند که از نظر مادی تضعیف نشده است، حتی اگر آمریکا اخیراً متوجه شده باشد که موانع واقعی برای بهره برداری از برتری ارزش آن وجود دارد.
مزیت اولیه دلار بسیار زیاد است. یک سوم و نیم تجارت جهانی به دلار صورت حساب می‌شود، سهمی که در بلندمدت نسبتاً پایدار بوده است. حدود نیمی از بدهی های فرامرزی به دلار است. اگرچه سهم دلار از ذخایر بانک مرکزی در بلندمدت کاهش یافته است، اما هنوز حدود 60 درصد از آن را تشکیل می دهد. هیچ نشانه‌ای از تغییر چشمگیر وجود ندارد، به جز آنچه که به‌طور مکانیکی توسط بانک‌های مرکزی تغییر ارزش‌گذاری پرتفوی خود برای در نظر گرفتن تغییرات نرخ ارز و نرخ‌های بهره بالاتر در آمریکا ایجاد شده است.
منطقه یورو شکننده است و بازار بدهی دولتی آن عمدتاً بین کشورهای عضو آن تقسیم شده است. چین احتمالاً تا زمانی که هم جریان سرمایه را به شدت کنترل می کند و هم مازاد حساب جاری را اجرا می کند، نمی تواند تقاضای جهانی برای دارایی های مطمئن را برآورده کند.
با این حال، چیزی که به طور فزاینده ای واضح است، این است که هر یک از کشورها اگر واقعاً بخواهند می توانند این نظام مسلط را دور بزنند. اگرچه اقتصاد جنگی روسیه بر اثر تحریم‌ها آسیب دیده است، اما این کشور فلج نشده است، تا حدی به این دلیل که 16 درصد از صادرات آن اکنون به یوان پرداخت می‌شود، در حالی که تقریباً قبل از حمله به اوکراین هیچ‌کدام از این صادرات وجود نداشت.
جایگزین چین برای سیستم پیام رسانی سریع بین بانکی به سرعت در حال رشد است. این کشور همچنین بیشتر تجارت دوجانبه خود را به سمت تسویه یوانی سوق داده است، کاری آسان تر از جایگزینی دلار در جریان های تجاری بین سایر کشورها. حتی بسیاری از شرکت ها در غرب اکنون از رنمینبی برای تجارت با چین استفاده می کنند.
فناوری‌های جدید پرداخت دیجیتال و ارزهای دیجیتال بانک مرکزی می‌توانند انتقال پول در سراسر جهان را بدون دخالت آمریکا آسان‌تر کنند.
به گزارش فولاد ایران، آمریکا تحریم‌های ثانویه‌ای را علیه کشورهایی مانند هند که هنوز با روسیه تجارت می‌کنند، اعمال نکرده است، زیرا از واکنش‌های منفی ناشی از آن بیم دارد. اگرچه تغییر به یک سیستم چندقطبی از ارزها قریب الوقوع نیست، اما ممکن است در اواخر این قرن رخ دهد، زیرا سهم آمریکا از اقتصاد جهانی کاهش می یابد.
چنین سیستمی ذاتاً از ثبات کمتری نسبت به سیستمی که بر دلار متمرکز است، برخوردار خواهد بود. بنابراین تسریع در تغییر نه به نفع آمریکا و نه به نفع جهان خواهد بود.
منبع: اکونومیست