پایگاه خبری فولاد ایران - برای برخی، جواب این سوال که کجا پول خود را ایمن نگه دارید ممکن است بدیهی به نظر برسد: بانک های بسیار بزرگ، چراکه دستگاه‌های خودپرداز و شعبه‌های آنها در همه جا وجود دارند و برنامه‌های تلفن همراهشان شیک و کاربرپسند هستند.
اما آن بانک‌های بزرگ فاقد مهارت و تخصص منطقه‌ای هستند که کسب‌وکارهای کوچک می‌خواهند، به همین دلیل است که شرکت‌های آمریکایی و سیاست‌گذاران به طور یکسان نگران تداوم آشفتگی در بین بانک‌های منطقه‌ای هستند.
در حال حاضر، سه وام دهنده First Republic، Silicon Valley Bank و Signatureشکست خورده اند. این هفته، وال استریت تمرکز خود را به PacWest معطوف کرد، یکی دیگر از بانک های منطقه‌ای متوسط در ساحل غربی که فاش کرد مشتریان 9.5 درصد از کل سپرده‌های خود را پس از شکست First Republic در 1 مه برداشته‌اند.
همه این بانک ها فاکتور مشترکی به عنوان وام دهنده "منطقه ای" یا "بخش خاص" دارند. تفاوت بین آنها برای شکست به چیزی بیشتر از اندازه خلاصه می شود.
رابرت هاکت، استاد حقوق و کارشناس امور مالی عمومی در دانشگاه کرنل، می‌گوید بانک‌های بزرگی مانند JPMorgan Chase، Citi، Bank of America یا Wells Fargo به نوعی مجموعه‌های مالی «یک اندازه برای همه» هستند. "آنها اساساً تمایل دارند همه چیز را به معاملات اوراق بهادار تبدیل کنند."
این بانک‌ها گاهی اوقات به عنوان «G-SIB» یا «بانک‌های مهم سیستمی جهانی» شناخته می‌شوند.
به گفته هاکت، آنها معمولاً بیشتر به سرمایه گذاری در خارج و بازارهای سرمایه جهانی علاقه مند هستند تا امور داخلی.
به گزارش فولاد
ایران، کسب و کارهای کوچک که تقریباً نیمی از کارگران بخش خصوصی را در آمریکا استخدام می‌کنند، عمدتاً ترجیح می‌دهند با وام‌دهندگان کوچک یا متوسط کار کنند، زیرا آنها خدمات مشتری را ترجیح می‌دهند.
بانک های منطقه ای تخصصی تر و متمرکزتر هستند. به عبارت دیگر، آنها در دارایی‌های خود تنوع کمتری دارند، به همین دلیل است که بسیاری از آنها باری روی دوش خزانه‌داری ایالات متحده هستند. دارایی های خسته کننده و بسیار ایمن آنها در نتیجه افزایش شدید نرخ بهره فدرال رزرو ارزش خود را از دست داده و ده ها بانک را روی کوهی از زیان قرار داده است.
این از دست دادن مشکلی نیست مگر اینکه همه مشتریان شما به طور ناگهانی پول خود را بخواهند و شما مجبور شوید برای به دست آوردن پول نقد دارایی هایتان را بفروشید. در مورد SVB، از آنجایی که اکثر مشتریان آنها سپرده‌هایی بالاتر از سقف 250000 دلاری بیمه FDIC داشتند، عملکرد این بانک کشنده بود.
هاکت و دیگران استدلال می کنند که زمان آن فرا رسیده است که محدودیت 250000 دلاری بیمه سپرده را لغو یا حداقل برداشته و در نتیجه وحشتی که باعث فرار سپرده گذاران می شود متوقف شود.
او استدلال می‌کند که بدون افزایش سقف، به بانک‌های وال استریت اجازه می‌دهیم تا در صورت شکست وام دهندگان منطقه‌ای، رقبای کوچک‌تر خود را از بین ببرند. جی پی مورگان که پس از جذب واشنگتن موچال و بیر استرنز در بحران مالی 2008، به بزرگترین بانک آمریکا تبدیل شد، پس از توافق برای خرید عمده دارایی های فرست ریپابلیک به قیمت ارزان، توانست حتی بزرگتر شود.
هاکت گفت: "به هیچ وجه نمی‌توانیم تولید، استارت‌آپ‌ها و کسب‌وکارهای کوچک را در هر منطقه از کشور تأمین مالی کنیم، اگر تنها بانک‌هایی که داریم چند بانک غول پیکر واقع در وال استریت یا سانفرانسیسکو باشند."
منبع: CNN