پایگاه خبری فولاد ایران- علیرغم وعده های بزرگ انتقال سبز و ایجاد تعهدات جاه طلبانه اقلیمی، برخی کشورها به حمایت از توسعه معادن جدید زغال سنگ ادامه می دهند. بریتانیا و استرالیا هر دو طرح‌هایی برای تأسیسات زغال‌سنگ دارند که می‌تواند برخلاف وعده‌های آب و هوایی آنها باشد، در حالی که هیچ نشانه‌ای از کاهش سرعت تولید صنعت زغال‌سنگ چین وجود ندارد. بنابراین، این چه معنایی برای گذار سبز این کشورها و در سطح جهانی دارد؟
در دسامبر 2022، بریتانیا برنامه‌های خود را برای ساخت اولین معدن زغال‌سنگ جدید خود در سه دهه اخیر اعلام کرد. این پروژه 204 میلیون دلاری در Whitehaven در کامبریا ساخته می شود و انتظار می رود سالانه 2.8 میلیون تن زغال سنگ کک تولید کند و همچنین 500 شغل ایجاد کند.
این در حالی است که بسیاری از فولادسازان بریتانیا قبلاً اعلام کرده اند که از زغال سنگ حاصله استفاده نخواهند کرد. چندین تولیدکننده فولاد اروپایی نیز در پاسخ به فشار فزاینده دولت ها برای کربن زدایی فعالیت ها، از زغال سنگ دور می شوند.
انتظار می رود این معدن سالانه 400000 تن گازهای گلخانه ای تولید کند که معادل حدود 200000 تولید خودرو است. این امر به شدت به انتشار کربن در بریتانیا کمک خواهد کرد، در زمانی که انتظار می‌رود در حمایت از انتقال سبز، از تولید انرژی با کربن دور شود. اگرچه دولت اعلام کرده است که توسعه منابع زغال سنگ هنوز در محدوده قوانین آب و هوایی بریتانیا امکان پذیر است، بدون شک می تواند به سناریوی انتشار صفر تا سال 2050 پس از بسته شدن تمام عملیات زغال سنگ تا سال 2049 دست یابد. با این حال، یک تحلیل منتشر شده در ژانویه نشان داد که این دیدگاه بیش از حد خوش بینانه است و پروژه زغال سنگ احتمالاً تعهدات آب و هوایی بریتانیا را زیر پا می گذارد.
به گزارش فولاد ایران، استرالیا نیز در ماه مه، بهره برداری از یک معدن جدید زغال سنگ را تصویب کرد. معدن رودخانه آیزاک در نزدیکی مورانبا، در حوضه کوئینزلند بوون، با ظرفیت تولید 2.5 میلیون تن زغال سنگ طی پنج سال ساخته خواهد شد. دقیقاً مانند پروژه بریتانیا، هدف این توسعه استخراج زغال سنگ کک است که برای فولادسازی استفاده می شود.
گروه‌های محیط‌زیست به سرعت به این خبر واکنش نشان دادند و از دولت خواستند در معدن تجدید نظر کند زیرا با تعهدات اقلیمی استرالیا مطابقت ندارد. چندین سازمان پیشنهاد کرده اند که این معدن می تواند برای زیستگاه چندین گونه در معرض خطر، مانند کوالا، گلایدر بزرگ مرکزی و مارهای زینتی مضر باشد. اگر این توسعه ادامه یابد، می تواند منجر به انتشار 7 میلیون تن گازهای گلخانه ای در طول عمر خود شود.
ما نباید بزرگترین بازیگر زغال سنگ جهان، چین را فراموش کنیم. در سال 2022، ابرقدرت آسیایی راه اندازی دو نیروگاه زغال‌سنگ جدید را تصویب کرد. بر اساس مطالعه اوایل سال جاری، علیرغم وعده های کاهش انتشار کربن، چین به سرعت به ساخت نیروگاه های جدید ادامه می دهد. گزارش مرکز تحقیقات انرژی و هوای پاک (CREA) و نظارت بر انرژی جهانی (GEM) نشان می‌دهد که ظرفیت زغال‌سنگ شروع ساخت و ساز در چین شش برابر بیشتر از مجموع ظرفیت زغال سنگ در بقیه نقاط جهان است.
با وجود وعده‌های بلندپروازانه برای دور شدن از سوخت‌های فسیلی، به‌ویژه آلاینده‌ترین منابع انرژی، چندین کشور در سراسر جهان به سرمایه‌گذاری هنگفت در توسعه پروژه‌های جدید زغال‌سنگ ادامه می‌دهند. در حالی که دولت‌ها به مردم اطمینان می‌دهند که این پروژه‌ها مانع دستیابی به تعهدات اقلیمی آنها نمی‌شوند، مطالعات مکررا نشان می‌دهد که اینطور نیست و پروژه‌های جدید زغال‌سنگ به شدت با اهداف کربن آنها ناسازگار هستند.
منبع: Oilprice