پایگاه خبری فولاد ایران – در حدود 250 سال پس از انقلاب صنعتی، جمعیت جهان، مانند ثروت آن، منفجر شده است. با این حال، قبل از پایان این قرن، تعداد افراد روی این سیاره برای اولین بار روند کاهشی دارد. علت اصلی این امر افزایش مرگ و میر نیست، بلکه کاهش تولد است.
به گزارش فولاد ایران، در بسیاری از نقاط جهان، نرخ باروری (میانگین تعداد تولد به ازای هر زن)، در حال سقوط است. اگرچه این روند ممکن است چندان غریب نباشد، اما وسعت و پیامدهای آن ترسناک است.
در سال 2000 نرخ باروری در جهان 2.7 تولد به ازای هر زن بود که به راحتی بالاتر از نرخ 2.1 بود که در آن جمعیت ثابت است. امروز این نرخ 2.3 و در حال سقوط است. 15 کشور بزرگ از نظر تولید ناخالص داخلی، همگی نرخ باروری کمتر از نرخ ثابت دارند. این شامل آمریکا و بیشتر کشورهای ثروتمند جهان، حتی چین و هند نیز می شود که هیچ کدام ثروتمند نیستند اما مجموعا بیش از یک سوم جمعیت جهان را تشکیل می دهند.
نمونه های بارز کشورهای سالخورده دیگر فقط ژاپن و ایتالیا نیستند، بلکه برزیل، مکزیک و تایلند را نیز شامل می شوند.
تا سال 2030 بیش از نیمی از ساکنان شرق و جنوب شرق آسیا بیش از 40 سال خواهند داشت. از آنجایی که پیرها می میرند و به طور کامل جایگزین نمی شوند، احتمالاً جمعیت کاهش می یابد. در خارج از آفریقا، پیش‌بینی می‌شود که جمعیت جهان در دهه 2050 به اوج خود برسد. حتی در آفریقا، نرخ باروری به سرعت در حال کاهش است.
کاهش جمعیت مشکلاتی را ایجاد می کند. جهان به پر شدن نزدیک نیست و مشکلات اقتصادی ناشی از تعداد کمتر جوانان بسیار است. واضح است که حمایت از بازنشستگان جهان سخت تر می شود. در حالی که جهان ثروتمند در حال حاضر حدود سه نفر بین 20 تا 64 سال برای همه افراد بالای 65 سال دارد، تا سال 2050 این تعداد کمتر از دو نفر خواهد بود.
پیامدهای آن مالیات های بالاتر، بازنشستگی های بعدی، بازده واقعی کمتر برای پس انداز کنندگان و احتمالاً بحران های بودجه دولت است.
امروزه مهاجرت در جهان ثروتمند در بالاترین حد خود قرار دارد و به کشورهای مختلف کمک می کند تا با کمبود نیروی کار مقابله کنند. اما ماهیت جهانی رکود باروری به این معنی است که تا اواسط قرن، جهان احتمالاً با کمبود کارگران جوان تحصیل کرده مواجه خواهد شد، مگر اینکه چیزی تغییر کند. تعداد نوزادان کمتر به معنای نبوغ کمتر انسان است. اما این ممکن است مشکلی باشد که بشر نابغه بتواند آن را برطرف کند.
منبع: اکونومیست