پایگاه خبری فولاد ایران- خطوط اروپای جدید به لطف جنگ وحشیانه روسیه علیه اوکراین در حال ظهور است. فنلاند و سوئد در حاشیه شرقی و شمالی به ناتو می پیوندند.
اتحادیه اروپا به اوکراین و مولداوی وضعیت نامزدی برای عضویت در این باشگاه 27 کشوری اعطا کرده است. تغییرات عمیقی نیز در هسته تاریخی اروپا رخ می دهد. پس از یک طلسم دشوار، رهبران فرانسه و آلمان در تلاش هستند تا بفهمند همه اینها برای کشورهای خود چه معنایی دارد و توانایی آنها برای غلبه بر اختلافات بین آنها چیست.
حداقل به صورت نمادین، بازنشانی فرانسوی-آلمانی اکنون در حال انجام است. اولاف شولز در 6 ژوئن میزبان امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه، در پوتسدام، جایی که صدراعظم آلمان زندگی می کند، بود. این بخشی از تلاش برای پشت سر گذاشتن دوره ای از عصبانیت متقابل است.
هر کشوری با چالشی برای اصول اساسی خود مواجه است. برای آلمان، جنگ پایه‌های مدل اقتصادی پس از جنگ را بر اساس انرژی ارزان روسیه و صادرات به چین تغییر داده است. این کشور گاز روسیه را کنار گذاشته است. آلمان برای چندین دهه به یک تامین کننده نظامی سخاوتمند برای اوکراین تبدیل شده است. این کشور 100 میلیارد یورو (107 میلیارد دلار) اضافی برای تسلیح مجدد هزینه می کند، اما آلمان در حال تغییر است.
برای فرانسه، این تغییر کمتر قابل مشاهده است. او به اندازه آلمان وابسته به صادرات نیست. همچنین، به لطف انرژی هسته ای، به گاز روسیه متکی نبود. در عوض، فرانسه در حال بازنگری در مرزها، اتحادها و امنیت اروپا است. فرانسه که به طور سنتی علاقه ای به گسترش اتحادیه اروپا نداشت، با کشورهای اروپای مرکزی و شرقی به عنوان جوانان رفتار می کرد.
جنگ روسیه یک تغییر ساختاری را تسریع کرده است. یک عنصر حمایت تازه فرانسه از توسعه اتحادیه اروپا است. آقای مکرون در ژوئن گذشته در سفری به کیف از اوکراین و مولداوی برای نامزدی اتحادیه اروپا حمایت کرد. فرانسه وتوی خود را برای عضویت آلبانی و مقدونیه شمالی لغو کرده است.
فرانسه اکنون مرزهای اتحادیه اروپا را بیشتر به سمت شرق می بیند. الکساندر آدام، مشاور سابق آقای ماکرون در اروپا، اخیراً نوشت رویزیونیسم ارضی روسیه، گسترش را به یک ضرورت ژئوپلیتیکی تبدیل کرده است. دیگر یک منطقه خاکستری پایدار بین اتحادیه و روسیه امکان پذیر نیست.
دومین تغییر فرانسه مربوط به امنیت است. آقای ماکرون از اروپا می‌خواهد که بیشتر برای دفاع از خود و تکیه کمتر به آمریکا انجام دهد. چنین صحبت‌هایی تعهد آمریکا به امنیت اروپا را تضعیف کند. با این حال، به نظر می رسد ژئوپلیتیک جدید این قاره فرانسه را جنگ طلب تر می کند.
اکنون گفتگوهای جدی در فرانسه در مورد چگونگی ارائه تضمین های امنیتی قوی و معتبر به اوکراین در جریان است. وزرای دفاع در 19 ژوئن در پاریس ملاقات خواهند کرد تا درباره دفاع هوایی اروپا صحبت کنند. آقای مکرون حتی پیشنهاد داده است که درباره بازدارندگی هسته‌ای فرانسه گفت‌وگو کند.
از آنجایی که آلمان و فرانسه هر کدام در حال بررسی چگونگی شکل دادن و انطباق با اروپای جدید هستند، بحث های آنها با مشکلاتی همراه خواهد بود. یکی کم حرف و محتاط، دیگری بزرگ و پرخطر، این دو رهبر در تلاش برای قانع کردن یکدیگر هستند. بحث های سختی در مورد قوانین جدید برای عملکرد داخلی اتحادیه اروپا در جریان است. اختلافات در مورد انرژی هسته ای، تدارکات دفاعی و قوانین مالی همچنان باقی است. آلمان، مانند آمریکا، در مورد اوکراین و ناتو محتاط است. او از صراحت دوره ای آقای ماکرون خشمگین شده است و فرانسه از سردرگمی و کندی ائتلاف دولتی آقای شولز ناامید است.
به گزارش فولاد ایران، جنگ روسیه علیه اوکراین به اروپایی ها آموخته است که سازمان قاره آنها، در هر ظاهری، بسیار گسترده تر از پیوند بین پاریس و برلین است. این روزها آلمان زمان کمتری را نسبت به فرانسه صرف می کند. فرانسه بیشتر از گذشته برای ارتباط با سایر کشورهای اتحادیه اروپا مشتاق است. با این حال، تا زمانی که فرانسه و آلمان نتوانند به توافق برسند، کاری در این بلوک انجام نمی شود. آنها در اکثر مسائل با هم تفاوت دارند، اما اراده ای برای غلبه بر این تفاوت ها دارند. توانایی آنها برای انجام این کار برای تعیین شکل این اروپای جدید بسیار مهم خواهد بود.
منبع: اکونومیست