پایگاه خبری فولاد ایران- در 14 آگوست، روبل روسیه از ارزش 100 در برابر دلار آمریکا رد شد، به این معنی که ارزش آن کمتر از یک سنت بود، ارزانترین قیمتی که از زمان تهاجم به اوکراین بوده است. این ارز یکی از بدترین عملکردهای جهان در سال جاری است و تنها از ارزهای همیشگی مانند پزو آرژانتین، بولیوار ونزوئلا و لیر ترکیه پیشی گرفته است.
روز بعد، سیاستگذاران پولی روسیه مداخله کردند و برای اولین بار از شروع جنگ برای پاسخ به رویدادها تلاش کردند. بانک روسیه در یک جلسه اضطراری نرخ بهره را 3.5 درصد افزایش داد و به 12 درصد رساند. اگرچه روبل پس از اعلام این خبر کمی بهبود یافت، اما پس از آن دوباره کاهش یافت و همچنان بسیار ارزان تر از سطح خود در حدود 60 دلار در این زمان در سال گذشته است. بعید است که افزایش نرخ بهره به تنهایی بتواند به سرعت جلوی نزول ارز را بگیرد و این پیامدهایی برای توانایی ولادیمیر پوتین برای راه اندازی جنگ خواهد داشت.
به گزارش فولاد ایران، اغلب سقوط ارز ناشی از سرمایهگذاران بینالمللی عصبی یا فرار سرمایههای داخلی است. با این حال، مبادلات با روبل، به ویژه در برابر دلار، همچنان ضعیف است. تحریم ها و کنترل سرمایه روسیه را از سیستم مالی بین المللی منزوی کرده است. بنابراین، رفتار روبل منعکس کننده مدل اقتصادی کتاب درسی است که به عنوان فشارسنج برای جریان نسبی صادرات به خارج از کشور که درآمد ارزی دارند، در مقابل واردات عمل می کند.
از زمانی که گروه G7 از کشورهای بزرگ ثروتمند محدودیت قیمت 60 دلاری را برای نفت روسیه در ماه دسامبر اعمال کرد، ارزش صادرات کاهش یافته است. درآمد روسیه از ژانویه تا ژوئیه بر حسب دلار 15 درصد کمتر از مدت مشابه سال گذشته بود، این واقعیت تنها تا حدی با کاهش قیمت جهانی نفت توضیح داده شد.
واردات افزایش یافته است زیرا دولت جنگ خود را پیگیری می کند و کالاها را برای انجام این کار خریداری می کند. در هفت ماه اول سال، مازاد حساب جاری روسیه، 86 درصد کاهش یافت و به 25 میلیارد دلار رسید.
از یک طرف، این نشان میدهد که سقف قیمت نفت تأثیرگذار است و تلاشها برای طفره رفتن از سیاست مربوط به هزینه حمل و نقل محمولهها اجبار به فروش مقداری نفت با تخفیف را جبران نمیکند. از سوی دیگر، این نشان می دهد که روسیه در حال یافتن راه هایی برای ادامه واردات کالا است. به عنوان مثال، صادرات آلمان به همسایگان دوستانه روسیه به طرز مشکوکی افزایش یافته است.
ارز ارزان ارزش روبل درآمدهای نفتی دولت را افزایش می دهد، اما هزینه واردات را نیز افزایش می دهد. در ژوئن، آندری بلوسف، معاون نخست وزیر روسیه، گفت که ارزش دلار در زمان 80 تا 90 روبل برای بودجه، صادرکنندگان و واردکنندگان این کشور بهترین بود. زمانی که روبل سال گذشته به لطف درآمدهای نفتی بسیار قویتر بود، دولت روسیه خوشحال بود که آن را به عنوان شواهدی که تحریمهای غرب شکست میخورد، تبلیغ میکرد. اکنون نگرانی جایگزین این اعتماد به نفس شده است. در 14 آگوست، ماکسیم اورشکین، مشاور آقای پوتین، ستونی نوشت و بر اهمیت روبل قوی تاکید کرد و سقوط ارز را به گردن بانک مرکزی انداخت.
افزایش نرخ اضطراری تنها اندکی به روبل کمک کرد و افزایش به سرعت معکوس شد. اکنون ممکن است تمرکز روی سرمایه داخلی باشد که در خطر فرار است.
مداخله مستقیم در بازار ارز نیز گزینه دیگری است. بانک مرکزی در حال حاضر خرید ارز را کاهش داده است. بر اساس یک قانون بودجه، روسیه برای ایجاد ذخایر در ازای مازاد درآمد نفت و گاز، ارزهای دیگری را در ازای روبل می خرید. در 9 آگوست این قانون کنار گذاشته شد. بر اساس آمارهای رسمی، این کشور در آغاز ماه اوت 587 میلیارد دلار ذخایر ارز خارجی داشت که نشان میدهد بانک مرکزی در صورت تمایل میتواند ارزش روبل را تقویت کند. مشکل این است که حدود 300 میلیارد دلار از این ذخایر توسط غرب مسدود شده است که دولت را با یک انتخاب باز می گذارد.
این کشور میتواند هزینهها، از جمله نیروهای مسلح خود را کاهش دهد تا واردات را کاهش دهد. از طرف دیگر، و به احتمال زیاد، اقتصاد غیرنظامی این درد را تحمل خواهد کرد. افزایش تورم و افزایش نرخ بهره، قدرت خرید مردم عادی روسیه را تضعیف کرده و آنها را مجبور به خرید کمتر کالاهای خارجی خواهد کرد. بنابراین سرنوشت اقتصاد روسیه با قضاوت سرمایهداران بینالمللی تعیین نمیشود، بلکه با عمق تهاجم آقای پوتین تعیین میشود. این وضعیت بسیار ناخوشایندی است که در آن گرفتار می شود.
منبع: اکونومیست