پایگاه خبری فولاد ایران- ماه گذشته، جان کمپ، تحلیلگر بازار رویترز هشدار داد که رشد تقاضای نفت در هند می تواند به عنوان یک فشار بر قیمت نفت عمل کند، علیرغم اینکه مصرف اخیرا به بالاترین حد خود رسیده است. بخش نفت هند با افزایش مصرف 255000 بشکه در روز در طول هفت ماه اول سال جاری، رشد قابل توجهی را ثبت کرد و انتظار میرود تا پایان سال کاهش یابد. با ادامه روند رو به جلوی قیمت نفت، تحلیلگران کالا نیز زنگ کاهش تقاضا را به صدا درآوردند.
اندی لیپو، رئیس شرکت Lipow Oil Associates، می گوید "من فکر می کنم باید قیمت نفت خام 100 تا 110 دلار در هر بشکه و قیمت بنزین به 4.00 تا 4.25 دلار در هر گالن افزایش یابد تا مصرف کننده عادات رانندگی خود را تغییر دهد و منجر به تخریب تقاضا شود."
اما آخرین دادههای S&P Global نشان میدهد که رشد تقاضای نفت در هند در ماه آگوست به 270000 بشکه در روز در سال افزایش یافته است که به لطف اقتصاد قویتر از حد انتظار، افزایش 6 درصدی را نشان میدهد. انتظار می رود تقاضای نفت هند در سه ماهه اکتبر تا دسامبر به دلیل شروع فصل جشن و پس از سقوط در فصل باران های موسمی در هند، دوباره افزایش یابد. انتظار می رود رشد تقاضای نفت هند در سال 2023 به طور متوسط 239000 بشکه در روز باشد که 7 درصد بیشتر از سطح سال 2019 است و انتظار می رود رشد تقاضا در سال 2024 11 درصد بالاتر از سطح سال 2019 باشد.
باندهای رشد
به گزارش فولاد ایران، در طول دو دهه گذشته، چین به لطف رونق اقتصادی قابل توجه این کشور، سهم بزرگی از رشد تقاضای جهانی نفت را بر عهده داشته است. اما نشانهها حاکی از آن است که ماشین رشد چین بالاخره به مرحلهی پایانی رسیده و ممکن است هرگز به روزهای شکوه خود باز نگردد. عواملی که به حفظ رشد سریع چین از زمان بحران مالی جهانی کمک کردند، بعید است در دهه آینده تکرار شوند، به ویژه در بخش های ساخت و ساز املاک و سرمایه گذاری دولت محلی. در واقع، رکود اقتصادی چین عمدتاً در کاهش بخش املاک نمایان شده است، با توجه به اینکه این صنعت در اوج خود 20 تا 25 درصد تولید ناخالص داخلی را تشکیل میداد. متأسفانه، شروع سالانه مسکن جدید اکنون 57 درصد کاهش یافته است و انتظار می رود این بخش در دهه آینده کمتر از نصف اندازه قبلی خود باقی بماند. به این ترتیب، چین در آستانه از دست دادن جایگاه خود در بازارهای جهانی نفت است.
ریچاردز، تحلیلگر ارشد Fitch Solutions Ltd مستقر در لندن، گفت: نقش چین به عنوان موتور رشد تقاضای جهانی نفت به سرعت در حال محو شدن است. به گفته این تحلیلگر، در دهه آینده، سهم چین از رشد تقاضای نفت در بازارهای نوظهور از نزدیک به 50 درصد به تنها 15 درصد کاهش خواهد یافت در حالی که سهم هند به 24 درصد دو برابر خواهد شد.
اما این فقط یک کاهش چشمگیر در اقتصاد این کشور نیست که چین را به بازیگری کم اهمیت در بازارهای جهانی نفت تبدیل می کند. بخش پررونق خودروهای برقی این کشور به سرعت تقاضای نفت را بسیار سریعتر از هند کاهش خواهد داد: چین در سال 2022 6.1 میلیون خودروی برقی را در مقایسه با تنها 48000 فروخته شده در هند فروخت.
چند هفته پیش، سینوپک پیشبینیهای تقاضای نفت خود را به سمت پایین اصلاح کرد و گفت که اوج تقاضای داخلی بنزین در حال حاضر پشت سر گذاشته شده است و به لطف انقلاب EV چین، به سمت پایین میرود.
خریداران خودروهای جدید چینی اکنون «خودروهای انرژی نو» (خودروهای هیبریدی باتری-برقی و پلاگین هیبریدی) را با نرخ 37.8 درصد انتخاب می کنند، در حالی که در سال 2020 تنها 5.4 درصد بود. در حالی که کشورهای اسکاندیناوی مانند نروژ (87.8) ٪، ایسلند (56.1٪) و سوئد (56.1٪) از نظر پذیرش EV پیشتاز هستند، چین هنوز 10 برابر بیشتر از هر سه این ها خودروی برقی می فروشد. علاوه بر این، چین با توجه به جمعیت عظیم خود و این واقعیت که در حال حاضر، کمتر از 5 درصد از خودروهای موجود در جاده های چین NEV هستند، فضای بسیار بیشتری برای رشد دارد.
اکنون سینوپک پیش بینی می کند که سال 2024 و پس از آن شاهد کاهش تقاضای بنزین خواهیم بود.
در مقابل، هند با فشار انرژی پاک خود به این اندازه تهاجمی نیست. سال گذشته، وزیر زغال سنگ هند اعلام کرد که این کشور قصد ندارد به این زودی زغال سنگ را از ترکیب انرژی خود حذف کند. وزیر پرالهاد جوشی گفت که زغال سنگ نقش مهمی را در هند حداقل تا سال 2040 ایفا خواهد کرد و به این سوخت به عنوان منبع انرژی مقرون به صرفه اشاره کرد که هنوز تقاضا برای آن در هند به اوج خود نرسیده است. جوشی گفت: «بنابراین، هیچ انتقالی از زغال سنگ در آینده قابل پیشبینی در هند اتفاق نمیافتد.»
منبع: Oilprice