پایگاه خبری فولاد ایران- دو مورد از بزرگ‌ترین روندهای تجاری در چند سال گذشته، میزان بی‌سابقه اقدامات کارگری و افزایش موارد ضدتراست بوده است. به عنوان مثال، تنها در سال جاری، آمریکا بیشترین روزهای کاری را از دست داده است که به دلیل اعتصابات در تقریبا یک ربع قرن گذشته است، و همچنین شاهد تهاجمی ترین اقدام ضد انحصاری در دهه های اخیر بوده است. هر دوی این روندها، که در اروپا و جاهای دیگر نیز وجود دارند، واکنشی به دهه‌ها ادغام شرکت‌ها و سودهای رکورددار هستند.
به گزارش فولاد ایران، در حالی که زمانی به نظر می رسید که افزایش دستمزدها و روند دوره همه گیر به سمت کاهش ریسک زنجیره تامین، قدرت شرکت ها را از بین می برد، آخرین گزارش تجارت و توسعه سازمان ملل نشان می دهد که هنوز این اتفاق نیفتاده است.
در واقع، هم ادغام و هم سود در طول کووید-19 با پیامدهای نگران کننده از جمله افزایش قیمت و ناامنی غذایی به طور چشمگیری افزایش یافت. اگر تمرکز در جهان ثروتمند یک نگرانی است، در کشورهای فقیرتر این موضوع بیشتر است. سطوح بالای تمرکز صادرات در میان 2000 شرکت بزرگ جهان در طول همه گیری افزایش یافت. این امر به ویژه در کشورهای در حال توسعه صادق است، جایی که داده ها نشان می دهد که 1 درصد از مشاغل صادراتی برتر در هر کشور بین 40 تا 90 درصد از کل درآمدهای صادراتی کل کشور را دریافت می کنند. میانگین نرخ تمرکز صادرات شرکت ها در پایگاه داده 30 کشور در حال توسعه، 40 درصد است.
این افزایش در طول همه‌گیری «نگرانی‌هایی در مورد کنترل بازار و توزیع سود حاصل از تجارت» در کشورهایی ایجاد می‌کند که قبلاً روی گسترش تجارت حساب می‌کردند تا افراد بیشتری را مشغول به کار کنند. افزایش تمرکز شرکت ها نیز منعکس کننده کاهش مداوم سهم نیروی کار در سطح جهان است که از 57 درصد در سال 2000 به 53 درصد امروز کاهش یافته است. این شکاف به ویژه اثرات مخربی در بازارهای کالا داشته است.
با وجود کاهش تقاضا، قیمت بسیاری از کالاها به سطح قبل از همه گیری بازنگشته است. سوخت و کالاهای کشاورزی به طور خاص هنوز بالا هستند و منجر به ناامنی غذایی برای میلیون ها نفر می شود. فعالیت‌های غیرقانونی در بخش کالاها به افزایش قیمت‌های سوداگرانه و بی‌ثباتی بازار کمک می‌کند که بحران جهانی غذا را تشدید کرده است.
سودآوری از فعالیت‌های مالی در حال حاضر موجب سود در بخش تجارت جهانی غذا می‌شود. در واقع، یک چرخه معیوب بین هزینه های بیشتر انرژی و تولید مواد غذایی، کاهش بازده مزرعه و قیمت بالاتر مواد غذایی پدید آمده است. افزایش قیمت کود به این معنی است که کشاورزان کمتر از آنها استفاده می کنند و این به معنای کاهش عملکرد و تورم بیشتر است. چرخه قیمت‌های بالاتر با نرخ‌های بهره بالاتر تشدید می‌شود که هزینه تمام نهاده‌ها را افزایش می‌دهد. با این حال، در میانه افزایش قیمت ها، شرکت های بزرگ تجارت کالا از سودهای بی سابقه ای برخوردار شده اند.
در جولای 2023، آکسفام تخمین زد که 18 شرکت بزرگ جهانی غذا و نوشیدنی در دو سال گذشته سود بادآورده ای معادل 14 میلیارد دلار داشته اند. چه مقدار از آن به دلیل افزایش قیمت است؟ یکی از گزارش های آلیانز تخمین زده است که 20 درصد تورم مواد غذایی ناشی از سودجویی بوده است.
پیوند بین سود شرکت ها و گرسنگی تنها نمونه فاحشی از توازن قدرت بین سرمایه و کار است که به طرز خطرناکی از چرخش خارج شده است. اعتصابات جهانی و اقدامات ضد انحصار واکنشی به این امر است و بدون شک تا زمانی که آونگ به عقب برگردد ادامه خواهد داشت، همانطور که به آرامی اما مطمئناً همیشه وقتی سیستم های اقتصادی نامتعادل می شوند این کار را انجام می دهد. انتظار می رود که درخواست‌ها برای اصلاح نظام تجارت جهانی، که خود هم پیچیده و هم مبهم است، ادامه یابد.
منبع: فایننشال تایمز