پایگاه خبری فولاد ایران – جنگ اسرائیل و حماس پیامدهایی بر زندگی انسان ها، توازن قدرت منطقه ای و شاید حتی صلح جهانی خواهد داشت. اما همچنین پیامدهایی برای اقتصاد جهانی دارد که طی چهار سال گذشته تحت تأثیر یک سری شوک‌ها قرار گرفته است: کووید-19، تورم پس از کووید، جنگ روسیه و اوکراین و اکنون این.
اما این وحشتناک اخیر چقدر شوک بزرگی خواهد بود؟ با توجه به جدیدترین چشم انداز بازار کالاهای بانک جهانی، در مورد "پیامدهای بالقوه درگیری در خاورمیانه"، تعداد افرادی که از ناامنی شدید غذایی رنج می برند بیش از 200 میلیون نفر افزایش یافته است. جنگ روسیه و اوکراین این وضعیت را به میزان قابل توجهی بدتر کرده، اگرچه حقایق هنوز در دسترس نیست. این تا حدی به دلیل تأثیر مستقیم آن بر قیمت مواد غذایی و تا حدی به دلیل افزایش قیمت انرژی است. به گزارش فولاد ایران، یک جهش بزرگ دیگر در قیمت انرژی این وضعیت را بدتر خواهد کرد.
این بستگی به پاسخ به دو سوال دیگر دارد. جنگ و پیامدهای سیاسی آن چقدر شدید و تا کجا ممکن است گسترش یابد؟ علاوه بر این، عواقب آن برای اقتصاد جهانی، عمدتاً (اما نه منحصرا) از طریق بازارهای انرژی، چه خواهد بود؟
گیدئون راچمن اخیراً به اولین سوال پرداخته است. او به ما یادآوری می‌کند که جنگ جهانی اول با درگیری بین اتریش و صربستان، هر دو متحد قدرت‌های بزرگتر، آغاز شد. در این مورد، اسرائیل ممکن است به عنوان نیابتی برای ایالات متحده و حماس و حزب الله به عنوان نیابتی برای ایران (که ممکن است تبدیل به نیابتی برای روسیه یا حتی چین شود) در نظر گرفته شود. او اشاره می کند که ممکن است زنجیره ای از رویدادهای فاجعه بار به خود خلیج نیز سرایت کند. حتی می تواند منجر به درگیری بین ابرقدرت ها شود. علاوه بر این، می‌توانیم اضافه کنیم، رژیم‌های منطقه ممکن است به دلیل خشم مردمی به دلیل عدم کمک به غزه بی‌ثبات شوند. لازم به یادآوری است که تحریم بسیار زیانبار نفت در سال 1973 نتیجه مستقیم جنگ نبود، بلکه پاسخی سیاسی از سوی تولیدکنندگان نفت عرب بود.
این منطقه مهم‌ترین تولیدکننده انرژی در جهان است: طبق بررسی آماری سال 2023 انرژی جهانی، 48 درصد از ذخایر اثبات شده جهانی را در خود جای داده و 33 درصد نفت جهان را در سال 2022 تولید کرده است. یک پنجم عرضه نفت جهان در سال 2018 از تنگه هرمز، در انتهای خلیج فارس عبور کرد. این نقطه توقف عرضه جهانی انرژی است. بانک جهانی همچنین خاطرنشان می کند که شوک های انرژی گذشته بسیار پرهزینه بوده است. حمله عراق به کویت در سال 1990 میانگین قیمت نفت را سه ماه پس از آن 105 درصد افزایش داد، تحریم نفتی اعراب در سال‌های 1973-1974 آنها را تا 52 درصد و انقلاب ایران در سال 1978 آنها را تا 48 درصد افزایش داد.
با این حال، تا کنون اثرات حملات حماس به اسرائیل و جنگ غزه بر قیمت نفت کم بوده است. به طور واقعی، قیمت نفت در ماه سپتامبر از سال 1970 به میانگین خود نزدیک بود. علاوه بر این، این گزارش می افزاید، نفت از دهه 1970 کمتر اهمیت یافته و بازارهای نفت کمتر آسیب پذیر شده است: شدت تولید جهانی نفت از آن زمان تا کنون نزدیک به 60 درصد کاهش یافته است. منابع تامین نیز متنوع شده اند و ذخایر استراتژیک بزرگتر است.
با این وجود، نفت همچنان یک سوخت حیاتی حمل و نقل است. گاز طبیعی مایع از خلیج نیز بخش مهمی از عرضه جهانی گاز طبیعی است. اختلالات بزرگ در این عرضه‌ها می‌تواند تأثیر قدرتمندی بر قیمت انرژی، تولید جهانی و سطح کلی قیمت‌ها، به ویژه در مواد غذایی، داشته باشد.
ما هنوز در عصر سوخت های فسیلی هستیم. درگیری در بزرگترین منطقه تامین کننده نفت جهان می تواند بسیار مخرب باشد. احتمال زیاد این است که درگیری مهار شود. اما این امکان وجود دارد که گسترش یابد و بنابراین بسیار جدی تر شود. ناآرامی‌های داخلی ممکن است دولت‌های منطقه را مجبور به بررسی تحریم‌ها کند. مطمئناً این به نفع میلیاردها نفر نیست که می‌خواهند به بهترین شکل ممکن به زندگی خود ادامه دهند. این به سیاستگذاران منطقه و خارج بستگی دارد که از انواع اشتباهاتی که در گذشته ویرانگر بوده اجتناب کنند.
منبع: فایننشال تایمز