پایگاه خبری فولاد ایران- گردشگران مایورکا اکنون ممکن است از یک جاذبه جدید در جزیره مدیترانه شگفت زده شوند. یک اقتصاد مینیاتوری که کاملاً توسط هیدروژن "سبز" انرژی می گیرد. در قلب آن، دو نیروگاه خورشیدی یک «الکترولیزر» را تأمین می‌کنند که آب را به اکسیژن و هیدروژن تقسیم می‌کند و سوخت بدون کربن ایجاد می‌کند. هیدروژن می تواند اتوبوس ها را به حرکت درآورد، به شبکه گاز جزیره تزریق شود و سلول های سوختی در هتل ها و بندر را تامین کند.
اما یک مشکل وجود دارد: هیدروژن هنوز محقق نشده است. واردات هیدروژن سبز، که از منابع تجدیدپذیر به دست می آید، غیرعملی است.
به گزارش فولاد ایران، دولت‌های اروپایی امیدوارند شاهد ظهور آن در حوزه مدیترانه باشند و این منطقه را به همتای خورشیدی برای یک دینام شمالی که با نیروی باد در اطراف دریای شمال شکل گرفته است، تبدیل کند. اگر طرح‌ها برای نیروگاه جنوبی اروپا به خوبی پیش برود، این قاره به انرژی‌های تجدیدپذیر ارزان دسترسی پیدا می‌کند و به آن اجازه می‌دهد تا صنعت سنگین تولیدکننده کربن خود را پاکسازی کند.
دریای مدیترانه همیشه مجرای انرژی بوده است و نیم دوجین خط لوله اروپا را به آفریقا و خاورمیانه متصل می کند. اتحادیه اروپا برای بیش از یک سوم واردات گاز طبیعی خود به این منطقه وابسته است.
ظرفیت خورشیدی پتانسیل گسترده ای را در این منطقه نشان می دهد. اسپانیا به طور متوسط روزانه 4.6 کیلووات ساعت نور خورشید در هر متر مربع و مراکش 5.6 کیلووات ساعت نور خورشید دریافت می کند که دو برابر آلمان است.
در بیابان های شمال آفریقا و خاورمیانه، در برخی از بخش‌های مراکش و موریتانی، خورشید و باد فراوان هستند و نقاط شیرین کمیاب را تشکیل می‌دهند که الکترولیزهای هیدروژن می‌توانند تقریباً بدون توقف کار کنند. بندیکت اورتمن، که تجارت خورشیدی BayWa، یک شرکت آلمانی انرژی و ساخت و ساز را اداره می کند، توضیح می دهد: «تنها ده مکان از این قبیل در سراسر جهان وجود دارد.»
بهره برداری از این منبع انرژی تجدیدپذیر ایده جدیدی نیست. در اوایل دهه 2000، انجمنی با حمایت ده ها شرکت عمدتا آلمانی، ایده نیروگاه های خورشیدی غول پیکر را مطرح کرد اما پشتیبانی از آن، به دلیل هزینه‌های این فناوری به سرعت از بین رفت.
انتقال انرژی به شمال، به جایی که مورد نیاز است، اکنون نیز امکان پذیرتر است. اکنون الکترولیزهای ارزانتر و کارآمد می توانند الکتریسیته را در منبع به هیدروژن تبدیل کنند. سپس می توان آن را به صورت گاز یا مشتقاتی مانند آمونیاک مایع منتقل کرد. تحلیلگران انتظار دارند که ظرف چند سال هیدروژن سبز شمال آفریقا کمتر از 1.5 دلار به ازای هر کیلوگرم قیمت داشته باشد که احتمالاً ارزان تر از هیدروژن آبی است که از گاز طبیعی به دست می آید.
هیدروژن و مشتقات آن به عنوان مواد اولیه بدون کربن برای صنایع فولاد و مواد شیمیایی اروپا به شدت مورد نیاز خواهند بود. از 20 میلیون تنی که اتحادیه اروپا تا سال 2030 به عنوان هدف مصرف تعیین کرده است، بخش زیادی از آن از حاشیه جنوبی و شمال آفریقا تامین خواهد شد.
اما کارشناسان در مورد اینکه آیا شبکه های گاز موجود را می توان برای هیدروژن ارتقا داد و اینکه ساخت خطوط لوله جدید گران است یا خیر اختلاف نظر دارند. آشفتگی ژئوپلیتیک ممکن است مانع از سرمایه گذاری در خطوط لوله و همچنین تولید هیدروژن شود.
منبع: اکونومیست