پایگاه خبری فولاد ایران- امسال، سال بدی برای قیمت مواد غذایی در فقیرترین کشورهای جهان بوده است. خواه شهروندانشان گندم بخورند یا برنج، سه فاجعه باعث خشک شدن ذخایر غلات شده است: تهاجم روسیه به اوکراین و تصمیم این کشور برای کنار گذاشتن ابتکار غلات دریای سیاه. پدیده آب و هوایی ال نینو که به طور سنتی باعث برداشت ضعیف در سراسر جهان شده است و سیاست داخلی هند.
به گزارش فولاد ایران، دولت هند که از قیمت‌های بی‌ثبات غلات غذایی پیش از انتخابات عمومی سال آینده نگران شده است، صادرات بیشتر انواع برنج و گندم را ممنوع کرده یا از آن مالیات گرفته است. در حالی که هند یک تولیدکننده بزرگ گندم است، بر بازار برنج تسلط دارد. صادرات آن حدود 40 درصد از تجارت جهانی برنج را تشکیل می دهد.
دهلی نو گام به گام حلقه بازار جهانی برنج را محکم کرده است. برخی از گونه ها اکنون با 20 درصد عوارض صادراتی مواجه هستند، برخی دیگر مشمول حداقل قیمت صادراتی هستند و برخی دیگر اصلاً قابل صادرات نیستند.
سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد تخمین می زند که قیمت برنج در سپتامبر امسال 28 درصد بیشتر از سال 2022 بود. قیمت ها در اوایل همان ماه به بالاترین حد خود در 15 سال گذشته رسید.
آخرین باری که قیمت ها در سه ماهه اول سال 2008 به آن سطوح رسید، به دلیل محدودیت های صادراتی رقابتی در سراسر جهان بود که دوباره توسط هند شروع شد.
از 15 کشوری که در سال 2022 بیش از 100000 تن برنج از هند وارد کردند، 9 کشور در جنوب صحرای آفریقا هستند: کنیا، ساحل عاج، کامرون، گینه، ماداگاسکار، بنین، آنگولا، موزامبیک و توگو. قیمت مواد غذایی باعث افزایش تورم در سراسر منطقه می شود. در نیجریه، تورم اکنون به 25 درصد و در غنا برای ماه ها بیش از 40 درصد بوده است. در جریان آخرین بحران، در سال‌های 2007-2008، 14 کشور آفریقا شاهد شورش‌های غذایی بودند.
هند تنها کشوری نیست که ممنوعیت‌ها، محدودیت‌ها یا مالیات‌های صادراتی را اعمال می‌کند. همچنین اقدامات مشابهی در کشورهایی از ویتنام و آرژانتین گرفته تا پاکستان، ترکیه و چین مشاهده شده است.
اما هند با توجه به تسلط خود بر بازار برنج، مسئولیت بزرگتری نسبت به سایرین بر عهده دارد. با این وجود، دولت آن که از مجازات رای دهندگان به دلیل تورم مواد غذایی وحشت دارد، به طور مداوم کنترل هایی را بر حمایت شفاف از مصرف کنندگان داخلی انتخاب کرده است. این همان کاری است که سال گذشته با بازار گندم انجام داد و همچنین صادرات شکر را که دومین بازیگر بزرگ بازار پس از برزیل است، محدود کرد.
ناگفته نماند که ممنوعیت صادرات بیشترین آسیب را به کشاورزان هندی وارد می کند. آنها از فرصت فروش به بازار جهانی در زمانی که قیمت ها بالاست محروم می شوند.
هند مدتهاست که وعده داده است که قدرت بزرگی متفاوت از ایالات متحده یا چین خواهد بود. این کشور مانند کشورهای غربی با ریاکاری های پرهیزگار معامله نخواهد کرد و برخلاف چین، مسئولانه تجارت خواهد کرد. قدر مسلم زنجیره‌های تامین کالاهای ضروری مانند غذا و سوخت باید باز و انعطاف‌پذیر باشند، در غیر این صورت فقیرترین افراد جهان بیشترین آسیب را خواهند دید. هند باید بیشتر تلاش کند تا به گفته های خود عمل کند.
منبع: Japan Times