پایگاه خبری فولاد ایران - برای دو سال روابط چین و آمریکا به طرز خطرناکی ناکارآمد بود. چین برای اعتراض متوالی به سفر نانسی پلوسی، رئیس وقت مجلس نمایندگان به تایوان و سرنگونی یک بالون جاسوسی چینی توسط آمریکا، تماسهای سطح بالا را برای ماهها به حالت تعلیق درآورد. اما هر دو دولت اکنون پذیرفته اند که به عنوان بزرگترین قدرت های اقتصادی و نظامی جهان، بزرگترین تولیدکنندگان گازهای گلخانه ای و شرکای تجاری وابسته به یکدیگر، محکوم به مدیریت مسئولانه اختلافات هستند. این وظیفه همزیستی توسط قضاوت تاریخ و انتظارات کشورهای دیگر دیکته می شود، حتی اگر رهبران پکن و واشنگتن به این باور رسیده باشند که نظام های ارزشی اصلی آنها و بسیاری از ارزشمندترین جاه طلبی های آنها ناسازگار است.
به گزارش فولاد ایران، در نشست اخیر سران دو کشور در سانفرانسیسکو، آقای شی به طور قابل توجهی لحن خود را نسبت به آمریکا ملایم کرد. در کالیفرنیا، او برای اولین بار نزدیک بود بپذیرد که چین درگیر یک رقابت اقتصادی، فناوری و ژئوپلیتیک با آمریکا است و موظف است بر روی مجموعهای از قوانین و حفاظهایی که ممکن است از تبدیل شدن این رقابت به فاجعه جلوگیری کند، توافق کند.
یک گزارش رسمی چینی از گفتگوهای دو قدرت در مورد "همکاری در زمینه های منافع مشترک و مدیریت مسئولانه جنبه های رقابتی روابط" می گوید.
وو شینبو از دانشگاه فودان میگوید آمریکا به تشدید کنترلهای صادراتی بر روی نیمهرساناها و سایر فناوریها، کشتیرانی با کشتیهای جنگی و پرواز هواپیماهای نظامی در نزدیکی قلمرو چین ادامه میدهد و به طور کلی با چین به عنوان «رقیب اصلی خود» رفتار میکند. پروفسور وو می گوید، اگر چین موضع سیاست خارجی خود را برای بهبود روابط با آمریکا تغییر داده است، توضیح آن در منافع مالی و دیپلماتیک این کشور نهفته است. او میگوید که روابط گرمتر سیگنالهای مثبتی را به بازارها ارسال میکند که برای اقتصاد خوب است. چنین دیپلماسی همچنین به کشورهای همسایه مهم چین مانند ژاپن یا استرالیا اطمینان می دهد.
انتخابات ریاست جمهوری سال آینده در آمریکا ممکن است این ثبات را آزمایش کند. پروفسور دا می گوید برای چینی هایی که منافع ملی را در روابط سازنده دوجانبه می بینند، «پیروزی ترامپ فاجعه خواهد بود». برخی دیگر معتقدند هرج و مرج ناشی از ترامپ به چین کمک می کند تا در رقابت نظام های سیاسی پیروز شود. با این حال، آشفتگی بزرگ در آمریکا برای چین مخرب خواهد بود: یک وضعیت دو سر باخت. پروفسور دا استدلال می کند: «این نوع پیروزی معنادار نیست.»
آمریکایی ها نیز به همان اندازه بر خطرات آشفتگی در چین متمرکز هستند. دو کشور در حال رقابت هستند و زمان آن فرا رسیده است که رهبران چین به آن اعتراف کنند. اما روابط آنها همچنان مهمترین رابطه دوجانبه در جهان است و از این سرنوشت، خروجی نیست.
منبع: اکونومیست