پایگاه خبری فولاد ایران- آقای ترامپ بر انتخابات مقدماتی جمهوری خواهان تسلط دارد. چندین نظرسنجی او را از جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا، جلوتر می دانند. در یکی، برای نیویورک تایمز، 59 درصد از رای دهندگان به او در مورد اقتصاد اعتماد داشتند، در حالی که فقط 37 درصد برای آقای بایدن. حداقل در انتخابات مقدماتی، دعاوی مدنی و پیگردهای کیفری تنها باعث تقویت آقای ترامپ شده است. برای دهه‌ها دموکرات‌ها به حمایت رای‌دهندگان سیاه‌پوست و اسپانیایی‌تبار تکیه کرده‌اند، اما تعداد قابل توجهی حزب را ترک می‌کنند. در 12 ماه آینده، یک اشتباه توسط هر یک از نامزدها می تواند تعیین کننده رقابت باشد و در نتیجه جهان را متزلزل کند.
این یک لحظه خطرناک برای مردی مانند آقای ترامپ است که دوباره در اتاق بیضی شکل را می زند. دموکراسی در داخل کشور دچار مشکل است.
آمریکا همچنین با خصومت فزاینده ای در خارج از کشور مواجه است که توسط روسیه در اوکراین و چین در سراسر تنگه تایوان و دریای چین جنوبی به چالش کشیده شده است.
به گزارش فولاد ایران، از آنجایی که جمهوری‌خواهان ماه‌هاست که برای دور دوم ریاست‌جمهوری او برنامه‌ریزی می‌کنند، ترامپ ۲ سازمان‌دهی‌تر از ترامپ ۱ خواهد بود. آقای ترامپ در تعقیب انتقام، حمایت گرایی اقتصادی و معاملات بسیار زیاده خواهانه بی بند و بار خواهد بود. جای تعجب نیست که دورنمای دور دوم ریاست جمهوری ترامپ، پارلمان ها و اتاق های هیئت مدیره جهان را پر از ناامیدی کند. اما هدف ناامیدی نیست.
پیروزی ترامپ در سال آینده تأثیر عمیقی در خارج از کشور خواهد داشت. چین و دوستانش از شواهدی مبنی بر ناکارآمدی دموکراسی آمریکایی خوشحال خواهند شد. اگر آقای ترامپ رویه قضایی و حقوق مدنی را در ایالات متحده زیر پا می گذاشت، دیپلمات هایش نمی توانستند آنها را در خارج از کشور اعلام کنند. جنوب جهانی این ظن را تأیید می کند که درخواست های آمریکا برای انجام آنچه درست است، در واقع فقط یک تمرین ریاکاری است. آمریکا تنها یک قدرت بزرگ دیگر خواهد شد.
غرایز حمایت گرایانه آقای ترامپ نیز نامحدود خواهد بود. در اولین دوره ریاست جمهوری او علیرغم تعرفه های چینی او اقتصاد رونق گرفت. برنامه های او برای دور دوم زیان آورتر خواهد بود. او و معاونانش در نظر دارند مالیات جهانی 10 درصدی بر واردات اعمال کنند که بیش از سه برابر سطح امروز است. حتی اگر سنا او را مهار کند، حمایت‌گرایی که با دیدگاه گسترده امنیت ملی توجیه می‌شود، قیمت‌ها را برای آمریکایی‌ها افزایش می‌دهد.
آقای ترامپ همچنین در اولین دوره ریاست جمهوری خود با کاهش مالیات ها و پرداخت پرداخت های مربوط به کووید-19 اقتصاد را به جریان انداخت. این بار، آمریکا با کسری بودجه در مقیاسی مواجه است که فقط در جنگ دیده می شود و هزینه پرداخت بدهی ها بیشتر است. کاهش مالیات باعث تغذیه تورم می شود نه رشد.
در خارج از کشور، دوره اول آقای ترامپ بهتر از حد انتظار بود. دولت او به اوکراین تسلیحات داد، توافق صلح بین اسرائیل، امارات متحده عربی و بحرین را دنبال کرد و کشورهای اروپایی را از افزایش هزینه های دفاعی خود ترساند.
اما دوره دوم متفاوت خواهد بود، زیرا جهان تغییر کرده است. معامله گر بودن کشورها هیچ اشکالی ندارد: آنها موظفند منافع خود را در اولویت قرار دهند. با این حال، شهوت آقای ترامپ برای یک توافق و احساس او نسبت به منافع آمریکا محدود به واقعیت و بدون اتکا به ارزش هاست.
آقای ترامپ تایید می کند که خرج خون و گنج برای آمریکا در اروپا معامله بدی است. بنابراین او تهدید کرده است که جنگ اوکراین را در یک روز پایان خواهد داد و ناتو را ویران خواهد کرد. در خاورمیانه، آقای ترامپ احتمالاً از اسرائیل حمایت می کند، هر چند که درگیری در منطقه را برانگیزد. در آسیا، او ممکن است آماده انجام یک معامله با رئیس جمهور چین، شی جین پینگ، در مورد تایوان باشد، زیرا او نمی تواند بفهمد که چرا آمریکا با یک ابرقدرت مسلح هسته ای وارد جنگ می شود تا از یک جزیره کوچک بهره مند شود.
آقای ترامپ با تاکید بر اینکه آمریکا هیچ مسئولیت جهانی برای کمک به مقابله با تغییرات اقلیمی ندارد، تلاش‌ها برای کند کردن آن را متوقف خواهد کرد. او توسط شاهین های چینی احاطه شده است که معتقدند تقابل تنها راه حفظ سلطه آمریکاست. چین که بین یک رئیس‌جمهور معامله‌گر و مقامات جنگ‌افروز او گرفتار شده است، می‌تواند به راحتی در مورد تایوان اشتباه محاسباتی کند و عواقب فاجعه‌باری در پی داشته باشد.
دور دوم ریاست جمهوری ترامپ می تواند نقطه عطفی باشد به نحوی که دوره اول چنین نبود. پیروزی، مخرب ترین غرایز او در مورد قدرت را تایید می کرد و برنامه های او با مقاومت کمتری مواجه می شود چون آمریکا در حالی که بدترین چیزها را می‌داند به او رای می دهد. انتخابات توسط ده ها هزار رای دهنده در تعداد انگشت شماری از ایالت ها تصمیم گیری خواهد شد. در سال 2024 سرنوشت جهان به رای آنها بستگی خواهد داشت.
منبع: اکونومیست