پایگاه خبری فولاد ایران- وقتی دونالد ترامپ در سال 2021 از کاخ سفید بیرون رفت، مدیران شرکتهای بزرگ آمریکایی نفس راحتی کشیدند. اکنون که او با اختلاف 30 امتیازی در انتخابات آیووا پیروز شده است، آنها در حال هضم این واقعیت هستند که این بار در سال آینده، آقای ترامپ می تواند یک بار دیگر پشت میز باشد. برخی از چشم انداز ترامپ 2 به شدت نگران هستند. اما برخی دیگر بی سر و صدا از هرج و مرج در تجارت استقبال می کنند.
به گزارش فولاد ایران، افرادی که سازمان های بزرگ را اداره می کنند باید خوش بین باشند. اگر واقعاً آقای ترامپ دوباره انتخاب شود، آنهایی که شرکتهای بزرگ را اداره میکنند، به کسب درآمد ادامه میدهند.
آقای بایدن می خواهد مالیات شرکت ها را افزایش دهد. دولت او همچنین میخواهد با مقررات بازل 3 «پایان بازی» پیش برود، که بانکهای بزرگ را موظف میکند تا شاید 20 درصد سرمایه بیشتری در ترازنامههای خود نگه دارند.
با این حال، این مورد صعودی برای مدیریت اقتصادی آقای ترامپ از خود راضی است. این سازمان نمیتواند تشخیص دهد که ترامپونومیکس - ترکیبی از کاهش مالیات و تعرفههای تامین مالی با کسری بودجه - امروز چگونه متفاوت عمل میکند و راههایی را که آشفتهترین گرایشهای آقای ترامپ میتواند آمریکا، از جمله شرکتهایش را تهدید کند، نادیده میگیرد.
در اولین دوره او، اقتصاد بهتر از آن چیزی بود که بسیاری از اقتصاددانان انتظار داشتند. این تا حدی به این دلیل بود که ترامپونومیکس معتدلتر از آن چیزی بود که کمپین وعده داده بود. اقتصاد همچنین کمتر از آنچه تصور می شد کار می کرد و کاهش مالیات ها را بدون تحریک تورم ممکن می کرد. رشد کلی قوی و تورم پایین آسیبهای ناشی از حمایتگرایی آقای ترامپ را پوشانده است.
هیچ مدرکی مبنی بر اینکه آقای ترامپ رویکرد خود را به روز کرده است وجود ندارد. او هنوز یک مرد کاهش مالیات و بدهی است. اما شرایط اقتصادی تغییر کرده است. در دو سال گذشته، فدرال رزرو تلاش کرده است تا تورم را کاهش دهد. اگرچه تقریباً موفق شده است، اما بازار کار همچنان محدود است. امروز 2.8 میلیون جوان 25 تا 54 ساله بیشتر از میزان اشتغال در ژانویه 2017 سر کار هستند. در آن زمان، برای هر شغل 1.3 کارگر بیکار وجود داشت. امروز فقط 0.7 وجود دارد. در نتیجه اقتصاد بیشتر مستعد گرم شدن بیش از حد است.
بودجه نیز وضعیت بدتری دارد. در سال 2016 کسری سالانه 3.2 درصد از تولید ناخالص داخلی بود و بدهی 76 درصد تولید ناخالص داخلی بود. پیش بینی ها برای سال 2024 به ترتیب 5.8 درصد و 100 درصد است. اگر ترامپ بار دیگر کاهش مالیات را دنبال کند، فدرال رزرو باید برای جبران این محرک، نرخ های بهره را افزایش دهد و افزایش سرمایه را برای کسب و کارها و خدمات رسانی به انبوه بدهی رو به رشد خود را برای دولت پرهزینه تر کند.
این شرایطی است که در آن پوپولیستهای آمریکای لاتین برای پایین نگه داشتن نرخهای بهره قلدری میکنند، رویهای که آقای ترامپ بار گذشته از آن استفاده کرد. فدرال رزرو قرار است مستقل باشد، اما آقای ترامپ این شانس را خواهد داشت که در ماه مه 2026 یک نفر را به عنوان رئیس انتخاب کند. خطر تورم بیشتر افزایش مییابد، شاید با تعرفههای بیشتر تشدید شود که رشد را نیز کند میکند.
در بالای این ریسک بزرگ اقتصاد کلان، بسیاری دیگر قرار دارند. شرکت ها از محدودیت های تجاری بیشتر لذت نخواهند برد، اما برخی از اعضای حلقه آقای ترامپ تعرفه 60 درصدی بر واردات از چین وضع کرده اند.
او همچنین وعده داده است که بزرگترین طرح اخراج در تاریخ آمریکا را برای کاهش تعداد مهاجران غیرقانونی در این کشور اجرا کند. این امر برای آن بازار کار فشرده شوک خواهد بود.
مثل همیشه، گفتن اینکه آقای ترامپ واقعاً چه خواهد کرد بسیار سخت است. او اعتقادات ثابت کمی دارد، رئیسی پر هرج و مرج است و می تواند چندین بار در روز تصمیمات خود را تغییر دهد.
این غیرقابل پیش بینی بودن می تواند دوره دوم ترامپ را بسیار بدتر از دوره اول کند. اگر آقای ترامپ به طور گسترده در حال فساد در سیاست آمریکا باشد و به نظر برسد که کسبوکارها از حکومت او سود میبرند، خطر بزرگی برای آنها در آینده به همراه خواهد داشت. در آمریکای لاتین، زمانی که کسبوکارهای بزرگ با خودکامگان مرتبط شدهاند، معمولاً نتیجه این بود که سرمایهداری بیاعتبار شد و جذابیت سوسیالیسم افزایش یافت. چنین چیزی در آمریکا غیرقابل تصور به نظر می رسد. اما تا همین اواخر، دوره دوم ترامپ هم همینطور بود.
منبع: اکونومیست