پایگاه خبری فولاد ایران- چین به تازگی محدودیت های شدید خود را بر صادرات فناوری مربوط به پالایش مواد معدنی کمیاب گسترش داده است. جدیدترین محدودیت ها شامل فناوری ساخت آهنرباهای مربوط به عناصر کمیاب است که در موتورهای الکتریکی و ژنراتورها استفاده می شود. این مواد معدنی همچنین به طور گسترده در صنعت خودروسازی و در لوازم الکترونیکی مصرفی مانند تلفن های همراه استفاده می شود.
صادرات فناوری استخراج و جداسازی عناصر کمیاب قبلاً توسط چین در راستای بخشی از جنگ تجاری گسترده تر با ایالات متحده ممنوع شده بود. در اواخر سال 2022، ایالات متحده نیز صادرات ریزتراشه های پیشرفته را ممنوع کرد. چین با ممنوعیت صادرات ژرمانیوم و گالیوم، دو فلزی که برای ساخت تراشه‌های پیشرفته حیاتی هستند، واکنش نشان داد. ایالات متحده نیمی از ژرمانیوم مورد نیاز خود و تمام گالیوم مورد استفاده خود را وارد می کند.
به گزارش فولاد ایران، چین 90 درصد حجم فلزات کمیاب تصفیه شده را به جهان عرضه می کند. این کشور 60 درصد از سنگ معدن را تولید می کند. این بدان معناست که بقیه جهان سه چهارم سنگ معدن خود را برای فرآوری به چین می فرستند و چینی ها مایلند همچنان از انحصار خود در فرآوری بهره مند شوند. این امر چین را در موقعیتی فرمانده قرار می دهد تا تصمیم بگیرد که چه کسی این فلزات را دریافت کند و حتی اینکه آیا بقیه جهان اصلاً این فلزات را دریافت کنند یا خیر. چین به طور غیرمنتظره و چشمگیری صادرات عناصر کمیاب خود را در سال 2010 کاهش داد و قیمت ها را به اوج بالا برد.
پاسخ آشکار به چین، تشویق به استخراج مواد کمیاب در خارج از چین خواهد بود. دولت فعلی ایالات متحده یک برنامه برای ایجاد انگیزه در استخراج معادن مواد معدنی حیاتی در ایالات متحده مانند لیتیوم، نیکل، گرافیت، کبالت و منگنز اجرا کرد اما بودجه کمی برای این منظور در نظر گرفته شد.
در نهایت، تلاش خصوصی برای احیای یک معدن عناصر کمیاب که بزرگترین معدن در ایالات متحده است، منجر به زیان مالی عظیمی برای سرمایه گذاران شد. این نشان می دهد که چگونه چین می تواند به راحتی هرگونه تلاش برای به چالش کشیدن تسلط خود بر بازار خاکی کمیاب را خراب کند.
با توجه به رابطه نزدیک بین دولت چین و صنعت عناصر کمیاب آن، تنها راه معقول برای شکستن قبضه چین در بازار این مواد این است که دولت‌ها قیمت عناصر کمیاب استخراج شده توسط شرکت‌های داخلی را تضمین کنند.
در دنیایی که اجماع در مورد مبادله آزاد کالاها در حال شکسته شدن است و منافع ژئوپلیتیکی به منصه ظهور می رسد، به نظر می رسد چین کمتر به رعایت قوانین تجارت آزاد اهمیت می دهد تا حفاظت از منافع ملی خود. اگر سایر کشورها و بلوک‌های تجاری بزرگ شروع به حرکت در همین مسیر کنند، دسترسی آسان به کالاها و منابع ارزان قیمت تولید شده در مناطق دور ممکن است به طور فزاینده‌ای مشکل‌ساز شود.
منبع: Oilprice