پایگاه خبری فولاد ایران- چرخه تجاری فعلی تعدادی معما را ایجاد کرده است. اگرچه در آمریکا به نظر می رسد که اقتصاد واقعی از انقباضات پولی زیاد مصون است، اما تورم همچنان از سطوح بالای تاریخی در حال کاهش است. به گزارش فولاد ایران، در اروپا، حتی پس از شوک عظیم قیمت انرژی و کاهش رکورد توسط بانک مرکزی اروپا، اقتصاد تاکنون از رکود رنج می برد، جایی که اکثر اقتصاددانان رکود عمیقی را پیش بینی می کردند. به نظر می رسد بازار کار از اقتصاد واقعی جدا شده است. این تحولات با آنچه در یک چرخه تجاری عادی انتظار می رود، کاملاً در تضاد است.
توماس ویلادگ، اقتصاددان، استدلال می کند که ماهیت بهبود اقتصادی از همه گیری کووید-19 می تواند این رفتار چرخه تجاری گیج کننده را توضیح دهد، چراکه قوانین کلی تاریخی در مورد این نوع بهبود اعمال نمی شود.
طبق استدلال ویلادگ، دو نوع بهبود اقتصادی وجود دارد. در یک بهبودی به اصطلاح همیلتون - که برای اولین بار توسط جیمز همیلتون در سال 1989 مدل شد - اقتصاد پس از رکود بهبود می یابد، اما هرگز به سطحی از تولید نمی رسد که اگر به رشد خود ادامه می داد، به دست می آمد.
در بهبود فریدمن - که توسط میلتون فریدمن در سال 1993 ارائه شد - اقتصاد به دنبال رکود بسیار سریع رشد می‌کند و به سطح تولیدی باز می‌گردد که اگر انقباض نداشت به آن می‌رسید. این تمایز فقط برای علاقمندان جالب نیست، بلکه مربوط به توضیح معماهای اقتصاد کلان در چند سال گذشته است.
بهبودی فریدمن بسیار نادر است. والری سرا و سوتا چمن ساکسنا در تجزیه و تحلیل خود از بهبودی در 192 کشور بین سال‌های 1960 و 2001، تنها سه بهبودی کامل و شش بهبودی جزئی از فریدمن پیدا کردند. تمام بازیابی های دیگر از نوع همیلتون بود. در واقع، قبل از همه‌گیری، حداقل از زمان جنگ جهانی دوم، هیچ اقتصاد توسعه یافته‌ای بهبود فریدمن را تجربه نکرده بود. بنابراین، قوانین استاندارد چرخه تجاری بر اساس بازیابی هامیلتون است.
گفته می شود جمله "این زمان متفاوت است"، خطرناک ترین کلمات در علم اقتصاد است. اما این بار واقعاً متفاوت است، زیرا بهبودی از رکود کووید-19 فریدمانسک بوده است. این در آمریکا و همچنین در کشورهای اروپایی قبل از اینکه تحت تاثیر شوک قیمت انرژی پس از تهاجم روسیه به اوکراین قرار گیرند، صادق است. بنابراین، قوانین چرخه تجاری درباره زمانی که یک اقتصاد وارد رکود می شود، واکنش بازارهای کار و آنچه برای کاهش تورم لازم است، اعمال نمی شود.
بهبودی فریدمن فقط یک کنجکاوی آماری نیست و یک تفاوت اقتصادی مهم با نوع همیلتون دارد. در بهبودی همیلتون، بخش عرضه اقتصاد در اثر رکود آسیب دیده است. این یک دلیل مهم برای تضعیف بازار کار است. تورم را می توان تنها از طریق سیاست های سمت تقاضا کاهش داد، زیرا تقاضا باید کمتر از عرضه باشد. اما در نسخه فریدمن، طرف عرضه بی تاثیر است. این تمایز مهم اقتصادی می تواند به توضیح چندین جنبه از بهبود اخیر کمک کند که بسیاری از اقتصاددانان را متحیر کرده است.
یکی از این معماها این است که علیرغم انقباض پولی قابل توجه، اقتصادها به طرز شگفت انگیزی انعطاف پذیر بوده اند. اقتصاد آمریکا نرخ رشد سالانه 5.2 درصدی را در سه ماهه سوم سال 2023 به ثبت رساند. در اروپا، اقتصادها عمدتاً در حال رکود هستند، اما با توجه به شوک بی‌رحمانه قیمت انرژی که متحمل شدند، حتی این نتیجه چشمگیر است.
معمای دوم این است که بازارهای کار، حتی با کاهش رشد، سرپا مانده اند. تاریخ نشان می دهد که نرخ بیکاری باید به طور قابل توجهی در حال افزایش باشد. در واقع، در سال 2022 الکس داماش و لارنس سامرز تخمین زدند که کاهش 20 درصدی مشاغل خالی مشاهده شده در اقتصاد آمریکا نسبت به سال قبل باید به افزایش چند درصدی بیکاری منجر می شد - افزایشی بسیار بیشتر از آنچه در داده ها مشاهده می شود. تا کنون حتی در منطقه یورو، جایی که نرخ بیکاری در گذشته نسبت به سیاست های پولی بسیار حساس بوده است، این نرخ هنوز افزایش نیافته است.
سومین معما، «کاهش تورم بی عیب و نقص» است. تورم بالا و تقاضا محور در آمریکا به طور قابل توجهی کاهش یافته است، بدون اینکه اقتصاد واقعی یا بازار کار ضعیفی داشته باشد، علی رغم انقباض قابل توجه پولی. به طور مشابه، تورم در منطقه یورو در حال کاهش است، اما نرخ بیکاری در پایین ترین حد خود باقی مانده است.
این معماها را می توان با بهبود فریدمن توضیح داد: رشد اقتصاد به طور قابل توجهی بالاتر از روند در مرحله بهبود است. طرف عرضه زخم را تجربه نمی کند، بنابراین نیازی به تخلیه نیروی کار نیست. و عرضه می تواند در طول زمان برای پاسخگویی به تقاضای بالاتر گسترش یابد، که به کاهش فشار تورمی بدون نیاز به کاهش قابل ملاحظه تقاضا کمک می کند.
سیاستگذاران و بازارهای مالی باید این تمایز را بین انواع بازیابی همیلتون و فریدمن در نظر بگیرند. اگر سیاستگذاران در واکنش به بهبود همیلتون عمل کنند، رشد قوی را نشانه ای از تقاضای مازاد و در نتیجه تورم آینده تفسیر خواهند کرد. اما در بهبود فریدمن، نرخ رشد سریع سیگنال تقاضای مازاد نیست، بلکه نشان می‌دهد که عرضه ایده تحت تاثیر قرار نگرفته است پاسخ مخالف سیاست پولی مورد نیاز است. رشد قوی در بهبود همیلتون نشانه تقاضای مازاد است که مستلزم انقباض بیشتر پولی است. اما در بهبود فریدمن، این نشانه ای از تطبیق طرف عرضه با تقاضا است، به این معنی که سیاست باید برای جلوگیری از رسیدن تورم به زیر هدف کاهش یابد.
واضح است که تشخیص اقتصادهای رو به بهبود در زمان واقعی دشوار است، به ویژه به این دلیل که داده‌های مربوطه می‌توانند تحت بازنگری های بزرگ، حتی مدت‌ها پس از انتشار اولیه قرار گیرند. با این وجود، واقعیت های اقتصاد کلان نشان می دهد که بهبود فریدمن در راه است. اگر سیاستگذاران و بازارها به این نتیجه رسیده باشند که رشد همیلتونی است، این خطر وجود دارد که سیاست های پولی و شرایط مالی بیش از حد سخت تر شوند، که در نهایت می تواند باعث رکود غیر ضروری شود.
منبع: اکونومیست