پایگاه خبری فولاد ایران- برای مردی که زمانی گفته بود تنها چیزی که در مورد ژاپن دوست دارد این است که مردم به جای دست دادن، تعظیم می کنند، نباید تعجب کرد که دونالد ترامپ با تصاحب احتمالی فولاد ایالات متحده توسط یک رقیب ژاپنی مخالفت می کند.
ترامپ در مورد پیشنهاد نیپون استیل گفت: "من فوراً آن را مسدود می کنم"
او در سال 1988، در اوج قدرت اقتصادی ژاپن، گفت: «من به ژاپنی‌ها احترام می‌گذارم، اما ما باید با آن مقابله کنیم». مدیران نیپون استیل باید از این خطر آگاه باشند که با روی کار آمدن دور دوم ترامپ، قرارداد 14.1 میلیارد دلاری آنها ممکن است به پایان برسد.
به گزارش فولاد ایران، روابط ژاپن و ایالات متحده اخیراً به اوج خود رسیده است و این دو متحد به طور فزاینده ای برای مهار چین همسو شده اند. شرکت‌های توکیو سرشار از پول نقد هستند و به دنبال سرمایه‌گذاری در خارج از کشور برای تنوع بخشیدن به بازار داخلی هستند.
با این حال یک مشکل وجود دارد. بررسی Bain & Co از معاملات بزرگ خروجی ژاپن در طی تقریباً 25 سال نشان داد که فقط یک چهارم آنها به نتیجه رسید. برآورد دیگری توسط شیگرو ماتسوموتو، استاد دانشگاه کیوتو، حتی بدتر است و کمتر از 10 درصد از این معاملات را موفقیت آمیز اعلام می کند.
در واقع، به نظر می رسد که نیپون استیل ممکن است بیش از آن چیزی که بتواند بجود گاز گرفته باشد. مخالفت ترامپ قابل پیش‌بینی بود. اکنون این تصمیم هم با نارضایتی اتحادیه و هم با بررسی امنیت ملی مواجه است.
به گزارش بلومبرگ، این ممکن است تا سال 2025 ادامه یابد، اگرچه خود شرکت ها گفته اند که انتظار دارند این توافق تا پایان سپتامبر بسته شود.
وقتی صحبت از خرید ژاپنی‌ها از نام‌های معروف آمریکایی به میان می‌آید، خرید وستینگهاوس توسط توشیبا مطرح می شود. این خرید در سال 2006 باعث نارضایتی برخی از سیاستمداران شد، اما در نهایت شرکت ژاپنی را در آستانه نابودی قرار داد و آن را مجبور کرد تا تجارت ارزشمند خود را کنار بگذارد و پس از سال‌ها کشمکش، خصوصی شود. هیئت مدیره ژاپنی توشیبا نتوانست مدیریت وستینگهاوس را تحت کنترل خود نگه دارد و پس از خرید فاجعه بار یک شرکت ساخت و ساز هسته ای، شرکت آمریکایی در نهایت اعلام ورشکستگی کرد.
ناتوانی مدیران ژاپنی در اعمال نظارت زیاد، اغلب به دلیل فقدان تجربه، به خصوص در مورد معاملات خارج از کشور، و همچنین دانش محدود از بازارهای خارج از خانه، یک موضوع رایج بوده است.
بررسی ضعیف نیز یک عامل است. خرید آزمایشگاه های رانباکسی توسط دایچی سانکیو در سال 2008 را ببینید که با تحریم های سازمان غذا و داروی ایالات متحده در زمانی که جوهر معامله عملاً هنوز خیس بود، مورد تحریم قرار گرفت. شش سال طول کشید تا داروساز ژاپنی خود را رها کند.
البته هر معامله ای شکست نمی خورد. خرید شرکت جستجوی کار ایالات متحده در سال 2012 توسط Recruit Holdings به تبدیل Recruit به یکی از بزرگترین شرکت های کشور کمک کرد.
با این حال، بسیاری از چیزها از دوران حباب بیش از حد اعتماد به نفس تغییر کرده است. اتاق های هیئت مدیره ژاپنی این روزها تجربه بسیار بیشتری دارند، ایجی هاشیموتو تحصیل کرده در هاروارد، رئیس فولاد نیپون که بر مذاکرات برای فولاد ایالات متحده نظارت داشت، نمونه بارز آن است.
صرف نظر از اینکه چه کسی در کاخ سفید است، هاشیموتو به تمام تجربه خود نیاز دارد تا این فروش را به خط پایان برساند. و با فرض اینکه او این کار را انجام دهد، کار او تنها در صورتی آغاز می شود که او بخواهد از تبدیل شدن فولاد ایالات متحده به مطالعه موردی دیگری برای شکست های M&A ژاپن جلوگیری کند.
منبع: Japan Times