پایگاه خبری فولاد ایران- اروپایی ها به درستی نگران احتمال ریاست جمهوری دوم دونالد ترامپ هستند. او مردی است که گفته است روس‌ها باید «هر کاری که می‌خواهند» در این قاره انجام دهند، تهدید به وضع مالیات 10 درصدی بر تمام کالاهای وارداتی (نه فقط کالاهای چینی) کرد و به حساسیت‌های فرهنگی توهین کرد.
اما در حالی که آماده شدن برای احتمال یک دولت ترامپ دیگر هوشمندانه است، اروپایی‌ها همچنین باید برنامه‌ای داشته باشند که در صورت پیروزی دموکرات‌ها در انتخابات امسال چه کاری انجام دهند.
پس از گزارش رابرت هور، بازپرس ویژه که در تحقیقات مربوط به اسناد طبقه بندی شده، بایدن را از هرگونه تخلف جنایتکارانه ای مبرا کرد، اما او را به عنوان مردی مسن نشان داد که نمی تواند تاریخ های مهم را به خاطر بسپارد. با این حال، حتی اگر این اتفاق بیفتد، احتمالاً کسی جایگزین او می‌شود که ایده‌های سیاست اصلی دولتش، از جمله صنعتی‌سازی مجدد، رویکردی جدید به تجارت جهانی و تغییر از اقتصاد قطره‌ای را دو چندان کند.
این یک نکته کلیدی را مطرح می کند. بسیاری از اروپایی‌ها به عدم محبوبیت شگفت‌انگیز بایدن با وجود بهبود خیره‌کننده اقتصاد ایالات متحده نگاه می‌کنند و تصور می‌کنند که مشکل پیام سیاست است نه مرد. اما آنها اشتباه می کنند. آمریکایی ها به دنبال راه حل های افزایشی نیستند. آنها فقط به پیام‌های بهتری در مورد اینکه دنیای پسا نئولیبرالی در زندگی واقعی چگونه است، نیاز دارند.
به گزارش فولاد ایران، رای دهندگان ایالات متحده ممکن است درباره توافق واشنگتن، میلتون فریدمن، اقتصاددان یا رابرت بورک، محقق حقوقی، ندانند - یا اهمیتی ندهند. اما آنها وقتی آنها را می بینند، یا به ویژه وقتی آنها را احساس می کنند، حرص و تمرکز قدرت را می شناسند، همانطور که طی دو سال گذشته تورم و سود و حاشیه های شرکتی در بسیاری از زمینه ها افزایش یافته است.
دموکرات ها در کمپین 2024 این تجربه احساسی را دوچندان خواهند کرد. در سال 2018، بسیاری از برندگان میان دوره ای دموکرات این پیام را دریافت کردند که کاهش مالیات شرکت ها توسط ترامپ یک هدیه به ثروتمندان است. در حالی که کاخ سفید به کندی متوجه شده است که مداخلات مالی که برای میان مدت و بلندمدت طراحی شده اند، مرهمی برای فشارهای کوتاه مدت قیمت نیستند، این نیز درست است که بسیاری از رأی دهندگان، شرکت ها را بیش از دولت مسئول این فشارها می دانند. ظاهرا این احساسات همچنان در حال افزایش است و دموکرات‌ها پیام تمرکز قدرت و سودجویی شرکت‌ها را در نوامبر به پیروزی خواهند رساند.
سپس عدم اشتیاق اروپا به رویکرد ایالات متحده در مورد تغییرات آب و هوایی (که شامل سیاست صنعتی در مقابل قیمت گذاری کربن است) یا سردرگمی آن در مورد چالش های نماینده تجاری ایالات متحده کاترین تای برای رویکرد مرسوم در زمینه هایی مانند جریان های دیجیتال یا استانداردهای محیطی و کار است. بخشی از ناراحتی این است که این ایده ها جدید و هنوز در حال شکل گیری هستند. اما از هر مدیر اجرایی بزرگ فناوری یا مدیر اجرایی چندملیتی به طور خصوصی بپرسید، آنها خواهند گفت که سیاستگذاران ایالات متحده تهدیدی بسیار بزرگتر از اروپایی ها برای قدرت متمرکز هستند. تعداد کمی از افراد در مشاغل بزرگ این روزها دست خود را در مورد بروکسل فشار می دهند.
شاید یک رئیس جمهور دموکرات به دنبال تعرفه های 10 درصدی نباشد، اما ممکن است اروپا را برای پیوستن به اقدامات تجاری جدید و اتحاد در زمینه هایی مانند حمل و نقل و لجستیک، مواد معدنی حیاتی یا وسایل نقلیه الکتریکی تحت فشار قرار دهد. از طرفی احتمالا شاهد فشار بیشتری بر رهبران اروپایی برای پیوستن به ایالات متحده در رویکرد مشترک به مرکانتیلیسم چین باشیم، از جمله کنترل سرمایه و افزایش یارانه ها برای صنعتی سازی مجدد در صنایع استراتژیک در داخل.
اتحادیه اروپا از نظر جغرافیایی بین ایالات متحده و چین قرار دارد و می خواهد این موقعیت را از نظر اقتصادی و استراتژیک نیز حفظ کند. ممکن است خودروسازان آلمانی یا تامین‌کنندگان لوکس فرانسوی امیدوار باشند که این کار را به هر دو صورت داشته باشند، اما سیاستمداران اروپایی، حتی در مکان‌هایی مانند برلین، شروع به درک این موضوع کرده‌اند که غیرممکن خواهد بود.
اروپا به شدت به ترامپ 2 و آینده پس از ناتو فکر می کند. اما همچنین نیاز به پاسخی به احتمال بایدن 2، و آنچه پس از اجماع واشنگتن حاصل می شود، دارد.
منبع: فایننشال تایمز