پایگاه خبری فولاد ایران- پیشرفت‌های انرژی تجدیدپذیر با سرعتی سرسام‌آور ادامه می‌یابد و ۶۴۴ میلیارد دلار برای ظرفیت‌های جدید در سال ۲۰۲۴ هزینه می‌شود، اما هنوز شبکه‌های برق قدیمی مانع مهمی برای انتقال انرژی است. بر اساس تحقیقات ریستاد انرژی، اگر جهان بخواهد گرمایش زمین را به 1.8 درجه سانتیگراد بالاتر از سطح قبل از صنعتی شدن محدود کند، 3.1 تریلیون دلار سرمایه گذاری زیرساختی شبکه برق تا قبل از سال 2030 مورد نیاز است.
در این سناریو، 18 میلیون کیلومتر شبکه اضافی برای همگام شدن با برق‌رسانی در شهرها و شهرستان‌ها، از جمله ظرفیت انرژی‌های تجدیدپذیر جدید و پذیرش سریع وسایل نقلیه الکتریکی، مورد نیاز است. این امر طول کل شبکه های برق در سراسر جهان را به 104 میلیون کیلومتر در سال 2030 و در سال 2050 به 140 میلیون کیلومتر افزایش می دهد، یعنی تقریباً به اندازه فاصله زمین تا خورشید. توسعه فوری این شبکه به میزان 18 میلیون کیلومتر، به حدود 30 میلیون تن مس نیاز دارد، کالایی که در حال حاضر کمبود دارد.
به گزارش فولاد ایران، رشد تقاضای برق جهانی عامل اصلی نیاز به بهبود شبکه است. امنیت سایبری، ژئوپلیتیک و اولویت فزاینده برای تامین امنیت انرژی ملی قابل اعتماد نیز به این نیاز اضافه می شود. با این حال، چارچوب های نظارتی ناکارآمد می تواند به طور قابل توجهی توسعه شبکه و به نوبه خود، انتقال انرژی را به تاخیر بیندازد.
ما پیش‌بینی می‌کنیم سرمایه‌گذاری‌های جهانی شبکه در سال جاری به 374 میلیارد دلار برسد که چین حدود 30 درصد از کل آن را تشکیل می‌دهد. آسیا در سرمایه‌گذاری‌های توسعه شبکه پیشرو خواهد بود، اما مناطق دیگر تلاش می‌کنند تا با افزایش ظرفیت‌های تجدیدپذیر همگام شوند. قانون سرمایه گذاری در زیرساخت و مشاغل ایالات متحده (IIJA) شامل 65 میلیارد دلار برای ارتقاء و توسعه زیرساخت های ملی انرژی است، در حالی که کمیسیون اروپا در اواخر نوامبر 2023 برنامه اقدام برای شبکه ها را آغاز کرد که خواستار سرمایه گذاری 584 میلیارد یورویی (626 میلیارد دلار) بین سال های 2020 و 2030 بود.
کمیسیون و بانک سرمایه گذاری اروپا (EIB) همچنین در حال بررسی چگونگی ساده سازی تامین مالی برای حمایت از این سرمایه گذاری های شبکه قابل توجه هستند. در بریتانیا، National Grid برای اولین بار در دهه‌های اخیر، با سرمایه‌گذاری بیش از 16 میلیارد پوند (20.16 میلیارد دلار) برای ارتقاء بین سال‌های 2022 و 2026، برنامه‌ای اقدامی را برای نوسازی شبکه خود راه‌اندازی کرد.
گسترش سریع شبکه برق به حجم وسیعی از مواد خام به ویژه مس و آلومینیوم نیاز دارد. مس در درجه اول به عنوان رسانا در کابل های توزیع زیرزمینی، انتقال و زیر دریا استفاده می شود، در حالی که خطوط هوایی از آلومینیوم استفاده می کنند. اگرچه آلومینیوم عمدتاً در خطوط هوایی استفاده می شود، می توان آن را به عنوان یک هادی در خطوط زیرزمینی جایگزین کرد. انتظار می‌رود تقاضا برای مس و آلومینیوم تا پایان دهه تقریباً 40 درصد افزایش یابد، اما شبکه‌ها محرک اصلی نیستند. این فلزات همچنین برای کاربردهای بی شمار دیگر در صنایع ساخت و ساز، حمل و نقل، انرژی های تجدیدپذیر و محصولات مصرفی حیاتی هستند. شبکه های برق تنها حدود 14 درصد از تقاضای مس در سطح جهان را تشکیل می دهند یا حدود 4 میلیون تن در سال 2024.
افزایش طول شبکه برای پشتیبانی از تولید برق تجدیدپذیر و اتصال مناطق صنعتی، تجاری و مسکونی جدید ضروری است، اما جایگزین‌هایی برای پاسخگویی به تقاضای رو به رشد برق نیز وجود دارد. اجرای ذخیره سازی باتری در مقیاس بزرگ می تواند مشکلات متناوب مرتبط با انرژی های تجدید پذیر را برطرف کند و میانگین بارهای شبکه را افزایش دهد و نیاز به خطوط جدید را کاهش دهد. تعمیرات اساسی و ارتقاء شبکه موجود می تواند ظرفیت هر کیلومتر را افزایش دهد و دیجیتالی شدن می تواند با حل مسائل انعطاف پذیری ظرفیت را آزاد کند. در عین حال، منابع انرژی مانند پنل های خورشیدی می تواند نیاز به خطوط جدید را کاهش دهد. آنچه واضح است این است که زیرساخت شبکه کنونی جهان نیازهای سیستم انرژی آینده را برآورده نمی کند.
راه حل های ذخیره سازی باتری در مقیاس بزرگ و دیجیتالی‌سازی شبکه می‌تواند برخی از مسائل مربوط به شدت شبکه را برطرف کند.
منبع: ریستاد انرژی