پایگاه خبری فولاد ایران- اگر در سراسر امارات متحده عربی از فجیره، بندری پر از نفتکش در خلیج عمان، به سمت خلیج فارس پرواز کنید، احساس آسیب پذیری زمین های خشک در برابر تغییرات آب و هوایی را خواهید داشت. غذای خانگی کمیاب است و غذاهای اصلی بومی تقریباً وجود ندارد. آب آشامیدنی بیشتر از کارخانه های نمک زدایی به دست می آید. گرما در حال افزایش است و کار در خارج از خانه در گرمترین ساعات بعد از ظهر تابستان ممنوع است.
اماراتی ها از وضعیت دشوار خود آگاه هستند. شهرهای درخشان ابوظبی، دبی و شارجه به طور کامل از تهدیدات افزایش سطح آب دریاها آگاه هستند. با رسیدن به خلیج فارس، می‌توانید نوار محافظ کربن را ببینید که از میلیون‌ها درخت حرا تشکیل شده است. در عین حال آن شهرهای درخشان بر روی نفت ساخته شده اند.
به گزارش فولاد ایران، امارات حدود 3 میلیون بشکه در روز نفت تولید می کند و تولید کننده دولتی آن، شرکت ملی نفت ابوظبی (adnoc)، امیدوار است تا سال 2030 ظرفیت تولید خود را به 5 میلیون بشکه در روز افزایش دهد. امارات متحده عربی یک نیروی اصلی در اوپک است. این مرکزی قابل توجه برای تاجران نفت نیز هست. در سال 2021، بورس بین قاره ای، یک بورس کالا با عملیات بزرگ در اروپا، آمریکا و آسیا، معامله یک قرارداد آتی نفت جدید برای نفت خام منطقه ای تحویل شده در فجیره را آغاز کرد.
خطرات فاجعه بار تغییرات آب و هوایی آشکار است. صنعت نفت هرگز به این بزرگی نبوده است. هنگامی که تقاضا در طول همه گیری کووید-19 کاهش یافت، برخی امیدوار بودند که هرگز به اوج قبلی خود باز نگردد. اما از آن زمان هم پیشی گرفته است.
طبق گزارش آژانس بین المللی انرژی (IEA) در سال 2023، جهان 101.8 میلیون بشکه در روز نفت تولید کرد. بر اساس گزارش «پروژه کربن جهانی»، کنسرسیوم دانشگاهی، انتشار دی اکسید کربن از نفت در آن سال به 12.1 میلیارد تن در سال رسیده است که 32 درصد از کل انتشارات صنعتی را تشکیل می دهد.
از طرفی، دهه 1970 نشان داد که شوک های عرضه نفت می تواند طیف وسیعی از اثرات اقتصادی، سیاسی و ژئوپلیتیکی داشته باشد. در کشورهای توسعه یافته افزایش قیمت ها و واکنش بانک مرکزی به آن باعث افزایش تورم و خفه شدن اقتصاد شد.
بازار نفت پس از سال 1973 همواره کشمکشی بین نرخ رشد عرضه - که بطور پراکنده توسط اوپک هماهنگ می شود - و تقاضا بوده است. در دنیایی با محدودیت آب و هوا، این رشد باید پایان یابد. متاسفانه هنگامی که تقاضا در حال افزایش است، می تواند منجر به سرمایه گذاری بیش از حد شود. وقتی تقاضا در حال کاهش است، سرمایه گذاری کم ممکن است خطر بزرگتری در پی داشته باشد.
جهان نفت از زمان شوک های دهه 1970 تا چه حد انعطاف پذیرتر شده است؟
منبع: اکونومیست