پایگاه خبری فولاد ایران- کشور جامائیکا در یک مورد غیرعادی، نسبت بدهی دولت به تولید ناخالص داخلی را از 144 درصد بین سال‌های 2012 تا 2023 به نصف کاهش داد. جامائیکا این کار را از طریق مازادهای اولیه پایدار انجام داد. پس از توافق بر سر برنامه صندوق بین المللی پول در سال 2013، جامائیکا برای هفت سال متوالی از 7 درصد تولید ناخالص داخلی فراتر رفت. آنها چطور این کار را کردند؟
در ابتدا، این مسیر برای جامائیکا بسیار بعید به نظر می رسید. شهرت به سوءمدیریت مالی به این معنی بود که در سال 2012 دولت مستاصل است، چراکه از بازارهای بین المللی جدا بود و با فشار سرد صندوق بین المللی پول روبرو بود. راز موفقیت جامائیکا، "تقسیم عادلانه بار بدهی" بود. طلبکاران دولتی شرایط را پذیرفتند، در حالی که کارگران بخش دولتی ادامه محدودیت دستمزد را قبول کردند. حتی تغییر دولت هم چیزی را از مسیر خارج نکرد.
راز فرضی دیگر قدرت جامائیکا در کاهش بدهی قوانین مالی آن بود. آنها به اندازه کافی شفاف بودند که سیاستگذاران را به پاسخگویی وادار کند. اما اینجا در دنیای واقعی، انتقال این درس ها در جای دیگر چالش برانگیز است.
به گزارش فولاد ایران، صندوق بین‌المللی پول مشتاق است که دیگران از جامائیکا پیروی کنند، اما شاید جامائیکا یکی از معدود استثناهایی باشد که این قاعده را ثابت می کند، و آن این است که این نوع کاهش بدهی بسیار سخت است.
منبع: فایننشال تایمز