پایگاه خبری فولاد ایران- شاید حتی بیشتر از هدف قرار دادن صادرات نفت روسیه، ایالات متحده بر روی بخش گاز طبیعی مایع (LNG) آن تمرکز داشته است و می خواهد این بخش کلیدی را در درازمدت به طور موثر نابود کند. تعلیق هفته گذشته پروژه گل سرسبد روسیه (قطب شمال 2)، توسط اپراتور اصلی نواتک، آخرین غنائم واشنگتن در این زمینه است، اما بعید است که آخرین مورد باشد. همانطور که جفری پیات، دستیار وزیر امور خارجه ایالات متحده در امور منابع انرژی در 24 آوریل گفت: «نواتک اخیراً مجبور شده است، به دلیل تحریم های دولت بایدن، تولید خود را در تأسیسات مایع سازی LNG-2 قطب شمال به حالت تعلیق درآورد.» وی افزود: «ما به سفت کردن پیچ‌ها ادامه می‌دهیم و به تعلیق طیف گسترده‌ای از نهادهای درگیر در توسعه سایر پروژه‌های انرژی کلیدی، پروژه‌های انرژی آینده، و زیرساخت‌های مرتبط از جمله وستوک ادامه می‌دهیم.» اما چرا ایالات متحده اینقدر نگران بخش LNG روسیه است؟
به گزارش فولاد ایران، اولین دلیل این است که LNG به مهم ترین منبع انرژی نوسانی در دنیایی که به طور فزاینده ای ناامن می شود، تبدیل شده است. برخلاف نفت یا گازی که از طریق خطوط لوله انتقال می‌یابد، LNG به سال‌ها وقت و هزینه‌های هنگفت برای ساختن زیرساخت‌های پیچیده قبل از آماده شدن برای انتقال به هر نقطه نیاز ندارد. هنگامی که گاز به LNG تبدیل شد، می توان آن را در عرض چند روز حمل و به هر نقطه منتقل کرد و با اطمینان از طریق قراردادهای کوتاه مدت یا بلند مدت یا بلافاصله در بازار نقدی خریداری کرد.
تقریباً یک سال قبل از اینکه کرملین در 24 فوریه 2022 اولین سربازان روسیه را به اوکراین بفرستد، چین اهمیت حیاتی وابستگی جهانی به انرژی را پیش‌بینی کرد. بنابراین، از مارس 2021، یک قرارداد خرید و فروش 10 ساله بین شرکت‌های پترولیوم و شیمی چین (سینوپک) و پترولیوم قطر (QP) برای 2 میلیون تن در سال LNG امضا شد. پیش از حمله روسیه به اوکراین، چندین معامله بزرگ دیگر LNG دنبال شد.
در بازی عرضه اضطراری انرژی جهانی، احتکار LNG توسط چین قبل از تهاجم سال 2022 به این معنی بود که اروپا - که به شدت به گاز و نفت روسیه وابسته است - در صورت توقف ناگهانی این منابع، حتی بیشتر مورد تهدید قرار خواهد گرفت. روسیه روی این کار سرمایه گذاری کرده بود تا پاسخ مشابه را به اروپا به دلیل حمله سال 2022 خود به اوکراین ارائه دهد که پس از حمله سال 2008 به گرجستان و تهاجم سال 2014 به اوکراین و الحاق کریمه، متعاقب آن رخ داد. یعنی روسیه از اروپا انتظار داشت که مطلقاً برای تحریم تجاوزاتش کاری انجام ندهد. کرملین در محاسبات خود تقریباً درست عمل کرد، رهبر اتحادیه اروپا - آلمان - تنها نگران تضمین تداوم عرضه گاز و نفت خود از روسیه در سال 2022 به هر قیمتی بود. موافقت این کشور با خصومت روسیه دوباره زمانی متوقف شد که ایالات متحده با حمایت بریتانیا در اروپا و خاورمیانه برای ایجاد منابع اضطراری جدید LNG از جاهای دیگر کار کرد. این عزم را برای اینکه دیگر هرگز به کشورهای اتحادیه اروپا اجازه ندهد در مقابل تجاوز روسیه به دلیل اتکای بیش از حد به انرژی روسیه تسلیم شوند، دومین دلیل کلیدی است که چرا ایالات متحده به هدف قرار دادن بی رحمانه بخش LNG آن ادامه می دهد.
دلیل سوم این است که صادرات انرژی سنگ بنای اساساً اقتصاد نفتی روسیه باقی مانده است و این کشور قصد داشت کاهش درآمد حاصل از خط لوله نفت و گاز را با افزایش عرضه LNG متعادل کند. در واقع، طبق اظهارات معاون نخست‌وزیر الکساندر نواک در 22 نوامبر سال گذشته، روسیه قصد داشت سهم بازار LNG خود را تا سال 2030 از 8 درصد فعلی (حدود 33 تن) به 20 درصد (حداقل 100 میلیون تن در سال) در سال 2023 برساند. با این حال، از آنجایی که قیمت ها دوباره شروع به تضعیف کردند و تحریم ها به طور فزاینده ای روسیه را تحت تاثیر قرار داد، منابع مالی و توانایی این کشور برای تضمین یک پیروزی نظامی آشکار به میزان قابل توجهی کاهش یافته است. وضعیت برای ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه به قدری ناامید کننده شده است که در ماه دسامبر طی دیدار با محمد بن سلمان از عربستان سعودی و محمد بن زاید آل نهیان، امارات متحده عربی، برای کاهش بیشتر تولید نفت اوپک به منظور بالا بردن قیمت ها، درخواست کرد.
طبق گزارش آژانس بین المللی انرژی، پیش‌بینی می‌شود که سهم روسیه در سطح بین المللی گاز طبیعی معامله شده از حدود 30 درصد در سال قبل از حمله به اوکراین به حدود 15 درصد تا سال 2030 کاهش یابد. پیش‌بینی می‌شود درآمد آن از فروش گاز طبیعی از حدود 100 میلیارد دلار در سال 2021 به کمتر از 40 میلیارد دلار در سال 2030 کاهش یابد.
چهارمین و آخرین دلیلی که واشنگتن تا این حد مصمم است بخش LNG روسیه را در درازمدت نابود کند، این است که این صنعت در روسیه با شخص ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه مرتبط است. او مدت‌هاست که LNG را - به‌ویژه از منابع عظیم گازی کشور در قطب شمال - به‌عنوان کلید مرحله بعدی رشد انرژی روسیه می‌بیند.
بر اساس اظهارات پوتین، چند سال آینده شاهد گسترش چشمگیر استخراج این منابع قطب شمال و ایجاد مسیر دریایی شمال (NSR) - که مسیر ساحلی آن از دریای کارا می گذرد - خواهد بود. مسیر اصلی حمل و نقل برای کسب درآمد از این منابع در بازارهای جهانی نفت و گاز، به ویژه به متحد کلیدی ژئوپلیتیک و مالی آن، چین خواهد بود.
منبع: Oilprice