پایگاه خبری فولاد ایران- بسیاری از مردم لذت یافتن مقداری پول پنهان شده در پشت مبل را تجربه کرده اند. در 30 مه، بانک جهانی چیزی مشابه را تجربه کرد، البته در مقیاس بزرگتر. پس از ریشه‌یابی در 176 کشور، تقریباً 7 تریلیون دلار تولید ناخالص داخلی اضافی جهانی، معادل فرانسه و مکزیک اضافی را کشف کرد.
به گزارش فولاد ایران، آنچه بانک جهانی کشف کرد پول اضافی برای خرج کردن نبود، بلکه معادل یک کوپن تخفیف بود که 4 درصد از قیمت هر کالا و خدماتی را که جهان در یک سال خریداری می‌کند، کاهش می‌دهد. این بدان معناست که هزینه های جهانی می تواند بیش از آنچه قبلا تصور می شد گسترش یابد.
برای درک این، انجام یک آزمایش فکری کمک می کند. تصور کنید که بسیاری از کشورهای جهان همه فقط یک چیز تولید می کنند، مثلا برگر. در محاسبه تولید ناخالص داخلی این اقتصادها، حسابداران ملی آنها از قیمت های بازار استفاده می کنند. برای مثال، آمریکا ممکن است برگر‌ها را 5.69 دلار برای هر عدد ارزش گذاری کند (متوسط قیمت در شهرهای بزرگ آمریکا، طبق مک‌دونالدز). اگر در یک دوره زمانی یکصد عدد تولید کند، تولید ناخالص داخلی آن 569 دلار خواهد بود. با جمع کردن اندازه اقتصاد جهانی، استفاده از قیمت های یکسان در همه کشورها منطقی است. اگر یک اقتصاد رقیب 125 برگر تولید کند، تولید ناخالص داخلی اندازه گیری شده آن باید 25 درصد بیشتر باشد.
متأسفانه، این محاسبات اغلب اینگونه عمل نمی کنند. حسابداران ملی آمریکا، برگرهای این کشور را با قیمت های آمریکایی ارزش گذاری می کنند. در چین با قیمت یوان رایج در اقتصاد آنها که حدود 25 یوان است، ارزش دارد. هنگام مقایسه بین المللی، تولید ناخالص داخلی چین با استفاده از نرخ مبادله بازار تقریباً 7.2 یوان به دلار تبدیل می شود. نتیجه این است که برگرهای چین در محاسبات تولید ناخالص داخلی جهانی فقط 3.47 دلار ارزش دارند و نه 5.69 دلار. حتی اگر چین و آمریکا همان تعداد برگر را در سال تولید کنند، تولید چین با اقدامات متعارف تقریباً 40 درصد کمتر به نظر می رسد.
یک راه حل واضح وجود دارد: بازارهای ارز را نادیده بگیرید و به جای آن به قیمت ها نگاه کنید. اگر قیمت یوانی یک برگر تقریباً چهار برابر قیمت دلار است، چرا از آن به عنوان نرخ مبادله استفاده نکنید؟ اگر تولید ناخالص داخلی چین به دلار 4.39 یوان در برابر دلار تبدیل می شد، برگرهای این کشور ارزشی برابر با آمریکا خواهند داشت. این نرخ‌های ارز جایگزین، که قیمت کالاها و خدمات را برابر می‌کنند، به عنوان برابری قدرت خرید یا ppps شناخته می‌شوند.
برای انجام تعدیل مشابه در اقتصادهای ملی، جمع آوری قیمت صدها کالا و خدمات در نقاط مختلف در سراسر جهان ضروری است.
هر چند سال یکبار، بانک جهانی ابتکاری را برای انجام این کار رهبری می کند. برنامه مقایسه بین المللی، به تازگی آخرین تلاش خود را به پایان رسانده است و قیمت صدها کالا را در 176 کشور جمع آوری کرد و مراقب بود محصولات مشابه را در هر مکان بررسی کند.
مشکل اینجاست که هر کالایی به اندازه یک برگر استاندارد نیست. در روستاهای تایلند، کارگران با برنج زندگی می کنند. بنابراین مقایسه قیمت ممکن نیست. با این وجود، زمانی که این برنامه کار خود را به پایان رساند، متوجه شد که قیمت‌ها در سراسر جهان به طور متوسط حدود 4 درصد ارزان‌تر از آن چیزی است که قبلاً تصور می‌شد، و این بدان معناست که هزینه‌های ثبت‌شده توسط حسابداران ملی جهان باید بیش از آنچه قبلاً حدس زده می‌شد، باشد. بانک جهانی اکنون محاسبه می‌کند که هزینه‌های جهانی، در همه کشورها و به ارزهای مختلف، در سال 2022 قدرت خرید 174 تریلیون دلاری داشته است. این تقریباً 7 تریلیون دلار بیشتر از برآورد قبلی آن برای همان سال است که بر اساس نتایج حاصل شده بود.
این قدرت خرید اضافی به طور مساوی توزیع نشده است. تقریباً 1.1 تریلیون دلار از آن در هند یافت شد که به راحتی سومین اقتصاد بزرگ جهان از نظر میزان ppp است. این اصلاحات همچنین 660 میلیارد دلار به اقتصاد روسیه اضافه کرد و آن را بزرگتر از ژاپن کرد. این یک خبر ناخوشایند برای اوکراین است که در حال جنگیدن با همسایه بزرگتر خود است. اما این کشور درگیر می تواند به 118 میلیارد دلار اضافی که تجدید نظرها به آن اعطا کرده است دلگرم باشد و قدرت خرید خود را بیش از یک چهارم افزایش دهد.
بزرگترین بخش از قدرت هزینه اضافی - 1.4 تریلیون دلار - به چین تعلق گرفت. افزایش به این معنی است که اقتصاد آن 25 درصد بوده است اگر اقلام مشابه با قیمت های مشابه ارزش گذاری شوند، بزرگتر از آمریکا در سال 2022 است. در مقابل، با استفاده از نرخ ارز بازار، تولید ناخالص داخلی چین تقریباً 30 درصد کمتر بود.
طبق گزارش بانک جهانی، مصرف فردی در سال 2021 به کمتر از 9300 دلار رسید در حالی که میانگین جهانی 12950 دلار بود. رقم چین که برای قدرت خرید تعدیل شده است و کمتر از هزینه های معادل در آفریقای جنوبی یا پرو است. اگر این را زیر تشک قرار دهید، پیدا کردن پول گمشده در مبل فایده ای ندارد.
منبع: اکونومیست