پایگاه خبری فولاد ایران- این احتمال وجود دارد که کامالا هریس، معاون رئیس‌جمهور، جدول نرخ ها را تغییر دهد. دو جنبه در این بحث وجود دارد - فشار احتمالی ترامپ بر فدرال رزرو و تأثیر شوک های سیاست ترامپ بر اقتصاد و نرخ ها. سناریوهای شدیدتر سناریوهایی هستند که در آن فشار سیاسی مانع از واکنش به موقع به شوک ها می شود. ترامپ از فدرال رزرو خواسته است تا به‌زودی نرخ‌های بهره را کاهش ندهد، زیرا تورم همچنان بسیار بالاست.
اکثر سرمایه گذاران تصور می کنند که ترامپ پس از روی کار آمدن، فدرال رزرو را تحت فشار قرار می دهد تا نرخ بهره را کاهش دهد، اگرچه حمله مستقیم به استقلال فدرال رزرو توسط برخی از مشاوران احتمالی ترامپ احتمالا محقق نخواهد شد و احتمالاً با جهش در بازده اوراق قرضه و فروش سهام در صورت تحقق، متوقف خواهد شد.
به گزارش فولاد ایران، هر گونه فشار سیاسی، کاهش نرخ بهره را برای فدرال رزرو با حفظ اعتبار تورم دشوارتر می کند. جی پاول، رئیس فدرال رزرو، احتمالاً سرش را پایین نگه می دارد و به کار خود ادامه می دهد. اما فدرال رزرو هنوز باید تأثیر بالقوه شوک های سیاست ترامپ را در نظر بگیرد.
ترامپ یک اخلالگر است. تغییرات در قیمت‌های بازار این سیگنال را به سرمایه‌گذاران می‌دهد که فکر می‌کنند سیاست‌های تجاری، مهاجرت، مالی، انرژی و مقررات‌زدایی ترامپ به طور کلی کاهش‌دهنده بوده و تولید ناخالص داخلی اسمی و تورم را بالاتر می‌برد. این امر فدرال رزرو را با دوراهی مواجه می کند: برنامه های سیاستی خود را در پرتو شوک های احتمالی زودهنگام به روز کند یا اینکه منتظر بماند و دوباره از منحنی عقب بماند.
فدرال رزرو نمی داند چه کسی برنده خواهد شد و هیچ برتری در قضاوت در مورد آنچه اجرا می شود ندارد. این کشور نمی خواهد طوری به نظر برسد که گویی سیاست های ترامپ را تورم زا در فصل انتخابات پیش داوری می کند. سودآوری اوراق قرضه بخشی از کار خود را برای آن انجام می‌دهد و زمانی که شانس پیروزی ترامپ بهبود می‌یابد، بالاتر می‌رود.
برخی از شوک‌های ترامپ - به‌ویژه تعرفه‌ها - در اصل شوک‌های سطح قیمت یک‌باره هستند و شوک‌های تورمی مداوم نیستند، اگرچه فدرال رزرو باید این احتمال را در نظر بگیرد که تعرفه‌ها می‌توانند با کاهش عرضه نیروی کار ناشی از مهاجرت و سیاست مالی آسان برای تولید بیشتر تعامل داشته باشند. دلایل خوبی برای فدرال رزرو وجود دارد که به شدت بر روی تورم و داده های اشتغال متمرکز بماند، اما نادیده گرفتن شوک های بالقوه بزرگ پیش رو عاقلانه است.
فدرال رزرو به جای تغییر دیدگاه پایه خود بر اساس فرضیات در مورد اینکه چه کسی برنده خواهد شد و سیاست های او چه خواهد کرد، باید در عوض در نظر بگیرد که چه سطحی از نرخ های بهره در اواسط سال 2025 برای طیف وسیعی از سناریوها موقعیت مناسبی را برای آن ایجاد می کند. اینها باید شامل شوک‌هایی باشد که تحت تأثیر شوک‌های ترامپ هستند، اما همچنین شوک‌هایی که با ریاست‌جمهوری هریس مشروط شده‌اند. سپس باید به آرامی در مسیر نرخ مطابق با این مدل قرار گیرد. بر اساس اطلاعات فعلی، موقعیت مناسب در اواسط سال 2025 ممکن است به معنای نرخی در محدوده 4 تا 4.5 درصد باشد - به طور قابل توجهی کمتر از نرخ فعلی 5.25 تا 5.5 درصد، اما همچنان کمی محدود کننده است.
اگر شوک های دریافتی تورمی یا تورم کمی چسبنده باشد، فدرال رزرو می تواند متوقف شود و حتی در صورت نیاز در پایان سال 2025 ترمزهای خود را افزایش دهد. اگر شوک‌ها و داده‌های دریافتی تورم‌زا نباشند، می‌تواند به کاهش یا حتی افزایش سرعت ادامه دهد. البته هیچ مسیر سیاستی هرگز نمی تواند مشخص شود. اگر قرار بود بازار کار در ماه‌های آینده به شدت تضعیف شود، فدرال رزرو باید به شدت حرکت کند. سپس اولویت به حفظ فرود نرم و نگرانی در مورد شوک های احتمالی ترامپ در آینده تغییر می کند.
منبع: فایننشال تایمز