پایگاه خبری فولاد ایران- پس از چندین سال خشکسالی، بارندگی های سیل آسای اخیر در چین هرچند خسارت زیادی به بار آورده و باعث طغیان رودخانه ها و از بین رفتن ده‌ها نفر در اثر رانش زمین، فروریختن پل‌ها و آبگرفتگی شده، با این حال، یک طرف دیگر برای همه این ویرانی وجود دارد.
به گزارش فولاد ایران، بزرگترین سیستم برق آبی جهان که از اواخر سال 2022، زمانی که خشکسالی های ناشی از چرخه آب و هوای La Nina باعث تخلیه مخازن تغذیه کننده آن شد، در حالت آماده باش قرار داشت و بارندگی های سیل آسای چند ماه گذشته این دستگاه عظیم را دوباره روشن کرده است.
چین تقریباً به اندازه آمریکای شمالی و آمریکای جنوبی از سدهای خود برق می گیرد و حدود یک پنجم انرژی آبی جهان تنها از یانگ تسه و شاخه های آن تامین می شود.
بارندگی اخیر، نشاندهنده اطمینان از ایمنی عمومی است. این نشانه شواهدی مبنی بر اینکه وعده رئیس جمهور شی جین پینگ برای به حداقل رساندن انتشار گازهای گلخانه ای تا سال 2030 سال ها زودتر از موعد اعلام شده است، و نشانه ای است که مصرف در بزرگترین مصرف کننده زغال سنگ جهان سرانجام به اوج خود رسیده است.
برق آبی برای سال ها کمک بزرگی در این راستا ارائه کرد، اما مزیت آن در حال کاهش است. سیل فعلی یک بهبودی از خشکسالی است، اما تا فاجعه خشکسالی بعدی تکرار نخواهد شد. باد و خورشید نیز فقط نیمی از رشد تقاضا را پوشش می‌دهند، یعنی حدود 200 TWh. انرژی هسته ای نیز با نرخ فعلی تولید، تنها حدود 10 تراوات ساعت در سال اضافه می کند و به هیچ وجه نمی تواند کمبود را جبران کند.
رشد بی رویه تقاضای برق در چین بزرگترین چالش برای رسیدن به هدف 2030 است، اما همچنین نشانه ای از شکست اقتصاد در تبدیل شدن به تمدن شکوفا و زیست محیطی است که شی آن را ترویج می کند. جهانی که امیدوار است با مهار انتشار کربن رشد کند، باید ببیند که چین می تواند این سوزن دشوار را نخ کند. چالش پکن اکنون این است که این ترفند را سال به سال تکرار کند - تا حد صفر.
منبع: Japan Times