پایگاه خبری فولاد ایران- نوسانات در بازار اوراق قرضه نشان می‌دهد که سرمایه‌گذاران فکر می‌کنند بانک مرکزی ایالات متحده دچار مشکل شده است.
به نظر می رسد که جی پاول زنگ خطر را در صدر بازار اوراق قرضه به صدا درآورد. در اواسط سپتامبر، فدرال رزرو ایالات متحده که او ریاست آن را بر عهده دارد، دو چیز را ارائه داد که روی کاغذ، باید خبر خوبی برای اوراق قرضه باشد: کاهش نرخ بهره بزرگ و اشاره قوی به کاهش بیشتر در آینده. اما این بازار که زیربنای هر طبقه دارایی دیگر روی کره زمین است، از آن روز به بعد دچار افت شده است.
به گزارش فولاد ایران، بازدهی اوراق قرضه 10 ساله دولت ایالات متحده تا بیش از 4 درصد افزایش یافته است. تاثیر کاهش نرخ‌ها قبل از وقوع در بازار اوراق قرضه انجام شد و اکنون این شرط‌بندی در حال سقوط است، به‌ویژه با داده‌های قوی اشتغال. به یک معنا این خبر خوبی است. این بدان معنی است که در واگرایی اخیر بین بازارهای سهام و اوراق قرضه، سهام برنده شده است. خبر کمتر خوب این است که سرمایه گذاران فکر می کنند فدرال رزرو به تورم اجازه عبور رایگان داده است.
جان باتلر، رئیس کلان جهانی در Wellington Management، یک شرکت سرمایه‌گذاری خصوصی با حدود 1.3 تریلیون دلار دارایی، گفت: «در اولین نشانه‌هایی که ممکن است اقتصاد کند شود، بانک‌های مرکزی برای کاهش نرخ‌ها عجله دارند. پاول از جمله سیاست‌گذارانی بود که تلاش می‌کرد تاکید کند که گرچه جهت‌گیری بر اساس تورم دلگرم‌کننده بود، اما «ماموریت انجام‌شده» نبود. در عوض، توازن ریسک‌ها به اندازه‌ای متمایل شده بود که فدرال رزرو احساس کرد که عاقلانمند که برای محافظت از بازار کار، که نیمی دیگر از وظایفش را تشکیل می‌دهد، نرخ‌ها را به شدت کاهش دهد. اما بازار پیام بدبینانه تری ارسال می کند.»
ادوارد یاردنی، مفسر اوراق قرضه در یادداشت اخیر خود گفت: «با کاهش نرخ بهره علیرغم رشد اقتصادی قوی، فدرال رزرو اکنون در معرض خطر تحریک بیش از حد تقاضا و احیای تورم است.» او اضافه کرد: "احتمالاً هنوز کمی زود است که به این نتیجه برسیم"، اما برای باتلر در ولینگتون، همه این‌ها نشان می‌دهد که سیاست‌گذاران پولی و مالی هم در شیوه‌های قدیمی تفکر گیر کرده‌اند. او گفت: «بازار همچنان در نوسان است. چین دیگر آن نیروی ضد تورم بزرگ جهانی نیست، و نیروی کار قدرت بیشتری دارد تا از دستمزدها و شرایط کار استفاده کند.» باتلر گفت: «در گذشته، دولت‌ها می‌توانستند بدهی‌ها را بدون هیچ پیامدی افزایش دهند، با این فرض که سرمایه‌گذاران جهانی همچنان به جذب انتشار آن‌ها ادامه می‌دهند. در عین حال، بانک‌های مرکزی می‌توانند هزینه‌های استقراض را پایین نگه دارند و معتقدند که خطر افزایش تورم ناچیز است. در نقطه‌ای مشخص، سرمایه‌گذاران ممکن است از بدهی‌های اضافی و تهدید دائمی تورم چشم پوشی کنند و نرخ بازدهی بالاتری را برای کاهش وجوه طلب کنند. این ریسک دائمی هر بار که به هر دلیلی قیمت اوراق قرضه کاهش می یابد، بیشتر می شود.»
باتلر گفت: «اکنون تا حد زیادی در دست سیاستمداران است که آیا این نوسانات بازار اوراق قرضه به چیزی جدی‌تر تبدیل می‌شود. سرمایه‌گذارانی که می‌ترسند، احتمالاً متوجه می‌شوند که روی دری باز فشار می‌آورند.»
منبع: فایننشال تایمز