پایگاه خبری فولاد ایران- هوش مصنوعی تهدیدی بی‌سابقه برای امنیت انرژی در شمال جهانی است که می‌تواند به طور جدی اهداف کربن‌زدایی را از مسیر خارج کند، فشار زیادی را بر شبکه‌های برق وارد کند و باعث نوسانات در بازارهای انرژی شود. پس از دهه‌ها تقاضا برای انرژی مورد نیاز مراکز داده در حال افزایش است و انتظار می‌رود با سرعتی سرسام‌آور به افزایش خود ادامه دهد.
به گزارش فولاد ایران، انتظار می‌رود تا سال 2030، هوش مصنوعی 3.5 درصد از مصرف برق جهانی و 9 درصد از تولید برق در ایالات متحده را تشکیل دهد. بر اساس پیش‌بینی‌های ریستاد انرژی، در مجموع، خودروهای الکتریکی و هوش مصنوعی در مسیر افزایش ۲۹۰ تراوات ساعت تقاضای برق به شبکه انرژی ایالات متحده تا پایان دهه هستند. این امر مصرف برق جمعی آنها را تقریباً در سطح کل کشور ترکیه، هجدهمین اقتصاد بزرگ جهان قرار می دهد.
جیسون شاو، رئیس کمیسیون خدمات عمومی جورجیا، یک تنظیم کننده برق ایالات متحده، در اوایل سال جاری به واشنگتن پست گفت: "وقتی به اعداد نگاه می کنید، حیرت آور است."
در مواجهه با این مشکل به سرعت در حال رشد، رهبران بخش دولتی و خصوصی در تلاش هستند تا راه های جدیدی را برای تامین نیاز انرژی سیری ناپذیر جدید بخش فناوری بدون به خطر انداختن امنیت انرژی یا پیامدهای آب و هوایی بیابند.
کند کردن رشد هوش مصنوعی، که شاید منطقی ترین راه حل برای این معما باشد، به نظر کاملاً دور از ذهن است. در ایالات متحده، این فناوری از حمایت دو حزبی قوی برخوردار است، زیرا حفظ موقعیت رهبری در بخش نوظهور به عنوان یک استراتژی حیاتی برای امنیت ملی، اقتصاد، امنیت سایبری و حاکمیت بخش فناوری تلقی می شود.
بزرگان فناوری بزرگ مانند بیل گیتس و سام آلتمن خواستار افزایش سرمایه گذاری برای تحقیقات گداخت هسته ای به عنوان راهی بالقوه برای باز کردن مقادیر عظیم انرژی پاک هستند. دیگران نه تنها در حال بررسی چگونگی تولید بیشتر انرژی پاک و کارآمد هستند، بلکه در حال بررسی چگونگی کاهش مصرف هوش مصنوعی هستند.
یک راه حل بالقوه برای رویکرد دوم ممکن است از طریق محاسبات کوانتومی پیدا شود.
در برخی موارد، رایانه‌های کوانتومی می‌توانند تا 100 برابر بیشتر از یک ابرکامپیوتر استاندارد کارآمد برای انرژی باشند. این می تواند پیامدهای بسیار زیادی برای هوش مصنوعی داشته باشد، که محاسبات کوانتومی می تواند به ویژه برای آن مناسب باشد.
پیتر چپمن، رئیس و مدیر عامل شرکت محاسبات کوانتومی IonQ، می گوید: «محاسبات کوانتومی - تراشه نسل بعدی ما - برای شبیه سازی کاری که انجام می دهد، به چیزی حدود دو و نیم میلیارد GPU نیاز دارید و از دو سوکت دیواری استاندارد استفاده می کند.» چپمن می‌گوید که شرکت او احتمالاً نمونه‌های اولیه چنین تراشه‌ای را تنها ظرف شش تا نه ماه آماده خواهد کرد.
در حالی که استفاده مقیاس پذیر از محاسبات کوانتومی گامی عظیم در جهت درست برای بخش فناوری، کشورها و جهان خواهد بود، نباید به عنوان یک راه حل تمام عیار به آن نگاه کرد. به گفته ویل تامپسون از بارکلیز، که اخیراً پژوهشی در مورد مصرف انرژی هوش مصنوعی انجام داده است، حل معمای انرژی هوش مصنوعی «به رویکردی فراتر از همه چیز برای توسعه و نوسازی زیرساخت‌های شبکه برق، ادغام انرژی‌های تجدیدپذیر با ذخیره‌سازی در مقیاس، نیاز دارد.»
علاوه بر این، از آنجایی که محاسبات کوانتومی هنوز راه های زیادی را پیش از تبدیل شدن به یک واقعیت تجاری در پیش دارد، فقط به عنوان رویکرد گسترده برای تقویت انرژی پاک و همچنین بهره وری انرژی در دستور کار است.
منبع: Oilprice