پایگاه خبری فولاد ایران-ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه پس از پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات آمریکا گفت: «آنچه در مورد تمایل به احیای روابط با روسیه و پایان دادن به بحران اوکراین گفته شد، شایسته توجه است». کرملین انتظار دارد که ریاست‌جمهوری ترامپ هدیه‌ای هم در اوکراین و هم در فراتر از آن باشد. به طور علنی، رهبری روسیه همچنان مراقب انتظارات خود از دولت جدید است. برای مثال، اگر ترامپ برای کاهش قیمت جهانی نفت به 50 دلار در هر بشکه فشار بیاورد، ممکن است چالش‌های بلندمدتی برای سیستم حکومت پوتین ایجاد کند. اما کرملین ممکن است امیدوار باشد که اختلالاتی که ترامپ برای متحدان اروپایی واشنگتن ایجاد خواهد کرد، نقاط منفی احتمالی را جبران کند.
به گزارش فولاد ایران، ترس اصلی در پایتخت های غربی این است که ترامپ حمایت از اوکراین را در برابر تجاوز روسیه به شدت کاهش دهد. او متعهد شده است که جنگ را به سرعت خاتمه دهد. البته فشار برای آتش‌بس به این معنا نیست که ایالات متحده درخواست حداکثری پوتین مبنی بر تبعیت واقعی اوکراین از روسیه را می‌پذیرد. حتی با وجود یک آتش‌بس ناقص و فراتر از موضوع مبهم عضویت کیف در ناتو، ایالات متحده ممکن است اقداماتی را برای تضمین بقای اوکراین به عنوان یک کشور مستقل از جمله ارائه سلاح و آموزش و سرمایه‌گذاری در قابلیت‌های بازدارندگی متعارف کیف انجام دهد. اگر این اقدامات به طور مداوم در یک دوره طولانی پس از پایان جنگ اجرا شوند، می‌توانند هزینه جنگ جدید علیه اوکراین را برای روسیه سنگین کنند. به همین دلیل است که پوتین ممکن است مایل به ادامه جنگ باشد.
با این حال، پوتین نیز ممکن است در حال حاضر دلایلی برای موافقت با یک توافق ناقص داشته باشد. ماشین جنگی کرملین برای تجهیز مجدد و بازسازی ظرفیت تهاجمی خود نیاز به یک بازه زمانی دارد. کرملین ممکن است امیدوار باشد زمانی که ترامپ بتواند ردای صلح را بپوشد، اولویت‌هایش تغییر کند، دولتش به جهات مختلف کشیده می‌شود، اوکراین در حالت انفجار تدریجی رها می‌شود و اروپایی‌ها به اندازه‌ای تقسیم می‌شوند که نمی‌توانند رهبری را در دست بگیرند.
پوتین امیدوار است که توافق بهتری، اگر نگوییم کامل، از ترامپ بگیرد. وسوسه پوتین برای تخریب آنچه از زیرساخت‌های انرژی اوکراین در زمستان باقی مانده است، اهرم‌های بیشتری برای مذاکرات آینده ایجاد می‌کند. خنثی کردن این تهدید مستلزم دیپلماسی آرام با کرملین است که ممکن است هر دو تیم ورودی و خروجی کاخ سفید را درگیر کند.
پیروزی ترامپ دیدگاه پوتین را تایید کرد که غرب آنقدر از نظر سیاسی بی‌ثبات است که سیاست‌ها می‌توانند با هر چرخه انتخاباتی به شدت تغییر کنند. بنابراین، بی اعتمادی به غرب ادامه خواهد داشت، به ویژه در شرایطی که سیستم روسیه به طور فزاینده ای با کهنه سربازان منازعه پر می شود و پوتین قصد دارد حداقل تا سال 2036 در قدرت بماند.
اگر تیم ترامپ تلاش کند مشوق هایی را به مسکو ارائه دهد تا آن را از آغوش پکن خارج کند، کرملین با کمال میل هر هویجی را که ایالات متحده ممکن است آویزان کند به جیب خواهد زد. اما برای تضعیف شراکت خود با همسایه غول پیکر هیچ کار معناداری انجام نخواهد داد، زیرا سیستم کمونیستی استبدادی چین و شخص رئیس جمهور شی جین پینگ احتمالاً از ترامپ در کاخ سفید پیشی خواهند گرفت. در هر صورت، هرگونه پیشنهاد ترامپ ممکن است تا حدودی دست ضعیف مسکو را در برخورد با پکن تقویت کند.
در نهایت، تأثیر شکست در اروپا از بازگشت ترامپ و جسارت احتمالی نیروهای راست پوپولیست در آنجا یک هدیه طبیعی برای کرملین است. همچنین افزایش سطح دوقطبی شدن داخلی و تمرکز درونی در ایالات متحده که دوره دوم ترامپ به همراه خواهد داشت. حقیقت غم انگیز این است که مبارزه با غرب به اصل سازماندهی رژیم پوتین تبدیل شده است و ذینفعان زیادی ایجاد کرده است که به این زودی ها رها نمی شوند. سیاست خارجی روسیه حداقل تا زمانی که پوتین در کرملین است، توسط ضدآمریکایی هدایت خواهد شد.
منبع: فایننشال تایمز