پایگاه خبری فولاد ایران- برای بیش از یک دهه، چین از یک استراتژی جنگ ترکیبی تهاجمی فزاینده برای افزایش قدرت و نفوذ خود در دریای چین جنوبی استفاده کرده است. مقابله با آن یکی از چالش های تعیین کننده برای دولت آینده دونالد ترامپ، رئیس جمهور منتخب ایالات متحده خواهد بود.
به گزارش فولاد ایران، "رویای چینی" رئیس جمهور چین شی جین پینگ برای برتری جهانی به طور قابل توجهی به دستیابی به تسلط در دریای چین جنوبی و پایان دادن به برتری آمریکا در منطقه هند و اقیانوس آرام، یک مرکز نوظهور اقتصادی و ژئوپلیتیک جهانی بستگی دارد. و چین در استفاده از تاکتیک های قهری در خدمت این اهداف تردیدی نداشته است.
در سال‌های اخیر، قایق‌های متعلق به کشورهایی که چین ادعاهای سرزمینی آنها را نادیده می‌گیرد، مانند فیلیپین و ویتنام، با محاصره، ضرب و شتم، حملات توپ‌های آب‌پاش و حتی حملات با سلاح‌های تیغه‌ای توسط کشتی‌های چینی مواجه شده‌اند. عملیات انرژی فراساحلی آنها تحت آزار و اذیت چین قرار دارد. ماهیگیری در آبهایی که چین آن را بنام خود می نامد می تواند یک فرد را در معرض حمله چینی ها با لوله های آهنی قرار دهد. چنین رویارویی های خشونت آمیزی تنش های منطقه ای را تشدید کرده و ثبات را در کریدور مهمی که اقیانوس آرام و اقیانوس هند را به هم پیوند می دهد، تضعیف کرده است.
شاید بتوان انتظار داشت که ایالات متحده برای مهار رفتار چین، به ویژه با توجه به معاهده دفاعی متقابل این کشور با فیلیپین، اقدامی انجام دهد. با این حال، سه رئیس جمهور متوالی - باراک اوباما، ترامپ و جو بایدن - نتوانسته اند چیزی فراتر از اظهارات حمایتی و اقدام نمادین ارائه دهند. در سال 2012، اوباما به چین اجازه داد تا در منطقه مورد مناقشه اسکاربرو شوال از فیلیپین باقی بماند.
این اولین باری بود که ایالات متحده به تعهدات دفاعی خود در قبال فیلیپین عمل نکرد. در سال 1995، فیلیپین از ایالات متحده درخواست کمک کرد تا مانع تصرف میشیف که تنها در 129 مایل دریایی از جزیره پالاوان فیلیپین قرار دارد، شود. بیل کلینتون، رئیس‌جمهور وقت ایالات متحده، که به حق آمریکا برای حفظ پایگاه‌های نظامی در فیلیپین آگاه بود، این درخواست را نپذیرفت و اکنون میشیف یک پایگاه نظامی مهم چین است.
هر چه امریکا از چین بیشتر دور شده، او جسورتر شده است. پس از تسخیر Scarborough Shoal، شی جین‌آمیز احیای زمین را آغاز کرد و 1300 هکتار زمین جدید در دریای چین جنوبی ایجاد کرد، از جمله هفت جزیره مصنوعی که اکنون به عنوان پایگاه‌های عملیاتی پیشرو عمل می‌کنند. چین 27 پایگاه نظامی در جزایر مورد مناقشه ساخته است که اکنون با موشک‌های کوتاه‌برد، تجهیزات شناسایی، سیستم‌های رادار و تجهیزات لیزری و پارازیتی پر شده‌اند. جزایر بزرگ‌تر آن همچنین دارای آشیانه‌های هواپیما، باند فرودگاه و بندرگاه‌های آب عمیق هستند. چین با ترسیم مجدد نقشه ژئوپلیتیک دریای چین جنوبی به طور یکجانبه تضمین می کند که موقعیت منحصر به فردی برای ارائه قدرت در منطقه دارد.
حتی با وجود اینکه چین به تدریج امنیت فیلیپین را از بین برده است - از جمله کنترل فیلیپین بر مناطقی که در منطقه اقتصادی انحصاری خود (EEZ) هستند - ایالات متحده همچنان بر تعهد دفاعی "آهنین" خود به متحد خود تأکید می کند. اواخر سال گذشته، دولت بایدن تأیید کرد که هرگونه حمله مسلحانه شخص ثالث علیه ارتش، گارد ساحلی، هواپیما یا کشتی‌های عمومی فیلیپین "در هر نقطه از دریای چین جنوبی" مشمول معاهده دفاع متقابل ایالات متحده و فیلیپین است. با این حال، چین بدون مجازات باقی مانده است.
چه چیزی این شکاف بین لفاظی و عمل را توضیح می دهد؟
اول و مهمتر از همه، ایالات متحده از تشدید تنش می ترسد، به ویژه زمانی که منابع و توجه آن توسط جنگ در اوکراین و خاورمیانه مصرف می شود. علاوه بر این، ایالات متحده ترجیح می دهد که بر اختلافات مربوط به حاکمیت در دریای چین جنوبی که هیچ ادعای ارضی خود را ندارد، فشار نیاورد. این کشور حتی در مورد حاکمیت جزایر سنکاکو که توسط ژاپن اداره می شود، که چین نیز مدعی آن است، موضعی اتخاذ نکرده است.
با این حال، ایالات متحده به صراحت اعلام کرده است که معاهده امنیتی این کشور با ژاپن این جزایر را پوشش می دهد و نسبت به "هر گونه اقدام یکجانبه ای که به دنبال تضعیف دولت ژاپن باشد" هشدار داده است. این کشور باید همین کار را برای فیلیپین نیز انجام دهد و به صراحت اعلام کند که تعهد پیمان خود به این کشور هرگونه تلاشی را برای ایجاد تغییر در مناطقی که در حال حاضر تحت کنترل اداری فیلیپین هستند، از جمله دوم توماس شول، که چین تلاش کرده است تا آن را محاصره کند، پوشش می دهد.
در حمایت از این موضع، ایالات متحده می تواند به حکم سال 2016 یک دادگاه داوری بین المللی استناد کند که ادعاهای ارضی چین در دریای چین جنوبی "هیچ مبنای قانونی" ندارد و اقدامات چین در منطقه EEZ فیلیپین حاکمیت فیلیپین را نقض می کند. اما تحقیر آشکار چین برای این حکم باید هر گونه امیدی را که آینده دریای چین جنوبی توسط قوانین بین المللی تعیین می شود را از بین ببرد، به همین دلیل است که ایالات متحده باید آماده باشد تا از چنین بیانیه ای با اقدام حمایت کند.
اگر ایالات متحده از متحد پیمان خود دفاع کند، می تواند از 9 پایگاه دریایی و هوایی فیلیپین، که دو مورد از آنها درست روبروی تایوان و جنوب چین واقع شده اند، استفاده کند. اگر این کار را نکند، چین به تثبیت سلطه خود بر دریای چین جنوبی ادامه خواهد داد، در نتیجه منابع غنی انرژی و ماهیگیری منطقه را به خطر می اندازد و توانایی ایجاد اختلال در زنجیره تامین و مجازات کشورها را برای اعمالی که غیردوستانه می داند، به دست می آورد.
چین در دریای چین جنوبی متوقف نخواهد شد. تحت رهبری شی، چین از ترکیب مشابهی از فریب، قلدری، اجبار و غافلگیری برای گسترش کنترل ارضی خود در نقاط دیگر، از دریای چین شرقی تا هیمالیا استفاده کرده است و حتی به کشور کوچک بوتان نیز رحم نکرده است. مانند هر قلدر دیگری، تنها راه برای متوقف کردن چین، مقابله با آن توسط یک رقیب معتبر است. ایالات متحده باید آن رقیب باشد و باید با دفاع از فیلیپین شروع کند.
منبع: Japan Times