پایگاه خبری فولاد ایران- ماه گذشته، سرجیو ارموتی، رئیس UBS، هشدار جدی در مورئ تجارت جهانی داد و اظهار کرد: "در بیشتر 50 سال فعالیت من در امور مالی، بازارها با این فرض کار می کردند که سرمایه جهانی، رشد، نوآوری و بهبود استانداردهای زندگی، با سهولت فزاینده جریان می یابد." با این حال، او ابراز تاسف کرد که: "این پویایی اکنون در حال تغییر است".
به گزارش فولاد ایران، تنش های تجاری بین ایالات متحده و چین منجر به کاهش جریان کالا، خدمات، سرمایه گذاری و نیروی کار شده است. به راحتی می توان فهمید که چرا او و دیگران نگران هستند. پیروزی انتخاباتی دونالد ترامپ آمریکا را در اختیار مردی قرار می‌دهد که «تعرفه» را «کلمه‌ای زیبا» می‌داند.
این هفته لوئیز ایناسیو لولا داسیلوا، رئیس جمهور برزیل، اعلام کرد که «تجارت جهانی نئولیبرال شکست خورده است».
کریستین لاگارد، رئیس بانک مرکزی اروپا، هشدار می دهد که "ما شاهد تکه تکه شدن اقتصاد جهانی به بلوک های رقیب هستیم" در حالی که آخرین چشم انداز اقتصاد جهانی از سوی صندوق بین المللی پول بر خطرات حمایت گرایی متمرکز است.
اما اگر واقعاً به داده ها نگاه کنید، لفاظی ها کاملاً با واقعیت مطابقت ندارد. بله، آمریکا تهدید می کند که کمتر جهانی گرا می شود و روابط ایالات متحده و چین در حال ضعیف شدن است. اما جریان بین کشورهای دیگر در حال افزایش است. آنچه ما می بینیم تغییر به دنیای چند قطبی است – نه لزوماً به سمت تجارت جهانی.
روش معمولی که سیاستمداران و رأی دهندگان این موضوع را دنبال می کنند، نگاه کردن به تجارت است. برای مثال، داده‌های سازمان تجارت جهانی نشان می‌دهد که رشد تجارت در سال آینده به 3 درصد افزایش می‌یابد که از 2.7 درصد در سال جاری بیشتر است.
داده های سازمان تجارت جهانی نیویورک نشان می دهد که تجارت جهانی کالاها و خدمات به طور کلی قوی است. جریان سرمایه در اواخر سال 2023 با سال 2008، آخرین اوج، در همان سطح بود. بنابراین، شاخص کلی اتصال جهانی، که فعالیت بین‌المللی را در برابر داخلی در همه دسته‌ها اندازه‌گیری می‌کند، در سال 2023 حدود 25 درصد بود. این تقریباً همان سطح سال 2022 است که رکورد بالا بود.
همانطور که ممکن است انتظار داشته باشید، داده ها نشان می دهد که جریان بین آمریکا و چین از سال 2016، یا زمانی که ترامپ رئیس جمهور شد، حدود یک چهارم کاهش یافته است. اما چیزی که کمتر آشکار است این است که این دو کشور در اواخر سال 2023 بیش از هر جفت کشور دیگری به جز آمریکا و بریتانیا به هم مرتبط بودند.
بدتر شدن روابط ایالات متحده و چین و تحریم های غرب علیه روسیه به نظر می رسد جریان های کلی جهانی را افزایش داده است، نه کاهش، زیرا بسیاری از شرکت ها زنجیره تامین خود را از طریق کشورها و کانال های مختلف تغییر جهت داده اند.
برخلاف ترس لاگارد، این مجموعه هیچ مدرکی دال بر رشد تجارت منطقه ای به قیمت ارتباطات جهانی پیدا نمی کند، مگر در آمریکای شمالی. زنجیره های تامین در سال 2022 به طور متوسط 5000 کیلومتر طول داشتند که یک رکورد بالا بود و به نظر می رسد در آغاز سال 2024 به اوج جدیدی رسیده است.
اقتصاد جهانی به طور فزاینده ای چندقطبی است و در گزارش مارس آمده است که چندقطبی امروزی می تواند از تجارت جهانی حمایت کند. این ممکن است در صورت بدتر شدن ژئوپلیتیک تغییر کند. اما نکته کلیدی این است: آنچه بعد از تجارت جهانی اتفاق می افتد تنها به ترامپ بستگی ندارد. کشورهای دیگر نیز در حال ورود به نقض کردن‌ها هستند و این محدود به چین نیست.
منبع: فایننشال تایمز